محمدحسين جعفريان گفت: در آينده خواهيم ديد که اگر ما حرکت‌مان کند باشد، ديري نخواهد گذشت که به‌عنوان مثال افغان‌ها به‌عنوان يکي از همسايگان فارسي‌زبان ما نماينده شعر فارسي در دنيا شوند؛ چراکه تا کنون شاعران بسيار دلير و بزرگي عرضه کرده‌اند. اين شاعر معاصر در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خراسان، با تاکيد بر اين‌که از چند سال اخير دوره شکوفايي شعر معاصر فارسي در ايران آغاز شده و خوشبختانه اين امر در کشورهاي همسايه ما نيز مانند افغانستان، تاجيکستان و... در حال رخ دادن است، گفت: تصور نمي‌کنم امروزه شاعري باشد که بخواهد شعر بگويد و شعرش در حيطه انقلاب نباشد. وي درباره برگزاري نخستين جشنواره شعر فجر گفت: در جشنواره‌هاي مختلفي که در دهه فجر برگزار مي‌شد، واقعا جاي جشنواره بين‌اللمللي شعر خالي بود. متاسفانه اين کمبود نشان‌دهنده بي‌توجهي مسوولان فرهنگي ماست که بعد از بيش‌تر از دو دهه به اين فکر افتادند که شعر هم مي‌تواند يک جشنواره اين‌چنيني با عنوان «جشنواره شعر فجر» براي فارسي‌زبانان داشته باشد. جعفريان در ادامه متذكر شد: اين احساس که ادبيات در داخل نقشه محدود است، باعث شده بود که اين مقوله کنار گذاشته شود و احساس نشود که در اين حوزه هم مي‌شود کار بين‌المللي داشت. او موضع شاعران را نسبت به جشنواره فجر کمي بي‌روح عنوان کرد و افزود: چون اين جشنواره براي اولين‌بار برگزار مي‌شود، برنامه‌ريزي خوبي صورت نگرفته و کمي عجولانه است. جعفريان همچنين اذعان داشت: در اوايل انقلاب حسي ايجاد شده بود که تعدادي از شاعران در حوزه شعر، نام آن را «شعر انقلاب» گذاشته بودند و عده‌اي نيز که خود را جدا از اين نام کرده بودند، مطبوعات نام آن‌ها را «دگرانديش» گذاشته بودند. اما خوشبختانه هم‌اکنون ديگر آن دگرانديشي خط خورده و ما شاهد شعر فارسي هستيم و آن‌ها نيز شعرهايي درباره انقلاب دارند، که به‌شکل ديگر و زباني ديگر مي‌تواند داخل اين مجموعه قرار بگيرد. وي درباره جايگاه ادبيات انقلاب در ادبيات معاصر ايران اذعان داشت: در يک دوره پيش تقريبا جبهه‌اي از شاعران ما مجموعه آثاري که مي‌آفريدند، فقط در حوزه‌اي بود که آن را «ادبيات انقلاب» مي‌ناميديم، هم در شعر و هم در ادبيات داستاني و حتا در حوزه سينما، اما امروز اين معني انقلاب کمي گسترده‌تر شده است و شاعران از آن معني محدودي که عده‌اي درنظر گرفته بودند، فراتر رفته‌اند. انتهاي پيام