مجمع فيلم‌سازان سينماي ايران در بيانيه‌ي تحت عنوان «سنتوري و بازار نمايش سينماي ملي» از تعليق نمايش آخرين ساخته‌ي داريوش مهرجويي سخن گفت و سوالاتي را مطرح كرد. در متن اين بيانيه كه اختصاصا در اختيار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) قرار گرفته است آمده: « فيلم، فيلمساز پيشگام سينماي ايران داريوش مهرجويي از اكران در سينماهاي تهران بازماند؛ خبر اين است. مجمع فيلمسازان سينماي ايران در اين مورد سوالهاي دارد كه آن را با اعضاي جامعه اصناف سينمايي و افكار عمومي مردم ايران در ميان مي‌گذارد. 1-ضرر مالي اين ماجرا متوجه چه كسي است؟ 2ـ اين ضرر چه ميزان است و آيا جايي هست كه محاسبه و جبران آن را بر عهد بگيرد؟ 3 ـ سود مالي اين ماجرا متوجه كيست؟ 4ـ دستور اين تعليق از كجا آمده است كه مي‌تواند سند قانوني نمايش و قراردادهاي متعاقب آن را ناديده بگيرد و همچنان ناشناخته بماند؟ 5ـ آيا اين دستور چيزي شبيه پيامهايي كه از «قصر» «كافكا» مي‌آيد و همگان را در فضاي مفخ شده معلق و بلاتكليف قرار مي‌دارد، نيست؟ 6ـ آيا جلوگيري نابهنگام نمايش فيلم "سنتوري" مصداقي از بي‌اعتباري اسناد قانوني و بي‌اعتنايي به مقررات صنفي نيست؟ 7ـ رفتاري كه با فيلم "سنتوري" صورت مي‌گيرد، مي‌تواند براي فيلمسازان ايران نشانه‌هايي آشكار و معنادار باشد، ما همچنان بايد سوالهاي را بي‌وقفه با خود تكرار كنيم، به مصلحت سينماي ملي بي‌انديشيم و براي مراقبت از زندگي و حرفه خود بيدار و پرسشگر باشيم.» به گزارش ايسنا در ادامه آمده است: الف) چه كساني اجازه نمي‌دهند بازار محصولات فرهنگي در ايران شكل بگيرد؟ و «ثبات»، «قانون»، «مقررات» و «نظارت‌هاي صنفي» و نيز رونق توليدات داخلي به چه منافعي ضرر مي‌زند؟ ب) تسلط كانال‌هاي ماهواره‌اي بر فضاي ديداري، شنيداري كشور، گستردگي شبكه، توزيع فيلمهاي خارجي دوبله شده و با زيرنويس فارسي و بالاخره بازماندن بخش عمده‌ي فيلمهاي ايراني در پشت‌ آنتن‌هاي داخلي و ماهواره‌اي، چه تاثيري بر سينماي ملي ما دارد و بي‌تفاوتي نسبت به آن نشانه چيست؟ ج ) اين عدم پشتيباني رسانه‌ي جدي از فيلمهاي ايراني چه نسبتي مي‌تواند با استقلال فرهنگي و منافع ملي هموطنانمان داشته باشد؟ د ) چگونه ممكن است ملتي را از ديدن آثار فيلم‌سازان خوش‌ قريحه، متخصص و خلاق خودش كه را طي دوره‌ها و نسل‌هاي مختلف به آنها خو گرفته، محروم كرد و همزمان مدعي دفاع از هويت و فرهنگ ملي بود.» گفتني است در پايان مجمع فيلمسازان سينماي ايران ضمن سپاس از خانه‌ي سينما و اداره‌نظارت براي تصميم منطقي‌شان در تعيين تكليف قانوني تشكل‌هاي صنفي و تشكيل فدراسيون تهيه‌كنندگان، از اين دو نهاد محترم مي‌پرسد، آيا تصميم دارند همچنان يك شوراي صنفي بدون آيين‌نامه و بدون حضور نمايندگان واقعي صنوف موثر در جريان اكران و نمايش پوشش دهند؟ و از كنار اتفاقاتي نظير تعليق نمايش "سنتوري" عبور كنند و روبه سوي ديگر بگردانند؟ ما چنين وضعيتي را مانع رشد و گسترش سينماي ملي ايران مي‌دانيم.» انتهاي پيام