معاون هنرهاي سنتي و صنايع دستي استان بوشهر گفت: نبايد دربرابر صنايع دستي وارداتي، حالت تدافعي داشته باشيم، بلكه اين برخورد بايد هجومي باشد. احمد دهاز در گفت‌وگو با خبرنگار بخش صنايع دستي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: چه دليلي دارد، كشوري كه مهد صنايع دستي در جهان است، اكنون ميدان تاخت‌وتاز صنايع دستي وارداتي شود؟! او با اعتقاد به اين‌كه سياست درهاي بسته، هيچ‌گاه راه‌گشا نيست و بايد براي رقابت، خود را آماده كنيم، افزود: بستن مرزها روي واردات صنايع دستي درحالي است كه صنايع دستي ايران مدعي حضور در بازار جهاني است؛ اما اكنون اين بازار را از دست داده است و بايد دليل اين موضوع بررسي شود. وي ادامه داد: دولت به صنايع دستي توجه اساسي نمي‌كند و آن‌طور كه در شأن صنايع دستي بوده، حق مطلب را ادا نكرده است؛ ولي اميدواريم با اين ادغام و جايگاه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به‌عنوان معاونت رييس جمهور و با حق رأي و نفوذ در دولت، تلاش شود كه صنايع دستي به جايگاه واقعي خود برسد. دهاز بيان كرد: اگر جلوگيري از ورود صنايع دستي خارجي كه مشابه آثار ايراني توليد مي‌شود، با اصل اقتصاد آزاد مغاير است، چرا اين اصل، واردات ديگر صنايع مانند خودرو را شامل نمي‌شود، درحالي‌كه براي واردات خودرو، تعرفه‌ي 200 درصدي تعيين مي‌شود، اما صنايع دستي خارجي را حتا جنس قاچاق نمي‌دانند. وي گفت: اگر كشتي حامل صنايع دستي خارجي به يكي از بنادر كشور وارد شود، نيروي انتظامي يا مرزداران، آن‌را جنس قاچاق نمي‌دانند، آنها فقط مواد مخدر، چاي، سيگار و ديگر كالاهاي مورد نياز مردم را قاچاق مي‌دانند. البته بايد با ورود غيرمجاز اين كالاها نيز مبارزه شود، اما چرا درباره‌ي ورود صنايع‌دستي خارجي اقدامي نمي‌شود؟ به گفته‌ي او، حتا در نيروي انتظامي، گمرك و ديگر بخش‌ها، آماري از مبارزه با قاچاق صنايع دستي خارجي وجود ندارد. اين گلايه‌هاي يك كارمند و كارشناس صنايع دستي از وضعيت موجود صنايع دستي در كشور است. معاون هنرهاي سنتي و صنايع دستي استان بوشهر با اشاره به موازي‌كاري در صنايع دستي، اظهار كرد: اكنون بسياري از صنعت‌گران بلاتكليف‌اند، چون بافته‌هاي داري، متولي جدايي دارند و كميته‌هاي امداد، سازمان بهزيستي و اداره‌ي زندان‌ها، هريك جداگانه به آموزش و توليد صنايع دستي مي‌پردازند و اين اقدامات موجب مي‌شوند تا توليدات بدون كيفيت و غيركارشناسي به بازار وارد و به اصالت صنايع دستي صدمه وارد شود. وي افزود: گاهي نمونه‌هايي از اين آثار غيركارشناسي به‌عنوان صنايع دستي اصيل ايراني به بازارهاي خارجي وارد مي‌شوند، درحالي‌كه درست كنترل نشده‌اند و اين مسايل به صنايع دستي صدمه مي‌زنند. دهاز بيان كرد: صنايع دستي كه در بخش‌هاي مختلف بدون نظارت مستقيم توليد شده‌اند، به‌عنوان آثار كنترل‌نشده به بازار داخلي وارد و از طريق مسافران‌ به‌صورت چمداني از كشور خارج مي‌شوند كه اين موضوع به بازار صنايع دستي ايران صدمه مي‌زند. دولت بايد در اين‌باره سياست‌گذاري واحدي داشته باشد. وي تأكيد كرد: صنايع دستي بايد يك