يوسف عزيزي‌بني‌طرف گفت: محمود درويش آخرين بازمانده‌ي شعر معاصر عرب بود. اين نويسنده و مترجم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان، بيان كرد: اگرچه مرگ، محمود درويش را تسخير كرد؛ ولي آثار جاودانه او مرگ را تا ابد مسحور خواهند كرد. وي با اشاره به اين‌كه اولين مترجم آثار محمود درويش از زبان عربي به فارسي در ايران است، اظهار كرد: اولين‌بار در سال‌هاي 54 - 55، با ترجمه‌ي شعر "برگ‌هاي زيتون"، محمود درويش را در ايران معرفي كردم. عزيزي بني‌طرف افزود: سابقه‌ي ترجمه‌ي آثار محمود درويش كه به اواخر دهه‌هاي 40 و 50 برمي‌گردد، تاثير بسزايي از شعر مقاومت فلسطين بر شعر مقاومت فارسي گذاشت و بسياري از روشنفكران، شاعران و اديبان از اشعار وي تأثير گرفتند. به گفته‌ي اين مترجم، تأثير اين شعرها تا حدي بود كه مردم نيز از آن‌ها استقبال و گروهي هم آن‌ها را به صورت نمايش اجرا مي‌كردند. او همچنين عنوان كرد: ما تأثير اشعار محمود درويش را در انقلاب بهمن 57 مي‌بينيم. اشعار وي، كارآ، مؤثر و انقلابي بود كه بر ادبيات معاصر ايران، بخصوص شعر معاصر فارسي، تأثير فراواني گذاشت. اين مترجم زبان و ادبيات عرب درباره‌ي ويژگي‌هاي شعري محمود درويش گفت: زبان شعري‌ او، دوره‌هاي تكامل فراواني به خود ديده است. زماني در دهه‌ي 70 به عنوان شاعر انقلابي، صريح و شفاف شناخته شد. شعر معروفش "بنويس من عربم" يكي از بي‌نظير‌ترين اشعار است كه پژواك فراواني ميان توده‌هاي مردم ايران پيدا كرد. اين شعر نمونه‌ي شعر انقلابي،‌ خشمگين، صريح و چالش‌گر بود كه دوره‌اي از حيات ادبي محمود درويش را نشان مي‌دهد. او خاطرنشان كرد: ما در اشعار درويش، كلمات تفنگ، معشوقه و مادر را مي‌بينيم كه به گونه‌اي فلسطين هستند. درخت، مكان‌هاي تاريخي، دريا، آب، رودخانه و كوه در اشعار درويش نشان‌گر ريشه‌دار بودن ملت فلسطين و تاريخي بودن اين مردم است. عزيزي‌بني‌طرف در ادامه گفت: اشعار محمود درويش در 20 سال اخير مقداري پيچيده‌تر و ساده‌گويي و انقلابي‌سرايي او عميق شد و فهم اشعارش در اين دوره نياز به تفكر دارد. او تصريح كرد: اگر نگوييم محمود درويش بزرگ‌ترين شاعر بود؛ اما يكي از شاعران بزرگ جهان عرب و معاصر ماست و غربي‌ها و اروپايي‌ها در شعر او نوعي خاص از ادبيت را مي‌بينند. انتهاي پيام