پايگاه اطلاع‌رساني براي نجات يادمان‌هاي باستاني با هدف جلوگيري از آبگيري سد سيوند به كميسيون اصل 90 مجلس شوراي اسلامي شكايت كرد. به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا، اين انجمن غيردولتي در گزارشي آورده است: پايگاه اطلاع‌رساني براي نجات يادما‌ن‌هاي باستاني (دشت پاسارگاد) كه بازتاب‌دهنده‌ي نظر نمايندگان گروهي از سازمان‌هاي مردم‌نهاد است و نزديك به 15 ماه پيش با گردآوري همه‌ي آگاهي‌ها درباره‌ي سد سيوند و تنگه‌ي بلاغي، گفت‌وگو با كارشناسان ـ چه موافق و چه مخالف راه‌اندازي سد سيوند ـ و در راستاي اطلاع‌رساني شفاف پيرامون اين قضيه كار خود را آغاز كرده است، همان‌چنان كه در نخستين واكنش خود، نظر انجمن‌هاي يادشده را به همراه درخواست به عقب انداختن چهار ساله‌ي آبگيري سد سيوند، به رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري تحويل داده بود (كم‌ترين زمان عنوان‌شده براي مستندسازي آثار تنگه‌ي بلاغي ازسوي كارشناسان و باستان‌شناسان چهار سال بوده است)، خواهان آن است كه اين سد آبگيري نشود؛ چراكه مطالعات جامع و دقيق كارشناسي هنوز به‌پايان نرسيده‌اند و نتايج آنچه تاكنون انجام شده است، دقيقا بر فاجعه‌بار بودن آبگيري اين سد مهر تاييد زده است. در اين مطلب با اشاره به فرستادن نامه‌اي در اين‌باره به رييس جمهور و تاكيد بر توقف ادامه‌ي ساخت سد سيوند، آمده است: تاكنون پي‌گيري‌هاي مسؤول روابط عمومي پايگاه هيچ نتيجه‌اي نداشته است. از اين‌رو پايگاه اطلاع‌رساني 18 آذرماه شكايت خود را به كميسيون اصل 90 مجلس شوراي اسلامي برد. در ادامه توضيح داده شده است: در اين شكايت كه به‌عنوان رياست كميسيون اصل 90 تهيه شده، آمده است كه عليرضا افشاري ـ دبير پايگاه ـ به نمايندگي از 27 نفر از اعضا و 1068 فردي كه با گذاردن امضاي الكترونيكي بر پاي بيانيه‌ي «خواهان توقف آبگيري سد سيوند هستيم» همراهي خود را اعلام كردند و همچنين 33 انجمن غيردولتي (سازمان مردم‌نهاد) كه مانند آن‌ها مي‌انديشند، به استناد گزارش «جمع‌بندي و بررسي ديدگاه‌هاي کارشناسي درباره‌ي زيان‌هاي ناشي از آبگيري سد سيوند بر ميراث فرهنگي و طبيعي تنگه‌ي بلاغي و پاسارگاد» كه به پيوست شكايت‌نامه‌ ارايه شده است، به كم‌توجهي‌هاي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري و وزارت نيرو به ميراث فرهنگي معترض بوده و خواهان توقف ساخت سد سيوند و عدم آبگيري آن است. به گزارش ايسنا، اين پايگاه همچنين در مطلب خود آورده است: وزارت نيرو مدعي است كه مي‌توانست، در آذرماه سال گذشته سد را آبگيري كند؛ ولي به‌دليل نجات ميراث فرهنگي اين آبگيري را به عقب انداخته است. اين ادعا نمي‌تواند درست باشد؛ چراكه در 13 آبان‌ماه سال گذشته، گروهي از مهندسان سازمان نظام مهندسي ساختمان استان فارس