پس از اعلام خبر درگذشت نويسنده مشهور آمريكايي كورت ونه‌گات جونيور، چندين نويسنده و استاد دانشگاه‌هاي جهان در تمجيد از فعاليت‌هاي ادبي ‌او سخن گفتند و از اين نويسنده به‌عنوان «صداي معناگراي آمريكاي بعد از جنگ» ياد شد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گور وايدل - نويسنده آمريكايي برنده جايزه پن - درباره‌ ونه‌گات گفت: «او يكي از استثناهاي نسل نويسندگان آمريكايي بعد از جنگ جهاني بود، كه بر ضد آن مي‌نوشت. سبك نگارش او رئاليسم ادبي بود.‌ برخي از ما كه از دل جنگ جهاني بيرون آمديم، آن را بخشي از شعر رسمي آمريكا كرديم، كه اين ديگر خسته‌كننده شده بود؛ اما كورت هرگز به آن سمت نرفت.» به گزارش روزنامه گاردين، "نورمن ميلر"، ونه‌گات را نويسنده فوق‌العاده‌اي توصيف كرد كه سبك داستان‌نويسي‌اش بدون شك تنها متعلق به خودش بود. ميلر همچنين او را مارك تواين معاصر ‌دانست. "تام وولف"، در گفت‌وگو با لس‌آنجلس تايمز متذكر شد: ونه‌گات از طنز هم استفاده مي‌كند، اما همواره نشاني از جديت را مي‌توان در اساس كارهاي او ديد، كه همين وي را برجسته مي‌ساخت.» "دونالد مورس" - استاد دانشگاه دبرسن مجارستان - نيز اظهار داشت: «او قهرمان ارزش‌هاي بنيادين آمريكا است. به جامعه اعتقاد داشت و بر لزوم وحدت اين خانواده بزرگ تأكيد داشت.» ونه‌گات كه يكي از بزرگ‌ترين رمان‌نويسان آمريكا در قرن بيستم محسوب مي‌شد، به دنبال نگارش رمان‌هايي چون «گهواره گربه»، «صبحانه قهرمانان» و «سلاخ‌خانه شماره پنج» شهرت بسياري يافت. قهرمان‌هاي زندگي او حضرت مسيح (ع)، آبراهام لينكون و اوژن دبس -‌ رهبر حزب كارگر آمريكا - بودند. او زماني درباره‌ اين‌كه دوست دارد چگونه بميرد، گفته بود: «دوست دارم سوار بر يك هواپيما خود را به قله كوه كليمانجارو بكوبم.» اين نويسنده كه اغلب از سختي‌هاي زندگي عصر كهن با لحن شوخي ياد مي‌كرد، همچنين به آسوشيتدپرس گفته بود: «زماني‌كه ارنست همينگوي خود را كشت، دوره‌ ديگري را به پايان عمرش افزود. ‌پدر من نيز مانند همينگوي در اواخر عمرش بسيار افسرده بود، اما از اين‌كه خودكشي نكرد، سربلند بود. من هم همين كار را خواهم كرد، تا الگوي بدي براي فرزندانم نباشم.» كورت ونه‌گات در پي سقوط از ارتفاع چهارشنبه در سن 84سالگي درگذشت. انتهاي پيام