مجموعه‌اي آموزشي و علمي شامل دبيرستان‌هاي البرز، انوشيروان دادگر، تربيت معلم، شرافت و دبستان گيو مهم‌ترين محدوده‌ي آموزشي كشور از حدود 80 سال پيش تاكنون محسوب مي‌شود كه از لحاظ وسعت، امكانات، نحوه‌ي مديريت و معماري ارزشمند است و در نزديكي مركز شهر تهران قرار دارد.
به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متاسفانه اكنون به‌دليل بي‌توجهي برخي مسؤولان از جمله متوليان امور در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران، هر بخش از اين مجموعه‌ي آموزشي به نوعي در معرض آسيب است و نسبت به بخش‌هايي از اين منطقه نيز ادعاهايي مطرح شده‌اند.
اكنون ساختماني چندطبقه در مقابل دبيرستان انوشيروان دادگر و دبستان گيو درحال ساخت است كه حريم منظري اين آثار را به‌شكل كامل از ميان مي‌برد. ازسوي ديگر، توسعه‌ي بدون ضوابط و بي‌بند و بار شهرسازي و مديريت شهري تهران معضلي است كه اگر شهرداري و شوراي شهر به آن بي‌توجه باشند، آثار تاريخي در ميان برج‌هاي تهران فراموش مي‌شوند. البته حافظ حقوق بناهاي با ارزش، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري است كه بايد ابزارهاي قانوني لازم را براي جلوگيري از ادامه‌ي اين روند به‌كار گيرد.
يك كارشناس مرمت بناهاي تاريخي در اين‌باره به خبرنگار بخش ميراث فرهنگي ايسنا، توضيح داد: تا حريم آثار تاريخي تعيين نشود، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري جلوي اين‌گونه ساخت و سازهاي بي‌رويه را نمي‌تواند بگيرد.
رضا موسوي معتقد است: سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نسبت به شتابي كه تهران در زمينه‌ي ساخت و ساز دارد، ضعف نشان مي‌دهد، درحالي‌كه براساس قانون بايد جلوي اين كار گرفته شود.
اين كارشناس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران بيان كرد: متاسفانه تاكنون از 220 بناي ثبت‌شده در فهرست آثار ملي فقط 28 بنا تعيين حريم شده‌اند.
او با اشاره به كم‌كاري‌هاي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري تهران در اين‌باره، ادامه داد: با پايان اين كم‌كاري‌ها و ضعف‌ها به‌دنبال يكسري برنامه‌ريزي‌هاي مشخص قرار است، در يك روند شش‌ماهه حريم يك‌صد بناي تاريخي تعيين شود.
اما آيا تا زماني كه تك‌تك آثار تاريخي كشور تعيين حريم نشوند، هيچ راه حلي براي حفظ آن‌ها وجود ندارد؟ اگر تمام ساختمان‌هاي قديمي ثبت‌شده يا ثبت‌نشده با چنين معضل‌هايي روبه‌رو باشند، در دهه‌هاي آينده اثري كه آن‌را تاريخي بتوان دانست، باقي مي‌ماند؟
انتهاي پيام
نظرات