مدير موزه‌ي نقاشي پشت شيشه گفت: نقص و ايراد در موزه‌هاي ايران زياد است؛ از بدو ورود به موزه مسائلي مانند نگهباني، سيستم‌هاي كنترل، دوربين‌هاي مدار بسته، نورپردازي، هواي سالن‌ها، نظافت، فضاي ديوار‌ها و ويترين‌هاي موزه بدون رعايت استاندارد‌هاي مخصوص موزه‌داري هستند كه اين امر، آثار را به مراتب بيشتر در معرض خطر قرار مي‌دهد. منير طيب‌جم در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ادامه داد: اگرچه مديران و كارشناسان موزه‌ها براي كم كردن نقص‌هاي موجود در موزه‌ها تلاش مي‌كنند، ولي اين كار در عمل، كاربرد زيادي ندارد؛ چون رعايت شرايط استاندارد، بودجه‌ي زيادي مي‌خواهد كه اين امكان‌پذير نيست. وي با اشاره به قياس موزه‌هاي داخل و خارج از كشور، افزود: كارشناسان و راهنمايان موزه‌ها به تناوب براي بررسي و درنظر گرفتن استاندارد‌هاي موجود در موزه‌هاي خارج از كشور به نقاط مختلف سفر مي‌كنند، تا يك موزه در حد استاندارد‌هاي جهاني در ايران بتوانند ايجاد كنند. او اضافه كرد: نورپردازي و فضاي داخلي ويترين بعضي از موزه‌ها، به‌گونه‌اي نيست كه بازديدكننده آن‌طور كه شايسته است، از آن بتواند بهره‌برداري كند. فقط تعداد كمي‌ از موزه‌ها در كشور، اصول بين‌المللي موزه‌داري را رعايت مي‌كنند و ويترين‌ها را براساس نوع استفاده‌ي بازديدكننده به حد استاندارد رسانده‌اند. مدير موزه‌ي نقاشي پشت شيشه درباره‌ي وضعيت كنوني اين موزه، اظهار داشت: اين موزه از نظر نورپردازي در حد بسيار ضعيفي است و اين ضعف به‌دليل نوع معماري ساختمان موزه است؛ چراكه نورپردازي داخل موزه را از سقف نمي‌توان انجام داد، تا ‌هالوژن‌ها در خط معقولي روي تابلوها بتابند، اگرچه اشياي اين موزه به‌خاطر نوع آن‌ها كه فقط شامل نقاشي پشت شيشه است، شايد صدمه‌ي كمتري ببينند؛ ولي با اين حال، به مرور زمان به اشيا صدمه وارد خواهد شد. طيب‌جم همچنين افزود: به‌دليل محدود بودن فضا از 422 قلم شيء موجود در موزه، فقط 56 شيء به‌نمايش درآمده‌اند و بقيه‌ي اشيا به ناچار در زيرزميني كه اكنون با نام انبار موزه از آن استفاده مي‌شود، با طبقه‌بندي در هشت فايل نگهداري مي‌شوند. وي بيان كرد: انبار كنوني موزه‌ي نقاشي پشت شيشه، فرسنگ‌ها با استانداردها فاصله دارد و 366 قلم شيء را در وضعيت نامطلوبي در خود جاي داده است؛ چون فضاي كم موزه، جوابگوي اين همه شيء نيست. او تاكيد كرد: البته تمام تابلو‌هاي موزه چه در انبار و چه در معرض ديد مردم، پاك‌سازي و مرمت شده‌اند و اين موزه تنها موزه‌اي است كه تمام اشياي موجود در آن شناسنامه‌ي مرمتي و اطلاعات كامل دارند. اين موزه، نخستين موزه‌اي بود كه وقتي بيش از 310 قلم شيء در موزه نگهداري مي‌شدند، شناسنامه‌ي كامپيوتري داشت و اكنون بقيه‌ي 112 شيء موزه درحال هويت‌دار شدن كامپيوتري‌اند. مدير موزه‌ي