از آن منطقه بازديد كردند و مي‌توانند گواه باشند كه ساخت بدنه‌ي سد آغاز نشده بود. وزارت نيرو در اين يك‌سال بارها زمان‌هايي را براي آغاز آبگيري اعلام كرده است (اسفند 1384 و ارديبهشت، خرداد و شهريور 1385)، ولي هربار باز ظاهرا به همان دليل (دادن زمان به باستان‌شناسان)، آن‌را به تعويق انداخته است، درحالي‌كه اگر فرض ناتمامي سد را به كناري نهيم، بنا به گفته‌ي كارشناسان تنها زمان براي آبگيري سد، آذرماه و در زمان آخرين سيلاب‌هاي فصلي است. پس نه‌تنها وزارت نيرو تاكنون براي نجات ميراث فرهنگي، آبگيري سد را به تعويق نينداخته، بلكه تلاش كرده است، از ميزان حساسيت‌ها در موعد واقعي آبگيري بكاهد. ازسوي ديگر، با اين كار، آرامشي را كه لازمه‌ي كار باستان‌شناسي است، از باستان‌شناسان گرفته است؛ چراكه آنها بايد در فضايي به‌دور از تنش‌ها به كارشان بپردازند، نه اين‌كه گاه‌به‌گاه خبر آبگيري را به آنها بدهند و سرعت بيش از اندازه در كار را از آنها بخواهند. همچنين يادآور مي‌شود كه بيشينه‌ي هزينه‌هاي ساخت سد درست در همين يك‌سال كه حساسيت‌ها نسبت به آن بالا گرفت، خرج شد. در اين گزارش همچنين گفته شده است: اما به گمان ما، تشويش افكار عمومي و از دست رفتن اعتماد، مهم‌ترين آسيبي است كه از آبگيري سد سيوند حاصل مي‌شود. سرمايه‌ي ملي هزينه‌شده براي ساخت اين سد هيچ قابل قياس با سرمايه‌ي انساني و اثر رواني ناگواري نيست كه بر ايرانيان دوست‌دار ميراث فرهنگي اين مرز و بوم خواهد داشت، اثري كه شايد بر روند وقايع آتي ايران تاثيرگذار باشد. تنها كافي است كه نيم‌نگاهي به حجم خبرها، گزارش‌ها و مقاله‌هاي مرتبط با اين سد داشته باشيم، تا ابعاد وحشتناك چنين اقدامي بر ما آشكار شود. يك جست‌وجوي اينترنتي ساده بيش از 14 هزار و 100 لينك فارسي را به ما ارايه خواهد داد كه بي‌نظير است. در پايان، پايگاه در نامه‌اي كه به عنوان «نمايندگان ملت ايران» و براي همه‌ي نمايندگان مجلس شوراي اسلامي فرستاده، آورده شده است: نمي‌دانيم كه از روند پرشتاب ويران‌سازي آثار تاريخي اين سرزمين ـ در كنار هجمه‌هاي وسيع به خود تاريخ و دستاوردهاي معنوي نياكان خردمندمان ـ تا چه ميزان آگاه هستيد، ولي قطعا نيك آگاهيد كه شناخت بهتر تاريخ و فرهنگ ديرينه‌سال ما ـ كه يادمان‌هايي چون آنچه در دشت پاسارگاد است، نمادهاي آنها به‌شمار مي‌روند ـ در ايستادگي امروز ما دربرابر فرهنگ‌هاي مهاجم نقشي به سزا دارد. پس ياري‌مان كنيد كه سيوند آبگيري نشود؛ چراكه اكنون اين سد ـ به‌درست يا غلط ـ به نماد مبارزه با بخشي از تاريخ ايران تبديل شده است. درحالي‌که سرزمين ما تنها سرزميني است که هرچند پرفراز و نشيب‌ترين تاريخ را در جهان داشته، هنوز با ريشه‌ي فرهنگي و انسان‌ساز خود در ارتباط بوده و دچار گسست تاريخي نشده است. انتهاي پيام