اسكندر آزادي گفت: اگر در جشنواره ملي شعر فجر مقولات را از پيش تعيين كنند و تنها قدري چارچوب براي آن بگذارند، با استقبال خود شاعران مواجه خواهد شد. اين شاعر در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) تصريح كرد: البته وقتي جشنواره‌اي دولتي شود، مقداري هم خودسانسوري اتفاق مي‌افتد؛ چراكه مسائل از پيش تعيين مي‌شوند؛ اما اگر استعدادها آزاد گذاشته و بيان شوند، هنرمند عرصه‌اي براي هنرآفريني و بيان آزاد خواهد داشت. وي با بيان اين مطلب كه اگر در اين جشنواره اشكال گرفتن زياد باشد، شاعران مطرح شركت نمي‌كنند، اما اگر دست را باز بگذارند، شاعران زيادي شركت خواهند كرد، گفت: البته در 10 سال اخير به‌نظر كتاب‌ها به نسبت دهه‌هاي گذشته راحت‌تر منتشر مي‌شوند. اما با تمام اين احوال اگر در شعرها از قبل بازنگري صورت گيرد، اين جشنواره نيز موفق نخواهد بود؛ چراكه چيز از پيش تعيين‌شده دست و پاي هنرمند را مي‌بندد. شاعر بايد آزاد باشد و آن‌چه را مي‌خواهد، بنويسد. اما در عين حال، معتقدم كه شاعر نبايد سياسي هم باشد، بلكه مقولات زيادي در جامعه وجود دارد كه به آن‌ها مبتلا هستيم و شاعر مي‌تواند به آن‌ها بپردازد و آن‌ها را بازگو كند. او وظيفه هنرمند را پرسش‌گري دانست و توضيح داد: مقوله شعر با ديگر مقولات فرق مي‌كند. شعر موجزترين نوع بيان انديشه است و اگر سانسور يا خودسانسوري باشد، شعر دل‌چسبي از آب در نخواهد آمد. آزادي همچنين گفت: در اين جشنواره، بايد از طيف‌هاي گوناگون دعوت شود و نبايد كاري داشت كه هر كس چه تفكري دارد؛ بلكه بايد تنها هنر فرد را ديد. براي برگزاري موفق اين جشنواره، بايد از يك‌سونگري پرهيز كرد. اگر برگزاركنندگان اين جشنواره از طيف معدودي باشند، شكل بين‌المللي نخواهد يافت. درحالي‌كه ما بايد تلاش كنيم آن را به‌سمت عرصه‌هاي بين‌المللي سوق دهيم. آزادي افزود: بايد تلاش كنيم فرهنگ سرشار و غني‌مان را جهاني كنيم. حال در اين جشنواره مي‌توان از چهره‌هاي شاخص‌تر كه وجهه‌اي بين‌المللي هم دارند، دعوت كرد و يا شاعراني را از خارج از ايران به اين جشنواره دعوت كرد. وي يكي از راه‌هاي موفقيت اين جشنواره را اهميت دادن به شاعران شهرستان‌ها و دعوت از آن‌ها دانست و گفت:‌ در اين سال‌ها در بسياري از جوايز به شاعران شهرستاني اهميت داده نشده و آن‌ها هرگز جزو انتخاب‌كنندگان نبوده‌اند. تنها محمدعلي بهمني را در اين مجامع راه مي‌دهند. خوب است كه در اين جشنواره از شاعران شهرستاني دعوت و از تجربه آن‌ها نيز استفاده كنند. اين شاعر معتقد است: ‌بايد اين جشنواره به گونه‌اي باشد كه ما شعر ايران را به دنيا بشناسانيم؛ نه اين‌كه شعرمان فقط مصرف داخلي داشته باشد و خودمان براي خودمان شعر بخوانيم. اين جشنوره در صورتي موفق خواهد بود كه دور از اعتراض، رفاقت‌بازي‌هاي پشت پرده و يك‌سونگري‌ها باشد. اما اگر همه‌چيز را تنها براي خود بخواهيم، اين جشنواره هم جنبه داخلي خواهد يافت. انتهاي پيام