رضا داوري اردكاني گفت: فلسفه‌ي ابن ‌سينا و حتا پزشكي او تاريخ مصرف ندارد. با اين حال ما اصلا تاريخ را براي فايده بردن نمي‌خوانيم؛ ما موجود زماني و تاريخي هستيم و نمي‌توانيم از گذشته بگذريم. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين پژوهشگر فلسفه افزود: سخن حقيقي، سخن زمان است. فلسفه هم چيزي جز سخن زمان نيست، منتها فلسفه سخن گذشته است. اكنون ديگر فلسفه چندان چيزي ندارد كه بگويد؛ ولي ما نمي‌توانيم به فلسفه اعتراض كنيم. يكي از وظايف مهم فلاسفه‌ي زمان ما پرس و جو از فيلسوفان گذشته است. او همچنين درباره‌ي اين‌كه در حال حاضر چرا بايد ابن‌ سينا و فارابي خواند، گفت: اگر از ابن‌ سينا مي‌پرسيدند كه فلسفه به چه درد مي‌خورد، تعجب مي‌كرد و به همين جهت است كه هيچ‌كدام از فلاسفه‌ي بزرگ عالم قديم، درصدد برنيامدند كه وجود و ضرورت فلسفه را توجيه كنند و اگر چيزي در اين باب گفتند، به اقتضاي دفاع از فلسفه در دادگاه شريعت بود. اين پژوهشگر فلسفه ادامه داد: ما فلسفه را براي به درد خوردن آن نمي‌خوانيم؛ بلكه مي‌خوانيم تا با سخن زمان‌هاي دير و زمان حاضر آشنا شويم و بتوانيم در زمان سكنا گزينيم و در آن زندگي كنيم. او افزود: فلسفه و شعر و معارف ما زندگي و تاريخ ماست و فهم آدمي با تاريخ و زبان ساخته مي‌شود و هنرها، اموري نيستند كه به يك زمان خاص تعلق داشته باشند؛ آن‌ها مظهر و جوهر يك زمان‌اند و به همين جهت در زمان دوام پيدا مي‌كنند. داوري اردكاني اظهار داشت: اگر ابن سينا مانده، نه از آن جهت است كه آثارش يك‌سره متضمن احكام درست است و ما نيز به آن احكام نياز داريم. با آن احكام هيچ نيازي از نيازهاي هرروزي ما برآورده نمي‌شوند؛ ولي اگر مي‌خواهيم جايي در تاريخ داشته باشيم، به تذكر تاريخي نياز داريم. حتا آزادي ما نيز موكول به اين است كه امكان‌هاي فكري و عملي خود را دريابيم. او خاطرنشان كرد: ابن ‌سينا تنها كتاب درس فلسفه براي ما ننوشته است؛ او فلسفه را با زبان ما آشنا كرده و برنامه‌ي علم و آموزش را تدوين كرده و مقام و موقع هر علمي را در جهان خود معين كرده است. داوري اردكاني در پايان تصريح كرد: ما هنوز به درستي نمي‌دانيم در تاريخ ما، فلسفه چه مقامي داشته است و فلسفه با علم چه نسبتي دارد؛ پس چگونه از مطالعه‌ي ابن ‌سينا سر باز زنيم؟! انتهاي پيام