متولي داشته باشد؛ اگر سياست‌گذاري و نظارت را يك بخش انجام دهد، از موازي‌كاري كه اتلاف منابع و هزينه‌ها و توليد بي‌كيفيت آثار را موجب مي‌شود، جلوگيري خواهد شد. معاون هنرهاي سنتي و صنايع دستي استان بوشهر اظهار كرد: صنايع دستي ايران، توان رقابت با بازار خارجي را دارد، اما چرا اكنون به اين وضع دچار شده است كه بايد دنبال راهكاري براي جلوگيري از ورود صنايع دستي خارجي به داخل كشور و كاهش تاثيرات آن باشيم؟ وي با بيان اين‌كه برنامه‌ي بلندمدتي براي صنايع دستي كشور وجود ندارد، توضيح داد: وقتي درآمد ارزي و صادرات نفت كاهش مي‌يابد، دولت به صنايع دستي توجه مي‌كند؛ اما تا وقتي براي نفت، مشكلي ايجاد نشود به صنايع دستي اهميت نمي‌دهند. بنابراين بازار داخلي، عرصه‌ي تاخت‌وتاز صنايع دستي كشورهاي ديگر قرار مي‌گيرد و در اين شرايط، صنعت‌گر نااميد از بازار و درگير با مسايل مالي، به فروشنده‌ي صنايع دستي بيگانه تبديل مي‌شود كه اين وضعيت براي كارشناسان صنايع دستي حسرت‌آور است. دهاز بيان كرد: صنايع دستي ايران، روزي بازاردار نخست جهان بود و اكنون به جايي رسيده‌ايم كه دنبال حفظ بازار داخلي هستيم. در واقع، اين بازار را نيز از دست داده‌ايم. او با طرح اين مساله كه چرا سياست اصل بازرگاني‌ آزاد، خودرو، چاي و ديگر كالاهاي خارجي را شامل نمي‌شود، توضيح داد: به خودرويي كه زير قيمت داخلي در كشورهاي ديگر عرضه مي‌شود، يارانه تخصيص مي‌دهند، اما به واقع، اين صنعت چقدر در توليد ناخالص ملي، اشتغال و ارزآوري سهم دارد، درحالي‌كه صنايع دستي با وضع موجود، از كل توليد ناخالص ملي، سه درصد سهم دارد و دولت يك ريال هم به آن يارانه نمي‌دهد. وي افزود: يك‌متر گبه‌ي بوشهر، 200 دلار ارز به كشور وارد مي‌كند و يك سرويس خاتم‌كاري گاهي تا 20 ميليون فروخته مي‌شود. اين آثار، حتا يك ريال ارز از كشور خارج نمي‌كنند، چرا آن‌طور كه در شأن صنايع دستي است، به آن توجه نمي‌شود و در حاشيه‌ي كانون‌هاي تصميم‌گيري قرار گرفته است. معاون هنرهاي سنتي و صنايع دستي استان بوشهر ادامه داد: دولت چقدر در صنايع دستي سرمايه‌گذاري كرده است كه اكنون قصد دارد، جواب لازم را دريافت كند؟ صنعت‌گر مظلوم و صنايع دستي از آن‌ مظلوم‌تر است. دهاز بيان كرد: اكنون خود را اميدوار مي‌كنيم كه پس از ادغام و قرار گرفتن در جايگاهي فرهنگي، به جايگاه واقعي خود در كشور و جهان بتوانيم دست يابيم. او با اشاره به فعاليت شركت‌هاي نفت و گاز در استان بوشهر، اظهار داشت: مسؤولان فكر مي‌كنند، اين بخش‌ها نجات‌دهنده‌اند، درحالي‌كه اگر به صنايع دستي توجه شود، دست‌كم هم‌پاي نفت، درآمدزايي و اشتغال‌زايي دارد و اين بي‌توجهي‌ها به شناخت اندك مسؤولان اين استان از صنايع دستي مربوط مي‌شود. البته قصد نداريم، نسبت به خدماتي كه به اين بخش شده‌اند، ناسپاسي كنيم، اما اين خدمات، يك قطره دربرابر دريا هستند و بايد بيشتر به آن‌ها توجه شود. دهاز در پايان اضافه كرد: براي صنايع دستي زياد روضه خوانده‌ايم، اما گوش اگر گوش آقايان، ناله اگر ناله‌ي ما باشد، آن‌چه هرگز به جايي نمي‌رسد، فرياد است! انتهاي پيام