فرشته طائرپور اكران فيلم "وقتي همه خواب بودند" از عيد سعيد فطر منتفي اعلام كرد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) علي رغم اعلام قبلي تهيه كنندهي فيلم سينمايي "وقتي همه خواب بودند" مبني بر اكران فيلم مذكور از عيد فطر، به دليل شرايط ناشي از اقدام جشنوارهي رشد و مواضع مدير اكران سينما فرهنگ، از سوي تهيهكننده منتفي شد.
فرشته طائرپور در متن ارسالياش به خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در ادامه آورده است: روز بروز بيشتر بر سينماگران ثابت ميشود كه ساختن فيلمهاي غيرتجاري اشتباه است. همهي لذتي كه در دوران توليد از ساختن چنين آثاري ميبريم در مهلكهي اكران و سرگرداني ميان تضادهاي موجود، از بين ميرود و تبديل به دلسردي ميشود.
مسوولان فرهنگي هنوز نتوانستهاند به تعريف و تدبيري همگون با شعارهايشان، در حمايت از اين نوع فيلمها برسند.
هماهنگي ميان وزارتخانههاي مرتبط در اين زمينه عليرغم سالهاي سال مذاكرات مشترك، هنوز در نقطهي صفر است.
اين تهيهكننده در ادامه آورده است: وزير محترم آموزش و پرورش جايزهي ويژهي خود را به اين فيلم ميدهد اما چند ماه بعد تشكيلات زير مجموعهي ايشان به جاي حمايت موثر از اكران اين فيلم، تصميم ميگيرد براي برگزاري جشنوارهي رشد كه ميتواند در هر سالن غيرسينمايي و حتي مناسبتر ديگري برگزار شود، دو سينما از فقط پنج سينماي فيلم (كانون و فلسطين) را -آنهم درست در هفتهي دوم نمايش- بياعتنا به آثار جبرانناپذير و تخريبي آن بر فيلم، تصاحب كند.
مديريت اكران سينما فرهنگ در مواجهه با چنين مواردي هيچ انگيزه و تدبير ويژهاي ندارد. حتي باندازه روزگاري كه تصميم گرفت براي حمايت از نمايش آثار خارجي! بهترين سانس سينما فرهنگ را از فيلم ايراني در حال اكران بگيرد و به يك فيلم خارجي بدهد هم شجاعت دفاع از يك جريان را ندارد. مي گويند روال بايد رعايت شود ...و فراموش ميكنند كه امثال ما با عدم رعايت روال، به توليد اينگونه فيلمها دست ميزنيم.
نتيجه آن ميشود كه عليرغم همه اطميناني كه به رضايت تماشاگر از تماشاي خود داريم (وايضا با دلهره از شرايط تبليغات تلويزيوني، حيطهي قدرت صاحبان سالن و تنازع نابرابر موجود در عرصهي اكران) ابتدا قانع ميشويم كه برخلاف همان فيلمهايي كه داد و فغان و دلسوزان فرهنگي در دولت و مجلس بلند كردهاند به احترام حقوق، رونق و روال !! فيلمهاي گيشه پسند، به جاي بيست سينما به 5 سينماي با هويت اكتفا كنيم و سپس درهمان پنج سينما هم به لطف مسوولان ذيربط و برنامههايشان، به ريزهخواري بيافتيم.
حمايت از اكران فيلمي چون "وقتي همه خواب بودند" حداقل به اندازهي ساخت آن نيت ، همت و احساس سربلندي ميخواهد. ايجاد شرايطي مناسب براي اكران آن بيش از آنكه مايه رضايت سازندگانش به حساب آيد، حق است كه مايهي مباهات مسوولين فرهنگي كشور باشد. به راحتي قابل اثبات است كه حتي در صورت اكران تمام و كمال اين فيلم در پنج سينما، سرمايهي توليد آن هم تامين نخواهد شد...اما مديريت سينماي كشور ميتوانست نشانهاي از پشتيباني واقعي و عملي خود را از فيلمهاي ارزشي و به اصطلاح معناگرا به نمايش بگذارد و تشويقهاي زباني و مصاحبهاي خود را مستند نمايد. فاصله ميان شعارهاي رسيده به افلاك، تا اقدامات روي خاك را با همين تجربهها ميتوان كمي كم كرد.
اكران فيلم در شرايط پيش آمده، توهين محض به موضوع فيلم و سازندگان آن است. شايد براي كساني مهم نباشد چنين فيلمهاي مهجور بمانند... حتي شايد براي كساني مهم باشد كه پروندهي اينگونه توليدات در سينماهاي ايران بسته شود، اما اجازه دهيد براي خودمان كه هنوز از باورهايمان نسبت به منزلت هنر، فرهنگ و سينماي ملي ايران عدول نكردهايم، پذيرفتن چنين توهيني روا نباشد.
اين پنج سينماي نصفه و نيمه هم هديه به فيلمهايي كه در چارچوب روال مديريتهاي دولتي و زوال شرايط تبليغ و نمايش، قرارست در آن ايام اكران شوند.»
فرشته طائرپور
به گزارش ايسنا، "وقتي همه خواب بودند" به كارگرداني فريدون حسنپورقصه بيبي سليمه، ماماي پير و محبوب روستاي تازهآباد است كه بالاخره پس از سالها انتظار نوبت سفرش به خانه خدا فرا رسيده . بيبي در حال خداحافظي و حلاليتطلبي از اهالي ده است كه خبر ميرسد اجازه سفرندارد ... . هيچ كس نميخواهد اين خبر تلخ را به بيبي بدهد... جز مش كريم . از سوي ديگر بچهها و نصير ساده دل، تصميم ميگيرند بيبي را به مراد دل برسانند و خودشان او را به مكه ببرند.
در"وقتي همه خواب بودند" گلاب آدينه،محمدرضا فروتن،صادق صفايي،غزل شاكري و دو نوجوان ديلماني به ايفاء نقش ميپردازند.
اين فيل برگزيده جايزه بهترين فيلم از هيات داوران فيلمهاي معناگرا و بينالمذهب جشنواره فيلم فجر، برنده جايزه ويژه وزيرفرهنگ و ارشاد اسلامي جشنواره فجر، جايزه ويژه وزير آموزش و پرورش و انتخاب شده در جشنوارههاي الوان نيويورك و فيلمهاي مذهبي در ايتاليا است.
انتهاي پيام
نظرات