سيروس الوند گفت: خسرو شكيبايي در ابتداي دهه‌ي 60 آغازگر شيوه‌ي نويني در بازيگري سينماي ما شد؛ شيوه‌اي كه بعدها توسط بسياري پيگيري شد يا مورد تقليد قرار گرفت. اين كارگردان سينما كه در فيلم‌هاي «يك بار براي هميشه» و «مزاحم» با خسرو شكيبايي همكاري داشته است، به خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ادامه داد: خسرو شكيبايي در همان نقش كوتاه فيلم «خط قرمز» شيوه‌اي را اعمال كرد كه دور از قواعد كلاسيك بازيگري بود؛ شيوه‌اي كه باعث مي‌شد نقش در باور تماشاگر بگنجد و او رفته رفته نقش را به عنوان يك شخصيت واقعي بپذيرد كه اوج موفق اين حضور، با فيلم «هامون» بود. الوند خاطرنشان كرد: او در فيلم «يك بار براي هميشه» 20 روز براي تمرين وقت گذاشت و يكي از بهترين بازي‌هاي خود را ارائه داد و اصولا در هر فيلمي صرف نظر از خوب، متوسط يا بد؛ هميشه حضور معتبري داشت و اين به جذابيت وجودي او برمي‌گشت كه باعث مي‌شد، حتي در يك فيلم بد هم خوب بازي كند؛ چرا كه شكيبايي،‌لطافت، گرمي و حس و حال ويژه‌ي خود را داشت. سيروس الوند با اظهار تاسف از درگذشت شكيبايي يادآور شد: جا داشت سينماي ما سالهاي سال از حضور خسرو شكيبايي استفاده كند جاي او خالي است؛ زيرا گرچه بازيگران بسيار خوبي داريم اما نوع كار او منحصر به‌فرد بود و تصور نمي‌كنم به اين زودي كسي بتواند جاي خالي او را پر كند؛ او از تئاتر و دوبله كارش را شروع كرده بود و از دهه‌ي 50 و در طي بيش از 35 سال سابقه حرفه‌اي در تمام عرصه‌هاي رسانه‌اي هنر اعم از تئاتر ،‌راديو، تلويزيون، و حتي ضبط نوار و سي‌ دي و خواندن اشعار شاعران شهير ما حضوري جدي و موفق داشت. انتهاي پيام