کنسرت‌هاي استادان موسيقي ايران با اجراي پروژه‌اي که با همکاري «حسين عليزاده» و «محمدرضا درويشي» و رونمايي از اثر اجرانشده‌ي اين دو آهنگساز، پايان مي‌پذيرد. به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سه اثر از ساخته‌هاي حسين عليزاده و يک قطعه جديد از «محمدرضا درويشي» در دي‌ماه سال جاري با حضور بخش زهي ارکستر سمفونيک ناسيونال اکراين و همچنين نوازندگان ايراني در تهران اجرا خواهد شد. در اين کنسرت که به‌همت مجله موسيقي فرهنگ‌و‌آهنگ، به تهيه‌کنندگي «کيوان فرزين» و «بهرنگ تنکابني» و با همکاري انجمن موسيقي ايران برگزار مي‌شود، قطعات مشهور «عصيان» براي پيانو، ارکستر سازهاي زهي و کوبه‌اي، اثر جاودان «ني‌نوا» براي ني و ارکستر زهي و همچنين قطعه معروف «ترکمن» براي تريوي سه‌تار و ارکستر زهي از ساخته‌هاي حسين عليزاده و همچنين سوييت «کليدر» براي ارکستر زهي اثر جديد «محمدرضا درويشي» به اجرا درخواهد آمد. بنا بر اين گزارش، حسين عليزاده قطعه «عصيان» را در سال 1363 براي هارپ و ارکستر زهي نوشت و در سال 1370 توسط ارکستر سمفونيک استراسبورگ به رهبري «ايرج صهبايي» ضبط و نهايتاً در بخشي از کاست آواي مهر منتشر کرد. به غير از اين ضبط هيچ اجراي ديگري از اين قطعه تاکنون انجام نشده است. حسين عليزاده در مورد اين قطعه و تنظيم جديد آن مي‌گويد: «اولين اتودهاي عصيان را زماني زدم که به اجبار در خارج از کشور ساکن بودم و از آن زمان تا يکي دوسال پيش همواره به دنبال فرصتي مي‌گشتم تا بازنگري بر اين کار داشته باشم. در اين مدت به اين نتيجه رسيدم که آن کوبندگي که در نظر من بوده با ساز هارپ به وجود نمي‌آيد. براي همين تصميم گرفتم که قطعه را براي پيانو و ارکستر دوباره تنظيم کنم. با پيانيست‌هاي مختلفي صحبت کردم که نهايتاً در حاشيه برگزاري کنسرت ني‌نوا در سال 1385 با «هوشيار خيام» آشنا شدم و پيشنهاد همکاري را به وي دادم. او هم با شوق و علاقه بسيار در اين بازنگري در کنار من بود تا نهايتاً پس از چند جلسه، درکليت کار به نتيجه رسيديم و هوشيار با نگاهي پيانيستي قطعه را نهايي کرد.». به اين ترتيب اين کنسرت اولين اجراي جهاني نسخه کامل شده‌ قطعه‌ «عصيان» به حساب مي‌آيد. اما «کليدر» اثر جديد محمدرضا درويشي که براساس رمان کليدر مهم‌ترين اثر «محمود دولت‌آبادي» تصنيف شده، با سفارشي از سوي «داود موسايي» مدير انتشارات «فرهنگ معاصر» ساخته شده است. درويشي در اين‌باره مي‌گويد: «طي صحبت‌هايي که در سال 1384 از سوي انتشارات فرهنگ معاصر با من صورت گرفت، پروژه ساخت اين اثر آغاز شد و قرار بر اين شد که گزيده‌اي از داستان کليدر توسط نگارنده آن خوانده شده و همراه موسيقي منتشر شود. کار ضبط گزيده کليدر با صداي آقاي دولت‌آبادي در تابستان همان سال انجام شد تا نهايتاً کار ساخت سوييت کليدر براي ارکستر زهي به مدت تقريبي پنجاه دقيقه طي نزديک به دوسال به پايان رسيد و من در تابستان 1386 اين کار را با نوازندگان سازهاي زهي ارکستر سمفونيک ناسيونال اکراين به رهبري ولادمير سيرنکو در اکراين ضبط کردم.». درويشي در توضيح ويژگي‌هاي اين اثر مي‌گويد: «کليدر قطعه‌اي است برخاسته از ذهنيت موسيقي ايراني. اين اثر اگرچه براساس يک سفارش تصنيف شده ولي روايت شخص من از داستان تاثيرگذار کليدر است. بخش عمده‌اي از اين سوييت در دستگاه نوا سير مي‌کند و در بخش‌هايي مدگردي‌هايي در مايه‌هاي دشتي، شور، بيات اصفهان و همايون دارد.» وي‌ مهم‌ترين دليل براي انتخاب ارکستر زهي براي اين اثر را علاقه ‌شخصي به رنگ صوتي اين نوع ارکستر عنوان مي‌کند: «با توجه به هم‌خانواده بودن سازهاي ارکستر زهي، رنگ صوتي در اين گونه آنسامبل‌ها محدود مي‌شود و اين مساله کار را براي آهنگساز پيچيده مي‌کند. اما حس و حال دروني اين نوع ارکستر موجب شد که اين ترکيب را براي کليدر انتخاب کنم.» به گزارش ايسنا، گفته مي‌شود؛ دو قطعه‌ي «ني‌نوا» و «ترکمن» ديگر بخش‌هاي رپرتوار کنسرت را تشکيل مي‌دهند. قطعه ني‌نوا يکي از ماندگارترين آثار حسين عليزاده محسوب مي‌شود. اين اثر براي ني و ارکستر زهي در دستگاه نوا نوشته شده و يکي از خاطره‌انگيزترين قطعات موسيقي براي ايرانيان به حساب مي‌آيد. از اين اثر – علي‌رغم شهرت و محبوبيت آن - تنها يک نمونه ضبط مربوط به سال 1362 در دسترس است و اجراهاي زنده معدودي از اين قطعه انجام شده است. ترکمن اثري است که در سال 1367 براي سه‌تار ساخته و اجرا شده که در آن تکنيک‌ها، صدادهي و رويکرد بديعي به موسيقي ايراني ارايه شده است. حسين عليزاده پس از گذشت بيست سال از تاريخ ضبط، ترکمن را با همکاري هوشيار خيام براي ارکستر زهي و سه‌ سه‌تار تنظيم کرده است. اولين اجراي جهاني قطعه ارکسترال ترکمن در کنسرت ياد شده رونمايي مي‌شود که در اين اجرا حسين عليزاده به عنوان نوازنده نيز حضور خواهد داشت. گفتني است جزييات بيشتر اين اجرا طي هفته‌هاي آينده قرار است، منتشر شود. انتهاي پيام