مدير گروه باستان‌شناسي بنياد پژوهشي پارسه ـ پاسارگاد در واكنش به اظهارات رييس حوزه‌ي نظارت راه‌آهن شيراز ـ اصفهان، هدف از بيان چنين مسائلي را منحرف كردن افكار عمومي دانست.

محمدتقي عطايي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين‌كه اين موضوع مانند سد سيوند است كه مسؤولان سد براي منحرف كردن افكار عمومي مي‌گفتند، آرامگاه كوروش زير آب درياچه نمي‌رود و قضيه را طور ديگري وانمود مي‌كردند، اظهار كرد: كارشناسان ميراث فرهنگي نيز مي‌دانند كه ارتفاع خاك‌ريز در مقابل نقش رستم 80 سانتي‌متر است و جايي هم نگفته‌اند كه اين ارتفاع در همين منطقه هشت متر است. اكنون مساله‌ي مهم درباره‌ي راه‌آهن، فاصله‌ي آن از نقش رستم است، نه ارتفاع خاك‌ريز؛ به اين معني كه ما هنوز هم بر نظر خود مبني بر اين‌كه فاصله‌ي راه‌آهن از نقش رستم 350 متر است، پافشاري مي‌كنيم.

وي ادامه داد: رييس حوزه‌ي نظارت راه‌آهن شيراز ـ اصفهان اگر به حرف خود مبني بر اين‌كه اين فاصله بيش از 500 متر است، اعتقاد دارد، بايد توضيح دهد كه چرا تاكنون با وجود چندبار نامه‌نگاري براي تحويل نقشه‌هاي راه‌آهن به سازمان ميراث فرهنگي، در اين‌باره كوتاهي كرده‌اند؛ اين درحالي است كه كارشناسان بنياد پارسه ـ پاسارگاد نقشه‌هاي موجود را از روي ميخ‌كوبي‌ها، تشبيه زمين و خاك‌ريزي‌هاي انجام‌شده برداشت كردند، نه از روي نقشه‌هايي كه مسؤولان راه‌آهن بايد ارايه مي‌كردند.

عطايي با اعتقاد به اين‌كه بهتر است، به‌جاي عوام‌فريبي، نقشه‌هاي مسير راه‌آهن و ايستگاه‌ها به مسؤولان سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري تحويل داده شوند، اضافه كرد: ما هنوز از جايگاه ايستگاه مرودشت اطلاعي نداريم و دقيقا نمي‌دانيم، اين ايستگاه در كجا قرار دارد؛ آيا در اطراف آن تپه يا اثر باستاني وجود دارد يا خير؟ آيا به چشم‌انداز اثري ديگر خدشه‌ وارد مي‌كند؟

وي افزود: بحث اصلي در اين‌باره تحويل ندادن نقشه‌هاست؛ زيرا فاصله‌ها با مقياس روي نقشه مشخص مي‌شوند. گرچه كارشناسان بنياد نيز پس از چندبار اندازه‌گيري، فاصله‌ي 350 متري را از نقش رستم مطرح كردند و قطعا اين فاصله 500 متر نيست.

او همچنين درباره‌ي طرح اين مطلب كه راه‌آهن در انتهاي حريم تخت جمشيد قرار دارد، تاكيد كرد: مجموعه‌ي تاريخي نقش رستم، شهر استخر، نقش رجب، بناي تخت گوهر، كاخ دشت گوهر و پل دوره‌ي مظفري، در محدوده‌ي حريم درجه‌ي يك تخت جمشيد قرار دارند و در واقع، اين بناها بخشي از كالبد تخت جمشيد هستند.

عطايي گفت: نقش رستم خود به تنهايي محدوده ندارد. بنابراين ابتدا، انتها و وسط محدوده نيز معني پيدا نمي‌كند و حتا اگر قطار از انتهاي حريم درجه‌ي يك تخت جمشيد نيز بگذرد، در واقع، از ابتداي حريم نقش رستم عبور كرده است.

مدير گروه باستان‌شناسي بنياد پژوهشي پارسه ـ پاسارگاد درباره‌ي وجود لرزش و صدا پس از عبور قطار، توضيح داد: اگر كسي در كنار راه‌آهن زندگي كند، وجود لرزش‌ها را كه حتا شيشه‌هاي يك ساختمان نوساز را هم تكان مي‌دهند، به وضوح حس مي‌كند. اكنون راه‌آهن در ايران به سيستم منوريل مجهز نيست كه با عبور از روي لايه‌اي از هوا، ارتعاش به‌وجود نيايد.

وي به مسائل مربوط به سيستم قضايي و رفع توقيف از پروژه‌ي راه‌آهن اشاره و اظهار كرد: سيستم قضايي تاكنون فقط به حرف كارشناسان راه‌آهن گوش داده است و مسؤولان راه‌آهن هم به هر دليلي، ذكر كرده‌اند كه ارتفاع خاك‌ريز هشت متر نيست، بلكه 80 سانتي‌متر است و اين درحالي است كه كارشناسان ميراث فرهنگي نيز بر اين موضوع واقف‌اند. بنابراين قضاوت يك‌طرفه انجام شده است؛ زيرا تصور مي‌شد كه ميراث فرهنگي ارتفاع هشت متر را ادعا مي‌كند.

به گفته‌ي عطايي خاك‌ريزي به طول 20 كيلومتر و ارتفاع هشت متر نيز در منطقه‌ي سيوند وجود دارد؛ اما ارتفاع اين خاك‌ريز در نزديكي نقش رستم به 80 سانتي‌متر مي‌رسد. همچنين در نزديكي ايستگاه پاسارگاد ارتفاع خاك‌ريز راه‌آهن به بيش از هشت متر نيز مي‌رسد، به‌گونه‌اي كه مسافران در جاده از سمت سيوند فقط قسمت بالاي كوه را مي‌بينند، چون در كنار جاده خاك‌ريزي به ارتفاع هشت متر وجود دارد.

انتهاي پيام