منوچهر محمدي معتقد است: مطلب ارايه شده از سوي مركز پژوهش‌هاي مجلس، اشاره به يكي از دردها مزمن عمومي در كشور دارد كه طبيعتا سينما هم از اين محدوده خارج نيست. اين تهيه‌كننده در گفت‌وگو با خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: ما در حوزه‌ي مسايل اجرايي و اقتصادي به‌دليل نوع تمركزگرايي كه اقتصاد ما داشته، طبعا از دايره‌ي همين بحث خارج نبوده است و دولت در بسياري از امور اجرايي، صنعتي و اقتصادي سينما نقش برجسته‌اي داشته است. وي افزود: طبيعتا مجموعه‌ي اين عوامل در بلندمدت باعث شده، بالندگي و رشدي را كه ما توقع داشته‌ايم با مشاركت بخش خصوصي در سينما انجام شود، صورت نگيرد و بسياري از سياست‌ها و برنامه‌هاي اجرايي، تحت تاثير اين تمركزگرايي دولتي نتواند نتايج شايسته‌ي خودش را به نحوي كه پايه‌هاي بخش خصوصي، امنيت لازم سرمايه‌گذاري و مشاركت سرمايه‌ها در اين بخش اضافه شود را نشان بدهد. محمدي با بيان اين‌كه مساله‌ي فرهنگ، يك تفاوت بنيادي با حوزه‌هاي همچون اقتصادي و اجرايي در كشور دارد، به ايسنا گفت: مركز پژوهش‌هاي مجلس و اصحاب سينما بايد به اين مساله توجه جدي كنند، توجه به اينها طبيعتا مي‌تواند اين ديدگاه درست را به سرمنزل مقصود برساند. وي افزود: مهم آرزوها يا ديدگاه‌هايي است كه مطرح شده و به عنوان آرزوهاي بخش خصوصي سينما هم مي‌تواند تلقي شود. تسهيل در مسايل اجرايي، تعديل يا تصحيح قوانين به نفع سرعت گرفتن فعاليت‌هاي فرهنگي و هم‌چنين واگذاري پاره‌اي از تصدي‌ها توسط دولت به بخش خصوصي، نقطه‌ي كمال آرزوها و ايده‌آل‌هايي است كه مي‌تواند وجود داشته باشد. محمدي با تاكيد بر اين‌كه براي اجراي اين موارد احتياج به يك فرآيند زماني است، ادامه داد: اگر اين فرآيند به درستي تعريف نشود ما دچار مشكل خواهيم شد. بيان مطالبات به نظر ما كافي نيست. كما اين‌كه ساليان گذشته اين مطالبات توسط سينماگران مطرح شده و الان نقطه‌ي كور اين ديدگاه، بحث فرآيند اجرايي اين تصميم است. وي با اعتقاد بر اينكه؛ اگر اين فرآيند اجرايي درباره‌اش يك مفاهمه‌ي جدي و كلان ملي صورت نگيرد، طبيعتا ديدگاه‌هاي تندرو در حوزه‌ي فرهنگ، دولت را در اين‌كه رهاسازي شده موثر مي‌شناسد و اين ديدگاه‌ها متقابلا در بخش خصوصي، دولت را در اجراي اين فرآيند، ناتوان و كند تصور مي‌كنند. اين تهيه‌كننده اظهار داشت: مشكلات ما در اين حوزه برمي‌گردد به اين نقطه كه يك مفاهمه‌ي عمومي صورت گيرد و مطالب مطرح شده به عنوان نقطه‌ي ايده‌آل و هدف در نظر گرفته شود. بايد يك سير اجرايي تعريف شود كه در اين مسير ما احساس كنيم كه گام به‌ گام داريم به سمت اين هدف نزديك مي‌شويم. محمدي معتقد است:‌ اگر اين فرآيند را بتوانيم به‌درستي تعريف كنيم و در موردش يك ديدگاه مشترك با دولت مردان پيدا كنيم، طبيعتا مديران اجرايي كه در مقابل اين نقطه‌نظرها مقاومت ذاتي دارند يا جرياناتي كه احتمال مي‌دهند كه خروج دولت از تصدي‌گري منجر به كاهش اختيارات دولت در حوزه فرهنگ خواهد شد و در نهايت به يك جور بي‌بندباري در اين حوزه مي‌رسيم، به گمانم تصيح خواهد شد. وي نكته اصلي را شيوه اجرايي دانست و گفت: در اين مرحله بايد تفاهمي بين سينماگران، نمايندگان مجلس و دولت انجام شود كه در اين صورت احتمال و شانس موفقيت اين ديدگاه بسيار زياد خواهد بود، در غير اين صورت، طرح مطالباتي است كه جزو به خسته كردن و نااميد كردن بيشتر سينماگران منجر نخواهد شد. انتهاي پيام