رييس فرهنگستان علوم جمهوري اسلامي اظهار داشت: مفهوم «توهم توسعه علمي خواندن ازدياد مقالات ISI » اين است كه با رساندن هشت هزار مقاله به 16 هزار مقاله، علم كشور توسعه نمي‌يابد و درج مقاله در مجلات درجه دو و سه ISI بدون دست يافتن به علم، نشانه توسعه نيست.

دكتر رضا داوري اردكاني در گفت‌وگو با خبرنگار «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با بيان اين كه گلايه و انتقاد برخي محققان از مقاله اخير وي ناشي از سوء تفاهم و عدم برداشت مناسب از منظور نويسنده بوده و هدف از اين مقاله به هيچ وجه زير سوال بردن تلاش محققان كشورمان و همچنين زير سوال بردن ISI و نقش و كاركردهاي آن به عنوان يك موسسه اطلاع‌رساني جهاني نبوده است، اظهار داشت: مراجعه به ISI و بهره‌مندي از آن خوب است اما نه به عنوان يك كعبه و مقصود نهايي زيرا نمي‌توان همه چيز را با آن سنجيد و مقايسه كرد.

رييس هيات حمايت از كرسي‌هاي نظريه‌پردازي خاطر نشان كرد: نگارش مقاله و صدور آن به خارج، نشان‌دهنده توسعه علمي نيست و زماني كشور ما توسعه علمي مي‌يابد كه به مسايل مطرح در جامعه و پژوهش‌هايي كه كارگشاي ما و يا در سطح پيشبرد علم جهان باشد، بپردازد و كسي كه مي‌خواهد پژوهش‌هاي اجتماعي و مهندسي بكند، بايد به حل مسايل جامعه مشغول شود و اينكه ما بايد خود به طرف علم برويم و علم به ما مي‌گويد كه بايد چه كنيم.

دكتر داوري اردكاني، برخي از مقالات را «مقالات مبتذل» خواند و گفت: مقالات مبتذل نوشتن و به خارج فرستادن و چاپ كردن، نه مايه حيثيت كشور ‌شده و نه ارزش علم ما را بالا مي‌برد. مگر مي‌شود هفته‌اي يك مقاله ‌نوشت و يا تعداد 50 يا 60 مقاله در سال منتشر كرد، مگر آن كه نويسنده آن خيلي نابغه باشد و اگر نابغه هستند، كشور و جهان قدرشان را بيشتر بايد بدانند.

وي افزود: من با مقاله نويسي در ISI و درهيچ جاي ديگر مخالف نيستم؛ در حالي كه نگران نوعي شارلاتانيسم علمي هستم و اين كه دانشمندان كشور علم، ذوق و تعلق خاطر به علم را از دست بدهند و آن را تنها در نگارش مقاله، ارسال آن به خارج از كشور و درج در نشريات ISI معني كنند.

دكتر داوري اردكاني خاطر نشان كرد: به تعداد دو برابر اعضاي هيات علمي كنوني دانشگاه‌هاي كشور، دانشمند در خارج از كشور داريم كه امكانات بيشتري براي انجام پژوهش دارند و كار نگارش مقاله توسط آنها به طور مستمر انجام مي‌شود، آنها هم نام ايراني دارند و اگر قرار باشد مقالات دانشمندان مقيم كشور هم به خارج صادر شود، ميان مقيم و مهاجر چه تفاوتي وجود دارد؟

وي تاكيد كرد: من مخالفتي با ارسال مقاله به خارج از كشور ندارم اما علم بايد مساله‌اي براي حل كردن داشته باشد و حل مسائل در زندگي و گردش چرخ امور كشور اثر مثبت بگذارد. نوشتن مقالات پراكنده كه بيشتر به تفنن مي‌ماند، به درد ما نمي‌خورد.

رييس فرهنگستان علوم جمهوري اسلامي افزود: سنجش علم افراد با شمارش مقاله صحيح نيست و كسي كه تعداد مقاله‌هاي بيشتري داشته باشد، ضرورتا نسبت به ديگري عالم‌تر نيست و اين ارزيابي‌ها، غالبا نسنجيده است و مقاله‌شماري كاري روتين و اداري است كه دردي از ما دوا نمي‌كند و هر كسي مي‌تواند آن را انجام دهد.

وي در گفت‌و‌گو با ايسنا ادامه داد: نبايد آمار مقالات منتشره در ISI را بر سر مردم زد و اين كه يك استاد براي ارتقاء حتما بايد در مجلات ISI مقاله بنويسد، قابل تامل است و اگر كسي دانشمند است و راه به ISI ندارد، دانشگاه بايد وي را حمايت كرده و با راه‌اندازي دفتري براي ارسال مقالات به مجلات معتبر كارگشايي كند.

دكتر داوري اردكاني خاطرنشان كرد: مشكل ديگر اين است كه در كشور ما برخي از متصديان امر پژوهش با اوضاع سياسي، اجتماعي و فرهنگي چندان آشنايي ندارند و تفاوتي ميان مقالات شيمي و فلسفه نمي‌گذارند و تصور مي‌كنند با همان زبان عادي كه مي‌شود مقاله شيمي نوشت، مي‌توان مقاله فلسفه و جامعه شناسي نوشت، در حالي كه نوشتن مقاله جامعه شناسي به زبان انگليسي به تسلط بر آن زبان نياز دارد و دانشمند اين حوزه بايد بتواند به آن زبان فكر كند.

رييس فرهنگستان علوم جمهوري اسلامي ورود به مسابقه مقاله‌نويسي به زبان انگليسي را قابل تامل دانست و گفت: شايد در علوم انساني هيچ گاه به كشورهاي كوچكي چون سنگال كه زبان رسمي‌شان فرانسه است،نرسيم چون اساتيد حوزه‌هاي علوم انساني و اجتماعي ما بايد ابتدا به زبان فارسي فكر كنند و سپس آن‌را به زبان ديگر برگردانند و بدين ترتيب ما در اين مسابقه از ابتدا بازنده هستيم.

دكتر اردكاني گفت: ما اساتيد حوزه علوم انساني، خود قصور كرده‌ايم و دانشمندان رشته‌هاي ديگر هم اين حوزه را تخصصي نمي‌دانند و به راحتي درباره فلسفه و علوم اجتماعي اظهار نظر مي‌كنند.

وي خاطر نشان كرد: علم سنجي و مقاله شماري مشكلي ندارد اما سياست علمي كشور با علم‌سنجي مشخص نمي‌شود و اين‌ها سياست علم كشور نيست بلكه بايد اهل نظر، دانشمندان همه علوم و اهل فن در سياست، تاريخ علم و فلسفه علم با مطالعه و تدبر آن را تدوين كنند.

دكتر داوري اردكاني در پايان به ايسنا گفت: توهم توسعه علمي و ازدياد مقالات يعني با رساندن هشت هزار مقاله به 16 هزار مقاله علم توسعه نمي‌يابد و صرف انتشار مقاله در مجلات درجه دو و سه ISI نشانه توسعه نيست و ما بايد به فكر نظم آموزش و پژوهش و برنامه‌هاي درسي در كشور باشيم. اگر همت خود را صرف علم و پژوهش كنيم، مطمئن باشيد كه مقالات علمي دانشمندان ما در همه جا منتشر مي‌شود ولي فعلا «چراغي كه به خانه رواست به مسجد حرام است».

انتهاي پيام