"اتاق شماره 6 " به كارگرداني ناصر حسيني مهر از دوم آبان‌ماه به تالار مولوي مي‌آيد.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين نمايش كه به‌روايت خسرو حكيم رابط و ناصر حسيني‌مهر است، براساس داستاني به همين نام از "آنتون چخوف" با حضور جعفر والي،‌ حسن مهماني، پرويز بزرگي، علي بي‌غم، غلامحسين بهرامي، سياوش چراغي‌پور، مازيار فيروزمند و كاميار محبي اجرا مي‌شود.

فريناز صراف و بهزاد صديقي به عنوان دستياران كارگردان حضور دارند و در گروه صحنه: نيلوفر بزرگي و رزا خليلي اين اجرا را ياري مي‌دهند.

پرويز بزرگي علاوه بر بازي در نمايش اجراي دكور آن را بر عهده دارد و طراحي پوستر و بروشور اين نمايش فرزاد اديبي و عكاس آن بهنام صديقي است. علي‌گو ديني نيز اجراي گريم اين اثر نمايش را به انجام مي‌رساند.

بنابراين گزارش، داستان‌ نمايش "اتاق شماره 6" در بخش بيماران رواني يك بيمارستان اتفاق مي‌افتد.

اين نمايش كه در 9 صحنه نوشته و تنظيم شده و روز چهارشنبه دوم آبان‌ماه جاري ساعت 19:30 تا روز 25 آبان‌ماه

در تالار اصلي مولوي اجرا مي‌شود.

خسرو حكيم رابط، يكي از نويسندگان اين نمايشنامه گفته است: اقتباس از اين اثر چخوف، به مفهوم برداشت آزاد از آن نبوده چون چندان هم آزاد نبوديم بلكه بيشتر به اتفاق "ناصر حسيني‌مهر" سعي كرديم متن را به عمل صحنه‌اي تبديل كنيم.

او در ادامه يادآور شد: اولين نكته در روند اقتباس از اين داستان چخوف و تبديل آن به نمايشنامه، تعداد زياد شخصيت‌هاي داستان بودكه از نظر اقتصاد صحنه بايد از آن كاسته مي‌شد و در نهايت به 9 شخصيت دست يافتيم.

وي متذكر شد: نكته ديگر بحث تكنيكي بود كه در داستان نويسنده پشت ذهن آدمها را مي‌ديد و بازگو مي‌كرد و ما در هنگام تبديل نمايشنامه بايد آن ذهنيات را روي صحنه به تجربه و عمل صحنه تبديل مي‌كرديم.

ناصر حسيني‌مهر كارگردان، طراح و يكي ديگر از نويسندگان اين نمايش درباره داستان اتاق شماره 6 گفت: آنچه از داستان ما در ذهن مخاطب نقش ببندد، روابط غيرانساني و احمقانه‌اي باشد كه در بيمارستان ميان پزشكان با بيماران رواني حاكم است يا حتي اگر كمي پيش‌تر برويم، شايد به نظر آيد كه چخوف به كالبد شكافي بيماران روحي و جهان آنها پرداخته است.

او تأكيد كرد: موضوع مهم و عميق اين اثر "چخوف" به طور نمادين پرداختن و تصوير زوال و انحطاط روحي و اجتماعي در زندگي سرزمين روسيه است، جامعه از هم‌گسيخته و كهنه، جامعه‌اي كه خاباترف‌ها و لوپاخين‌ها (باغ آلبالو)ي آن با هزار دوز و كلك و دسيسه در پي كسب مدارج جاه‌طلبانه خويش هستند، كساني كه بعدها قرن بيستم را به تمامي تصاحب كردند.

او در پايان يادآور شد: در عرضه اين اثر همه زوايد صحنه‌اي را حذف كردم و بر هنر بازيگري تأكيد داشتم.

انتهاي پيام