نقاشي پشت شيشه با اشاره به صدور شناسنامه‌ي مرمتي براي تمام اشيا، گفت: تمام اشياي اين موزه، شناسنامه‌ي مرمتي دارند؛ شناسنامه‌اي كه در آن، نوع مرمت تابلو و موارد لازم آن نيز بيان شده‌اند. طيب‌جم با اشاره به اصول استاندارد‌هاي بين‌المللي براي حمل و نقل اشيا، ادامه داد: هيچ استانداردي براي حمل و نقل اشيا در اين موزه رعايت نمي‌شود؛ ولي با اين حال، تلاش شده است كه ابتدايي‌ترين استانداردهاي حمل و نقل براي تابلو‌ها رعايت شوند. يعني تمام تابلو‌ها با نايلون‌هاي ضرب‌گير پوشانده شوند تا زماني كه در كنار هم، در انبار قرار مي‌گيرند، قاب‌ها ساييده و شكسته نشوند. وي تاكيد كرد: با انجام چنين كارهايي هنوز اصول استاندارد رعايت نمي‌شوند؛ چون اگر بخواهيم اين اصول رعايت شوند، بايد براي هريك از تابلو‌ها قابي چوبي درنظر گرفته، اسم و شماره‌ي شيء روي آن نوشته شود و هر كدام در كشوهاي مخصوصي نگهداري شوند. او درباره‌ي مرمت و سامان‌دهي تابلو‌هاي اين موزه، توضيح داد: هريك از تابلو‌ها از ابتداي ورود به اين موزه، عكس‌دار شده و همگي نيز در طرح سامان‌دهي و مرمت، باز‌سازي شده‌اند. وي طرح باز‌سازي و مرمت را نخست شامل سامان‌دهي تابلو‌ها و سپس سامان‌دهي اطلاعات آن‌ها ارزيابي كرد كه از اين طريق، پس از عكس‌برداري دوباره از تابلو‌ها، ايرادهاي آن‌ها برطرف و پاك‌سازي و رنگ آن‌ها تثبيت مي‌شود. تاكنون نقشه‌ي حدود سه تابلو بار ديگر، طراحي و تكميل شده است و 10 تابلو نيز مرمت شده‌اند. طيب‌جم با اشاره به فرستادن اشيا به كشور‌هاي مختلف براي ديدن مردم آن كشور‌ها، بيان كرد: بعضي افراد و حتا مسؤولان اعتقاد دارند كه ما بايد اشياي خود را بفرستيم، تا ديگران با ما و فرهنگ ما آشنا شوند؛ ولي من به اين ديدگاه اعتقاد ندارم، چراكه معتقدم اين اشيا آن‌قدر مقدس هستند كه براي معرفي آن‌ها، گردشگر را بايد به ايران بكشانيم، نه اين‌كه آن اشيا را توريست كشور‌هاي ديگر قرار دهيم. او اضافه كرد: تمام آثار ايران را مستشرقان كشف و حفاري كردند، پس حتا به‌جاي اشيا، پوستر‌ها و عكس آن‌ها را براي نمايش به كشور‌هاي ديگر مي‌توان فرستاد؛ چراكه هويت ما، هويت اصلي اين اشياست. وي درباره‌ي مهم‌ترين نقص موجود در موزه‌هاي ايران، تصريح كرد: علاوه بر استاندارد نبودن رفتار ما با اشيا، هنوز فرهنگ ديدن موزه در خانواده‌هاي ايراني جا نيفتاده است و تا وقتي كه اين فرهنگ در ميان ايرانيان غني نشود، هيچ كاري نمي‌توان انجام داد. البته انجام اين كار فقط در موزه‌ها امكان‌پذير نيست، چون محدوديت‌هاي زيادي وجود دارند، ولي برعكس در رسانه‌هاي گروهي مانند راديو و تلويزيون تاثير آن‌را بسيار بهتر مي‌توان ديد. طيب‌جم گفت: زماني موزه‌ها و اشياي خود را به جهانيان مي‌توانيم معرفي كنيم كه استاندارد‌هاي آن‌ها را رعايت كرده باشيم. انتهاي پيام