عضو هيأت مديره‌ي جامعه‌ي راهنمايان ايرانگردي و جهانگردي گفت: مسؤولان گردشگري همواره درباره‌ي استفاده از راهنمايان داراي كارت در تورها تأكيد مي‌كنند؛ اما واقعا چه كسي اين موضوع را و چگونه كنترل مي‌كند و چه روش نظارتي وجود دارد؟! محمد سميعي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: آژانس‌ها در تورهاي فرهنگي ورودي يا خروجي حتما به كارت راهنماي تور توجه مي‌كنند. البته اين امر به آژانس بستگي دارد كه چقدر به اين موضوع اعتقاد داشته باشد؛ اما در تورهاي طبيعت‌گردي وجود كارت براي راهنما حتما ضرورت دارد، چون آژانس‌هايي كه در اين حوزه فعاليت مي‌كنند حتما به وجود چنين راهنماي متخصص، دوره‌ديده و با تجربه نياز دارند. اگرچه تعداد راهنمايان و آژانس‌هاي فعال در حوزه‌ي طبيعت‌گردي كم‌تر از فعالان تورهاي فرهنگي است. وي با اشاره به وضعيت تورهاي عمومي كه در كشور ما تورهاي فرهنگي محسوب مي‌شوند، ادامه داد: متأسفانه بخش ناظر و كنترلي وجود ندارد و هر كسي هر كاري مي‌خواهد انجام مي‌دهد. اكنون بسياري از آژانس‌هايي كه در تورهاي فرهنگي فعاليت مي‌كنند، از راهنماي تور متخصص و حرفه‌يي استفاده نمي‌كنند، درحالي‌كه بيش از دو هزار نفر راهنماي تور داريم؛ اما آن‌ها را در اين جامعه پررنگ نمي‌بينيم و هريك از اين افراد به گوشه‌اي پناه برده‌اند و زندگي مي‌كنند. به گفته‌ي او، آژانس‌ها اصلا به‌دنبال اين نيستند كه از راهنما در تورهاي فرهنگي استفاده كنند يا مي‌خواهند اين نيروي كاري را ارزان بخرند، درحالي‌كه اكنون يك كارگر ساختمان كه سواد و تحصيلات مناسبي ندارد، هشت ساعت كار مفيد مي‌كند و روزي 18 تا 20 هزار تومان حقوق مي‌گيرد؛ اما آژانس‌ها از راهنمايان تور با تحصيلات عالي و متخصص انتظار دارند، 24 ساعته در اختيار گردشگر باشند و روزي 15 هزار تومان به آن‌ها بدهند. اين راهنماي تور بيان كرد: چطور مي‌توان انتظار داشت، يك راهنماي خوب و بسيار حاذق داشته باشيم كه با اين مبالغ ناچيز زندگي كند و خود را براي ادامه و بهتر شدن امور تقويت كند. مگر اين‌كه آن فرد عاشق كار باشد، در آن صورت خود را تقويت مي‌كند و پرورش مي‌دهد. سميعي گفت: هيچ سازماني وجود ندارد كه براي راهنمايان تور دل بسوزاند. ما در يكي دو سال اخير در قالب جامعه‌ي راهنمايان ايرانگردي و جهانگردي به برگزاري دوره‌هاي آموزشي و تخصصي براي راهنمايان اقدام كرده‌ايم كه اين مصداق «كس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من» است. با وجود اين‌كه به راهنمايان درباره‌ي اين دوره‌هاي تخصصي اطلاع مي‌دهيم، اما هنوز در ميان آن‌ها گرايش چنداني براي شركت در اين كلاس‌ها ايجاد نشده است. وي با اشاره به دوره‌هاي آموزشي موجود براي تربيت راهنمايان تور، افزود: اين دوره‌ها وجود دارند؛ اما متأسفانه براي دهن پر كردن، گشت كوتاهي براي شركت‌كنندگان در اين دوره‌هاي آموزشي برگزار و فكر مي‌كنند، اين افراد راهنماي تور شده‌اند و سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نيز براي آن‌ها كارت صادر مي‌كند؛ اما آژانس‌هاي گردشگري آن‌ها را نمي‌پذيرند و ترجيح مي‌دهند از افراد باتجربه استفاده كنند. به اعتقاد او، زماني اين راهنماي جوان مي‌تواند تجربه به‌دست آورد كه در تورها به‌عنوان دستيار در كنار راهنماي اصلي حضور داشته باشد؛ اما آژانس‌ها اين كار را انجام نمي‌دهند. درحالي‌كه براساس استانداردهاي بين‌المللي حتما بايد براي تورهايي با بيش از 25 نفر گردشگر، يك دستيار در كنار راهنماي اصلي تور وجود داشته باشد؛ ولي ما در ايران اين شرايط را نداريم و حتا 40 نفر را با يك راهنما به سفر مي‌فرستيم. ضمن آن‌كه اين راهنما مجبور است تمام كارها را خود انجام دهد. آيا ما نمي‌خواهيم از كشورهاي گردشگرپذيري مانند فرانسه الگوبرداري كنيم. عضو هيأت مديره‌ي جامعه‌ي راهنمايان ايرانگردي و جهانگردي اظهار كرد: وقتي آژانس‌ها اين راهنمايان جوان را در تورها نپذيرند، رفته‌رفته از سيستم گردشگري خارج مي‌شوند، اگر روزي درهاي كشور براي ورود گردشگران ميليوني باز شود، چگونه مي‌خواهيم به اين افراد خدمات بدهيم؟! وي با اشاره به دوره‌هاي آموزشي كه براي راهنمايان طبيعت‌گرد برگزار مي‌شوند، گفت: من تجربه‌ي حضور در اين دوره‌ها را داشته‌ام، شايد در اين دوره‌هاي آموزشي مسايل بسياري به‌صورت عمومي مطرح و گشت كوتاهي به يكي از مناطق طبيعي كشور برپا شود، اما برخورد با طبيعت، شكارچي و ديگر مسايل تخصصي ياد داده نمي‌شود. زماني دو گردشگر فرانسوي نابينا را به اصفهان و آبشار مارگون بردم؛ ولي هيچ كسي نگفت كه اين تور را چگونه برگزار كرديد، هيچ دانش و تخصصي نبود. من زيبايي‌هاي تمام مسير و جاذبه‌ها را براي اين گردشگران توصيف كردم. من به‌عنوان يك راهنما ديدم كه در آبشار مارگون هيچ امكاناتي براي گردشگران وجود ندارد. سميعي بيان كرد: برخي از راهنمايان تورهاي ويژه مانند طبيعت‌گردي نه‌تنها با اين تخصص، كامل آشنا نيستند، بلكه آموزشگاه‌هاي تاكتيكي ندارند، درحالي‌كه اين حوزه به افراد متخصص نياز دارد. اين راهنماي تور افزود: چرا در تورهاي شكار كه براي برگزاركننده‌ي آن درآمد بالايي دارد و براي جذب آن‌ها به كشور، بسيار زحمت مي‌كشند، در كنار راهنماي شكار يك دستيار وجود ندارد كه دست كم پرورش يابد و تربيت شود. تا چه زماني مي‌خواهيم از يك راهنماي شكار در تور استفاده كنيم؟ ما اصلا دنبال جايگزيني نيستيم و بايد براي ترويج اين فرهنگ، همه دست در دست يكديگر بدهيم. انتهاي پيام