رييس انجمن دوستي ايران و تاجيکستان گفت: همان‌گونه که تحقيقات نشان مي‌دهد، بزرگي شاهنامه در حکمت و فلسفه آن است. به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خراسان، پروفسور ميرزا ملااحمد در دومين همايش پژوهشي آثار و احوال حکيم ابوالقاسم فردوسي با موضوع «کمال انسان از نگاه فردوسي» گفت: کمال انسان از نگاه فردوسي و حکمت او که موضوع همايش است، مبحث مهمي است؛ چون موضوع حکمت، موقعيت واقعي شاهنامه را ايفا مي‌کند. مولف کتاب «پيام‌هاي اخلاقي فردوسي» گفت: حکمت و اخلاق در شاهنامه فردوسي در درجه اول قرار مي‌گيرد و مساله انسان و تشکيل شخصيت او از موضوعات اساسي شاهنامه است. مدرس دانشکده ادبيات دانشگاه ملي تاجيکستان و عضو پژوهشکده رودکي با اظهار تاسف از اين‌که در اين موضوع کم‌تر توجه شده، در حالي‌كه در شاهنامه، انسان با همه بزرگي تعريف شده است، گفت: طرح شخصيت انسان را با تمام هستي‌اش مي‌توان در شاهنامه ديد؛ انسان در برابر خصلت‌هاي مثبت داراي خصلت‌هاي منفي است؛ مثلا رستم با آن همه بزرگي و عظمت و فضيلت انساني‌اش داراي نقص‌هايي است و آن کشتن فرزندش است؛ به عبارتي هر انساني از نقص خالي نيست و اين در شاهنامه به طور برجسته ديده مي‌شود. او به نقش تربيت در تشکيل شخصيت انسان از نگاه فردوسي اشاره کرد و گفت: اشاره‌هايي در اين خصوص موجود است. هر چند به درستي در اين زمينه تحقيق نشده است و اظهاراتي طرح شده که مي‌گويد فردوسي و جامي در تشکيل شخصيت انسان نقش تربيت را ناديده گرفتند و معتقد بودند تربيت نقشي در شخصيت انسان ندارد. پروفسور ميرزا ملااحمد در اين‌باره به مثال‌هايي از شعرهاي انوري و جامي و سعدي اشاره كرد و افزود: در حقيقت اکثر شاعران گذشته ما معتقد بودند کسي که بدگوهر باشد، ديگر تربيت در او اثر ندارد و اصلاح نمي‌شود. مدرس دانشکده ادبيات دانشگاه ملي تاجيکستان با تاکيد بر اين‌که فردوسي براي تربيت نقش قايل بود و تاييد مي‌کرد که براي تشکل شخصيت انسان، تربيت بسيار مهم است، گفت: از اين جمله مثلا شخصيتي مانند سياوش است که با تربيت رستم به اين درجه آرماني رسيد. وي اظهار داشت: همين انديشه فردوسي را سعدي نيز بسيار رواج داده است و اين انديشه تا قرن 20 در کشورهاي فارسي‌زبان رايج بوده و هست، و شايد ريشه اصلي اين امر به همان تصورات قديم برگردد، که شخصي به ذات نيک نمي‌شود و نيک، بد نشود، و وظيفه تربيت اين است که شخص نيک، بد نشود. پروفسور ميرزا ملااحمد با بيان اين‌که شاهنامه ابوالقاسم فردوسي اقيانوسي پهناور است که انديشه‌هاي اخلاقي در آن به صورت دردانه‌هايي گران‌بهاست و بيش از هزاران سال سبب افتخار و معيار ارزش‌هاي والاي اخلاقي بوده است، افزود: يکي از مهم‌ترين مسائل اخلاقي در اين کتاب نقس تربيت در شکل‌گيري اخلاق انسان است. مدرس دانشکده ادبيات دانشگاه ملي تاجيکستان تصريح کرد: در شاهنامه فردوسي نيز مثل ساير آثار بديع شاعران فارسي‌زبان، مساله ارثي بودن خصلت‌هاي نيک و بد انسان نيز مطرح شده است. اين انديشه ارثي بودن با تاثير ادب از قرآن مجيد و احاديث نبوي صيقل يافته و در آثار شاعران ديگر بخصوص سعدي شيرازي ادامه و تکامل پيدا کرده است. پروفسور ميرزا ملااحمد افزود: بعضي دانشمندان به نتيجه‌اي رسيده‌اند که فردوسي نقش تربيت را ناديده گرفته است، در حالي که بررسي عميق مساله معلوم مي‌کند که حکيم بزرگ اين نقش را تاکيد كرده و به مردم هشدار داده است که به تربيت اطفال نيک‌سرشت توجه بيش‌تر كنند، تا آن‌ها بر اثر هم‌نشيني با افراد بدسرشت به تباهي و زشتي ميل نکنند. انتهاي پيام