مدير راديو جوان دربارهي صحبتها و مواضع برخي از تفكرات سياسي نسبت به برنامههاي شبكهي جوان خاطرنشان كرد: مشخص نيست كه اين واكنشها از كجا شكل ميگيرد. هر روز كه ما برنامه توليد ميكنيم و پيام ميفرستيم امكان دارد اين پيام تبديل به تهديد يا فرصت شود.
دكتر شهرام گيلآبادي در گفتوگو با خبرنگار سرويس راديو خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) افزود: اما در مجموع انعكاس برنامههاي شبكه جوان در سطح جامعه مثبت بوده، رييس سازمان صدا وسيما و ساير مسوولان نيز بسيار خوب و منطقي از ما حمايت كردهاند. ضمن اين كه درمواردي كه ما با مشكل روبهرو بودهايم با گوشزد كردن مشكلات، به رفع نقيصه پرداختيم.
وي گفت: بايد توجه داشته باشيم تفكرات گروهي نوعا تفكراتي با ماهيت آن دسته و گروه خاص هستند. اما ما هر حرف حقي را به عنوان يك فرصت براي رشد به كار ميبنديم و هر حرف ناحقي را ميشنويم.
گيلآبادي در ادامه در پاسخ به اين پرسش ايسنا كه نقش زبان و ادبيات در حوزهي رسانهها خصوصا راديو به چه صورت است؟ اظهار كرد: زبان نظام زير ساختي ناظر بر گفتار است كه تمام مقتضيات زماني، اجتماعي و فرهنگي را در بر ميگيرد.
زبان، طبق تعريف زبانشناسان به دو قسمت زبان و گفتار تقسيم ميشود. «زبان» نظام زيرساختي ناظر بر«گفتار» است و مجموعهاي از شاخصههاي فرهنگي و اجتماعي را در برميگيرد. اما گفتار هر كس به اعتبار زبان او شكل ميگيرد.
مدير راديو جوان افزود: گفتاري كه هر شبكه راديويي براي خود انتخاب ميكند، متناسب با ويژگيهاي زباني آن شبكه است. براين اساس، اهداف و سياستهايي يك شبكه، گفتار به خصوصي را براي آن شبكه راديويي تعيين ميكند. براي مثال راديو جوان كه با طيف وسيعي از جوانان سر و كار دارد، برنامههايي بايد ارائه كند تا با روحيهي نشاط، جسارت و سرزندگي جوانان هم سو باشد. مسلما طرز ارتباط چنين شبكهاي با شبكههايي چون سراسري و فرهنگ بسيار متفاوت است.
وي در ادامه در پاسخ به پرسش ايسنا مبني بر شاخصههايي كه يك شبكه راديويي در توليد برنامه براي طيف مخاطب خود بايد مورد توجه قرار دهد،اظهار كرد: رسانهها در دنيا، زباني به نام «زبان معيار» را تحت سيطره دارند. اين زبان، نه سمت و سوي گفتار كوچه و خيابان و عاميانه دارد و نه ادبي و رسمي است؛ بلكه زباني است كه از بطن جامعه گرفته شده است و به نشانهي معرفه ارتباطي و هم فهمي است. بنابراين هر كس با هر طبقه اجتماعي و فرهنگي به راحتي ميتواند با آن ارتباط برقراركند و آن را بفهمد.
به اعتقاد گيلآبادي، قدرت و شدت برخورد با «زبان معيار»،براساس نوع مخاطب و تعريف مخاطبشناسي هر شبكه تغييرميكند. براي مثال به طور طبيعي زبان معيار شبكه فرهنگ به گونهاي است كه نميتوان آن را در شبكه جوان استفاده كرد. شبكه جوان گروههاي سني 14تا 35 سال را به عنوان مخاطب برنامههاي خود معرفي ميكند و در سياستها و برنامهريزيهاي اين شبكه بايد زباني را انتخاب كرد كه با شور و نشاط جوان و پويايي و تحرك اين طيف هم سو باشد.
وي در پاسخ به پرسش ايسنا دربارهي ساختارشكني برخي برنامههاي راديويي مانند «روي خط جواني»، «هزار پنجره»، «توپ» و «پارازيت» افزود: ساختارشكني در تمامي عرصههاي توليد، از جمله زاويه ديد و نگاه برنامهسازان، نسبت به انتخاب نوع زبان و گفتارهم وجود دارد. ويژگي ساختارشكني برانگيختن حساسيت مخاطب است.
گيلآبادي اظهار كرد: در برخورد اول با برنامههايي كه به نوعي ساختارشكني دارند، مخاطب يا احساس خوبي دارد و يا عكسالعمل نامناسب و منفياي از خود نشان ميدهد و نظر خاكستري بسيار كم است.
