انجمن گويندگان جوان پس از گذشت دو سال از آغاز فعاليت رسمي خود، تابستان با پخش هر روزه تماشاخانه فعاليت‌هايش گسترش بيشتري پيدا كرد و اكنون نيز همكاري خود را با گروه كودك و نوجوان و تامين برنامه شبكه دو سيما آغاز كرده است.

بنا به گفته‌ي مهرداد رييسي، رييس انجمن گويندگان جوان، اين انجمن در حال حاضر 140 عضو (70 رسمي، 70 موقت) دارد و دوبله كارهايش بين 3 تا 5 روز طول مي‌كشد.

وي با بيان اين مطلب كه براي نخستين بار انجمن گويندگان جوان كل كار را به شيوه‌ي ديجيتال دوبله كرد معتقد است: كمتر از سه روز كار كردن در زمينه دوبله سينمايي، خيانت به دوبله است چرا كه در اين صورت حق مطلب ادا نمي‌شود.

انيميشن «جيمز دهلوي غول پيكر » james and giant peach انيميشني است كه به شيوه‌ي تك نفره و به مديريت دوبلاژ حامد عزيزي در انجمن گويندگان جوان دوبله شده است.

***

به گزارش خبرنگار سرويس تلويزيون خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، كه در پشت صحنه دوبله انيميشن «جيمز دهلوي غول پيكر»، حضور داشته، اين انيميشن محصول 1996 و از دو بخش فيلم (رئال) و عروسكي تشكيل شده است و حامد عزيزي (مدير دوبلاژ)، وحيد رونقي (صداپيشه نقش ملخ) و مجيد حبيبي (صدابردار) در استوديو و اتاق فرمان هستند و تعدادي كارآموز براي تست دادن آمده‌اند.

عزيزي كه در اتاق فرمان نشسته و مشغول مطالعه متن است مي‌گويد: احتمالا قبل از دوبله به گوينده‌ها پيش زمينه‌اي مي‌دهم و يا اين كه سي‌دي كارها را مي‌دهم تا با دقت آن‌ها را ببينند و در موقع اجرا هم وضعيت صحنه را تشريح مي‌كنم.

وي مي‌افزايد: جيمز و هلوي غول پيكر داستان پسر بچه‌اي است كه آرزويش رفتن به شهر بزرگي است كه پدر و مادرش تصميم داشتند به آن جا مهاجرت كنند. اما او اسير دو خاله بدجنس و شرورش مي‌شود و روزي نامه‌اي مي‌نويسد و آن را به باد مي‌سپارد و در اين بين پيرمردي پاكت سحرآميز حاوي محتوياتي را به او مي‌دهد تا به كمك محتوياتش به آرزويش برسد. محتويات پاكت از دستش رها مي‌شود و يكي از آن‌ها به هلويي مي‌چسبد و هلو بزرگ مي‌شود و در آن موجوداتي زندگي مي‌كنند كه جيمز با كمك آن موجودات تصميم به فرار مي‌گيرد.

مدير دوبلاژ «جيمز و هلوي غول پيكر» مي‌افزايد: اين انيميشن 15 شخصيت اصلي دارد كه صدا پيشه- جيمز آرزو آفري، هزارپا- هومن حاجي عبداللهي،‌كفش‌دوزك - سليمه قطبي، ملخ - وحيد رونقي، كرم خاكي – امين قاضي، عنكبوت – ليلا سودبخش و راوي فيلم محمدرضا عليمرداني است.

وحيد رونقي (صداپيشه نقش ملخ) كه در استوديوي مجزا از اتاق فرمان داراي پوشش اكوستيك پشت ميكروفني نشسته و از سوي حامد عزيزي هدايت مي‌شود، درباره نقش خود در انيمشين جيمز دهلوي غول پيكر مي‌گويد: نقش «ملخ»، جزو تيپ‌هايي است كه مي‌توانم بگويم، او با كلاس و باسواد است و در ضمن غروري هم دارد.

وي با اشاره به امكانات خوب و عالي انجمن گويندگان جوان به لحاظ استوديو و كيفيت اظهار مي‌كند: نيازمند حمايت بيشتر تلويزيون هستيم تا كارهايمان بيشتر ديده شود.

***

به گزارش ايسنا، «صدايت را بكش»، «با عصبانيت جمله تو چيكار كردي را بگو»، «با صدايت بازي كن»، «جايي كه ناخن‌هايش را مي‌خورد عكس‌العمل داشته باش» جملاتي است كه در صحنه‌هاي مختلف از سوي حامد عزيزي به وحيد رونقي تذكرداده مي‌شود.

در حالي كه جمله «پس قراره بريم به شهر بزرگ» از سوي صداپيشه ملخ در صحنه پرشخصيتي 5 بار تكرار مي‌شود، عزيزي به تفاوت عمده ضبط ديجيتال و آنالوگ اشاره مي‌كند و مي‌گويد: قطعا بازي و تعامل دسته جمعي تاثير شگرفي بر نحوه‌ي بازي و اجراي گويندگان دارد. تجربه اثبات كرده است كه اين شيوه در انيميشن اصلا جواب نمي‌دهد و نفس به نفس گفتن از دقت مي‌كاهد و بسياري از عكس‌العمل‌ها و سمبل‌هاي گفتاري كاراكتر فنا مي‌شود و گرفتن چنين صحنه‌اي به شيوه آنالوگ 6 روز طول مي‌كشيد.

وي مي‌افزايد: اگر مدير دوبلاژ در آن واحد با يك نفر در تماس باشد بسيار بهتر مي‌تواند شيوه گفتار و فرم گويندگي او را كنترل كند و در ضمن شيوه آنالوگ صرفه اقتصادي ندارد و ديده مي‌شود كه با آن روش مي‌خواهند كاري را يك روزه دوبله كنند كه قطعا نتيجه‌اش خوب نخواهد شد.

رونقي هم شيوه ديجيتال را نه تنها عالي بلكه خوب توصيف مي‌كند و اظهار مي‌كند: در شيوه‌ي تك نفره وقت بسيار كمتري از گوينده گرفته مي‌شود و مدير دوبلاژ مي‌تواند وقت بيشتري را به نسبت زماني كه گوينده‌ها با هم دسته جمعي رل مي‌گويند اعمال كند.

صداپيشه نقش ملخ معتقد است: در گفتن‌هاي دسته‌جمعي اشتباهات افراد بين ديالوگ‌ها گم مي‌شود و احيانا به خاطر اشتباه يك نفر همه مجبورند نقش خود را تكرار كنند.

حبيبي (صدابردار) كه كنار دست مدير دوبلاژ نشسته و چشم به مونيتور دوخته است به موقع شروع و تمام شدن ديالوگ‌ها، موقعيت گوينده نسبت به ميكروفن و در مواقعي عوض كردن اول صدا را كنترل مي‌كنند.

به گزارش ايسنا، حامد عزيزي كه كارتون‌هاي ماندگار دوبله شده توسط استوديو فيلم آن زمان را نوستالژي دوران كودكي خود مي‌داند مي‌گويد: اگر امروز گويندگي مي‌كنم با عشق، چاشني و نيرو و ديدن آن آثار و علاقه‌اي است كه به آن آثار داشتم‌؛آن علاقه من را به اين فضا كشانده است و آرزو مي‌كنم باانجمن پيشكسوتان به تعاملي برسيم در كنارشان باشيم و ياد بگيريم.

انتهاي پيام