مسعود احمدي گفت: براي اين‌كه جشنواره ملي شعر از اعتباري بايسته و حتا بين‌المللي برخوردار شود، شرط لازم اين است كه متوليان امر از توسع و فراخ‌نگري كافي برخوردار باشند. اين شاعر در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متذكر شد: برگزاري جشنواره في‌نفسه كاري است سودمند، كه مي‌تواند شعر يا هر نوع هنر ديگري را از محاق فراموشي بيرون بكشد و دست‌كم نگاه خواهندگان و خوانندگان اين‌ گونه‌ي فرهنگي ـ هنري را به تحولات متوجه كند. وي تاكيد كرد: متوليان برگزاري اين جشنواره‌ها، بايد سعي كنند كه تعلقات ايديولوژيك، سياسي و پسند‌هاي شخصي به اين حوزه وارد نشود. اما متأسفانه گويا هنوز پاره‌اي از متوليان فرهنگي ما، به اين نكته پي نبرده‌اند كه همه‌ي يك ملت از يك منظر به هستي نگاه نمي‌كنند و طبعا داراي سلايق و پسند‌هاي يك‌دست نيستند، لذا متأسفانه اغلب جشنواره‌هاي فرهنگي و هنري ما صبغه‌اي ايديولوژيك و سياسي دارند و خواه ناخواه، هنرمندان جامعه به دو دسته خودي و غيرخودي تقسيم مي‌شوند و اين به‌معناي حذف بسياري از ديدگاه‌ها و پسند‌هاي مبتني بر آن‌هاست. احمدي شرط ملي شدن جشنواره‌ي شعر فجر را فارغ بودن از گرايش‌هاي ايديولوژيك و سياسي ذكر كرد و توضيح داد: در اين شرايط بايد همه شاعران را با هرگونه ديدگاه و سليقه‌اي مشاركت دهند و قضاوت را بر عهده صاحبان نظر و منتقدان ذي‌صلاح بگذارند، كه از اعتباري جهاني برخوردارند. خلاصه اين‌كه در جشنواره‌اي كه مي‌خواهيم ملي باشد و از اعتباري جهاني برخوردار شود، نبايد به‌خاطر مرزبندي‌هاي ايديولوژيك و سياسي، مثلا شاعراني چون سيمين بهبهاني، هوشنگ ابتهاج، حسين منزوي يا كساني چون مفتون اميني، محمد حقوقي، احمدرضا احمدي و جوان‌تر‌ها و جوان‌ترهايي كه به شعر رويكرد‌هايي بكر و تازه دارند، ناديده گرفته شوند. انتهاي پيام