در آشنازدايي وضعيت به اين شكل است كه هر پديدهي جديدي حساسيتهايي با خود خواهد داشت كه موجب برخوردهاي حسي نيزميشود.
وي افزود: اصولا هرپديدهي جديدي با اين مشكل مواجه است، اما درارزيابيهاي متعدد ميتوان مشكلات و نواقص رابه گونهاي حل كرد و يا شدت آن را تا حدودي كاست. براي مثال به هنگام ارزيابي يكي از برنامهها متوجه شديم كه اصطلاحات سر جاي خودشان به كار نميروند واشتباهاتي در نويسندگي و تهيه متن آن وجود دارد كه آن را مرتفع كرديم.
مدير راديو جوان گفت: گاهي اوقات مطالبي كه به عنوان گفتمان در جامعه ما مطرح ميشود، به غلط در جايگاه ديگري در فكر ما وارد ميشود. در نتيجه برخوردي كه با آن گفتمان در جامعه ميشود، برخورد نامناسبي است. ما متوجه شديم كه برخي از گفتمانهاي رايج به غلط به كار ميرود و ما آن را رفع كرديم.
گيلآبادي، نقش مجري برنامههايي كه با ساختارجديد به روي آنتن ميروند را بسيار مهم و حياتي خواند و افزود: زماني كه مجري و اجراي او به برنامه اضافه ميشود، لحن و گفتار وي نقش بسزايي در انعكاس سياستهاي برنامه دارد. به گونهاي كه امكان دارد متن نوشته شده مثبت باشد اما زماني كه به مرحله اجرا ميرسد منفي جلوه كند.
مدير راديو جوان اين مطلب را كه «مخاطب با زيرساختهاي فكري و فرهنگي خود پيام رسانه را در ذهن كامل ميكند يك مزيت دانست» افزود: بخش عمدهاي از پيام ما در ذهن مخاطب تكميل ميشود. مخاطب در هر سطح فرهنگي و اجتماعي كه باشد متناسب با آن سطح و با استفاده از زبان همان طبقهي فرهنگي پيام را دريافت و آن را كامل كرده و با آن برخورد ميكند.حيطههاي زباني تنها در دست ما نيست، بلكه تكميل اين حيطههاي زباني نيز در دست مخاطب ما است.
به اعتقاد وي، ماموريت رسانه اين است كه زبان معيار جامعه را به عنوان زبان گفتار خود استفاده كند و انتخاب اين زبان معيار به نسبت حيطه زباني ، براهداف مخاطب شناسي ما تاثير خواهد داشت.
وي دربارهي نقدهايي كه به گفتار طنز برخي از برنامههاي اين شبكه وارد است گفت: ساخت دو ساعت برنامه طنز در روز كارمشكلي است و هر قدر هم كه سعي و تلاش كنيم، شايد در برخي از قسمتها، اشكالاتي در طنز ديده شود. از سويي طنز قدما در جامعه ما جواب نميدهد و با شرايط امروز جامعه ما همسو نيست. ما بدو شك بايد طنزي توليد كنيم كه همسو با فضاي حال جامعه ما باشد.
گيلآبادي، فكاهه و لطيفه را نيز جزء طنز به حساب آورد و متذكر شد: اگر در مواقعي ديده ميشود كه طنز ما به سمت و سوي ديگري ميرود مجموعهاي ازعوامل چون نويسندهي متن، شرايط فرهنگي جامعه در اين قضيه نقش دارند. اما ما بايد با توليد طنز متفكر فرايند ذهني مخاطب را به سمت طنز متفكر پرورش دهيم.
مدير راديو جوان در ادامه با اشاره به حضور جوانان در بدنهي اين شبكه، گفت: برنامهسازان و مديران گروههاي ما جوان هستند و سعي شده از خصوصيات جوانان كه همانا حس كنجكاوي و حقيقتجويي است در برنامههاي خود استفاده كنيم.
وي در پايان خاطرنشان كرد: نيروهاي ما داراي تحصيلات و دانايي بوده و اهل فكر و منطق هستند. اما بدون شك عاري از اشتباه نيستند. در مجموع مردم ارزيابي مثبتي نسبت به ما دارند و سعي شده برنامههايي ارائه كنيم كه بيخاصيت و بيمحتوا نباشد. بدون شك اين اتفاق بدون حضور جوانان ممكن نيست. اميدواريم بتوانيم پاسخ اطمينان مردم را به نيكي بدهيم.
انتهاي پيام
نظرات