دبيركل بنياد فردوسي گفت: اگر يونسكو هم نظر بنياد فردوسي را براي نامگذاري سال 2009 بهنام فردوسي تأمين نكند، بنياد راههايي را پيدا خواهد كرد كه اين سال از طرف مجامع بينالمللي مردمنهاد به عنوان سال جهاني فردوسي ناميده شود.
پيرو اظهارات خسرو خوانساري - مشاور رياست پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري - در نشست همانديشي ارائهي پيشنهاد نامگذاري سال 2009 به نام فردوسي، مبني بر بسته شدن تقويم برنامهريزي دوسالانهي يونسكو در سالهاي 2008 و 2009، ياسر موحدفرد - دبيركل بنياد فردوسي - در پاسخ به پرسش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، مبني بر اطلاع بنياد فردوسي از ساز و كار فعاليت يونسكو، گفت: ما وظيفهي ملي - ميهني خود را بر مبناي تكليف خود انجام ميدهيم. يونسكو اينطور نيست و به اين واضحي از پيش تعيين نميكند و نميشود دست روي دست بگذاريم و هيچ كاري نكنيم، بر مبناي اينكه مثلا يونسكو تا سال 2020 را برنامهريزي كرده است.
او همچنين عنوان كرد: بنياد فردوسي بيگدار به آب نزده و با توجه به تواني كه در بنياد فردوسي هست و هيأتامناي آن كه در دنيا مؤثرند و بنياد خط مشي خود را از آنها ميگيرد، كار را پيش ميبريم. ضمن اينكه همهي دوستان بنياد اذعان كردند ما بايد اعلام رسمي كنيم؛ كما اينكه استاد فريدون جنيدي و ديگر دوستان بنياد اين اعلام رسمي را داشتهاند و ما سعي كردهايم اين را جهانيتر كنيم؛ چنانكه با نمايندهي اكو نيز مذاكراتي داشتيم.
موحدفرد تصريح كرد: حقيقت اين است كه ما داريم مفاخرمان را فراموش ميكنيم و بايد تلاش خود را انجام دهيم، حال اينكه سازمانهاي جهاني به ما روي خوش نشان بدهند يا نه، بحثي جداگانه است. فراموشي فضاهايي كه در دست داريم، اشتباه بزرگي است و بايد اين بدهكاري تاريخي خود را به فرهنگ و تمدن ايراني - اسلامي جبران كنيم.
او در ادامه خاطرنشان كرد: بنياد فردوسي توان خود را بر اين مبنا قرار داده است كه تمام تلاشش را انجام دهد و در اين مسير، قولهايي را از برخي نهادها گرفتهايم و دست كم، اين است كه ما ايرانيها تلاش خود را انجام دهيم.
وي يادآور شد: اينكه فلان مؤسسهي بينالمللي حق خودش ميداند تا در اتاق دربستهاي بتواند تصميمگيري كند، از نظر ايرانيان مقبول نيست؛ ما تلاش خود را ميكنيم.
دبيركل بنياد فردوسي در بخش ديگري از صحبتش تصريح كرد: ما نسبت به سازمانهاي فرهنگي جهاني نگاه خوشبينانهاي داريم؛ ولي نسبت به ايران كمي جفا كردهاند؛ كما اينكه مفاخر فرهنگي ما را به ديگر كشورها ميدهند و اين خوشايند نيست. اين مفاخر جايگاه خودشان را دارند و اينكه كسي بخواهد از بيرون بگويد اين شخصيت متعلق به كيست، بايد برداشته شود؛ زيرا نگاهي پدرسالارانه است و اين نگاه بايد از دل مردم بيرون بيايد. بنياد فردوسي به عنوان يك نهاد مردمنهاد تلاشش بر اين است كه اين نگاه را عوض كند و سعي ميكنيم اين كار را پيگيري كنيم. براي ما كار بزرگي است كه ايران متولي شود تا سال فردوسي را پاسداري كند.
همچنين محمدحسين طوسيوند - بنيانگذار بنياد فردوسي - در اينباره گفت: درست است كه گفتند پروندهي نامگذاري سال 2009 در يونسكو بسته شده است؛ اين درست. ولي اگر خوب فكر كنيم، يكي از كارهاي ما اين است و چنانچه نتوانيم اين را در خارج به تصويب يونسكو برسانيم، حداقل در داخل مملكت خود بتوانيم اين موضوع را بزرگنمايي كنيم. اين يك مسأله است و علت دوم اينكه اين بحث را داغ كرديم، اين است كه ايرانيها تا بهحال از فرهنگ خودشان هيچ اسمي نميبردند. آمدند مولوي را گرفتند و ابوعلي سينا را هم دارند ميگيرند. وقتي شما گريه نكنيد، مادر شير نميدهد؛ بنابراين بنياد فردوسي وظيفهاش اين است كه بگويد ما هم هستيم و اينها همه مال ماست.
او در ادامه افزود: بر اين اساس، ما آمديم اين مسأله را مطرح كرديم و اكنون يك سال است كه جنيدي اين موضوع را داد ميزند و ما هم دنبالش را گرفتهايم. تازه ما توانستهايم دو تا از آقايان را بياوريم اينجا.
طوسيوند تصريح كرد: با وجود همهي تلاشهايي كه شده، فكر ميكنم امكان ثبت سال 2009 به نام فردوسي باشد. در عين حال، اگر هم نشد، براي سالهاي آينده دنبالش هستيم.
بنيانگذار بنياد فردوسي متذكر شد: ما چرا آمدهايم داريم اين كارها را ميكنيم؛ براي اينكه از خودمان يك چيزهايي نشان دهيم و اينكه ايرانيها دنبال فرهنگاند.
او همچنين گفت: ما اين كار را ميكنيم كه نشان دهيم داريم فعاليت ميكنيم؛ يعني بنياد الآن دو سال است ثبت شده و از خودش اظهار عقيده ميكند. ما بيگدار به آب نزدهايم. همين كه جلسهاي با رايزن فرهنگي اكو ميگذاريم و همچنين به تغيير نام خليج فارس اعتراض ميكنيم، براي اين است كه به فرهنگ خود توجه كنيم. اين مهم است و اصلا مطرح نيست كه آيا سال 1388 به نام پايان هزارهي شاهنامه بشود يا نشود؛ مهم، فعاليت فرهنگي ايرانيهاست و سازمان ما هم كه سازمان مردمي غيرانتفاعي و غيرسياسي است.
طوسيوند در پايان متذكر شد: اين بحث را كه مطرح كنيم، حداقل گوش نمايندهي يونسكو همراه رايزنان فرهنگي تمام كشورهايي كه در ايران هستند، تيز ميشود و بعد ميفهمند كه اگر مثلا گفتيم سال 2010، سال حكيم ناصرخسرو، قبول ميكنند. ميدانند چه خبر است و ميدانند كه ايرانيها هم دنبال فرهنگشان هستند.
انتهاي پيام
نظرات