"تله‌كابين اروپايي ميراث هخامنشيان را براي تخريب برگزيد؟!" «تمام مجوز‌ها در زمان ورود بخش خصوصي به پروژه‌ي تله‌كابين گنج‌نامه دريافت شد»
به‌دنبال درج گزارشي حاوي سخنان معاون حفظ و احياي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان همدان باعنوان «تله‌كابين اروپايي ميراث هخامنشيان را براي تخريب برگزيد؟!» در 29 فروردين‌ماه 1385، از سوي مدير روابط عمومي مجتمع تفريحي، توريستي، ورزشي تله‌كابين گنج‌نامه توضيحي حاوي مواردي ادعاشده، به دفتر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در همدان فرستاده شد.
در اين نامه آمده است: «بر اساس مطالعات و گزارش شوراي جهاني سفر و گردشگري، اين صنعت در جهان يك‌صد ميليون شغل و دوهزار ميليون دلار فروش را در سال به خود اختصاص داده است كه كشورهاي در حال توسعه، تنها 10 درصد از آن بهره مي‌برند و اين سوال اساسي كه چرا كشورهاي در حال توسعه؟ چون ايران با وجود تنوع آب و هوايي كم‌نظير و جاذبه‌هاي تاريخي نه‌تنها تا به حال نتوانسته در اين صنعت موفق باشد، بلكه در ايجاد زمينه‌هاي رفاهي براي گردشگران داخلي نيز موفق نبوده است، هم‌چنان مطرح است.
در عين حال بسياري از كارشناسان بين‌المللي صنعت گردشگري معتقدند كه دليل كندي رشد كشورهاي شرقي از جمله ايران در اين خصوص، ناتواني اين كشورها در هم‌سويي با تحولات جديد و بهره‌گيري آنها از علوم و تجهيزات و فناوري جديد است. بدبيني، سوء‌ظن نسبت به پديده‌هاي نو، بي‌برنامگي، راحت‌طلبي برخي مديران سيستم اداري و عدم به‌كارگيري مديريت كارساز و لايق در اين بخش، تاكنون باعث شده كه برنامه‌ها و طرح‌هاي موفق كه متكي به كارشناسي‌هاي جدي است در نيمه راه عاطل مانده و به سرعت به‌سوي نابودي كشانده شوند. طرح‌هايي كه توانايي پاسخگويي به حجم قابل توجهي از معضلات اقتصادي اجتماعي و فرهنگي كشور را دارند، از آن جمله مي‌توان به طرح مجتمع تفريحي توريستي ورزشي و فرهنگي تله‌كابين گنج‌نامه اشاره كرد».
در ادامه‌ي اين توضيح آمده است: «با بررسي مطالعات انجام شده در سال‌هاي 1352 تا 1379 و مجوزهاي صادره از سازمان‌هاي مختلف استان همدان از جمله سازمان ميراث فرهنگي، استانداري همدان، شهرداري همدان، سازمان ايرانگردي و جهانگردي و منابع طبيعي، بيان ديدگاه‌ها و نظرات موافق با اجراي اين طرح از سوي اكثريت مسوولان، مردم و گردشگران طي آمارگيري‌هاي به‌عمل آمده و نيز كارشناسي‌هاي آثار تاريخي، شهري، شهرسازي، معماري، هيدرولوژي و ژئوتكنيك به اين نتيجه مي‌رسيم كه منشاء برخي نظرات مخالف، گزارش‌ها و نقطه نظرهاي غيركارشناسي و گاهي مغرضانه ازسوي برخي افراد با تكيه بر اطلاعات ناقص دريافتي از منابع دست چندم و بعضا كم‌دقت و منشعب از تعصبات خاص بوده است كه تمام تمركز روي نكات و پيامدهاي منفي و احتمالي، آن‌هم بدون توجه به نكات مثبت اجتماعي، سياسي و فرهنگي طرح كه قطعا مهم‌تر از منافع اقتصادي آن خواهد بود است.
از جمله مي‌توان به اين موارد اشاره كرد:
1- افزايش رفاه زندگي مردم طبقه‌ي متوسط و پايين جامعه با احداث و بهره‌برداري از اين طرح و طرح‌هاي مشابه با تاسيسات جانبي مانند هتل، كافي شاپ، سالن‌هاي غذاخوري مناسب، مراكز فروش صنايع دستي، احداث سرويس‌هاي بهداشتي مناسب، كاشت درخت و احياي محيط زيست گياهي مجموعه.
2-امكان جذب توريست و گردشگر و به طبع آن رونق ديگر بخش‌هاي مرتبط.
3- جلوگيري از اتلاف منابع طبيعي با قانون‌مند كردن استفاده از اين منابع.
4- فعال كردن نيروهاي خنثي و تحريك نسل جوان با ايجاد فضاهاي ورزشي كوهستاني زمستاني.
5- جهت‌دهي فعاليت‌هاي كاذب به‌سمت شيوه‌هاي مناسب معيشتي به‌جاي دكه‌هاي زشت و بي‌تركيب موجود در حريم و محوطه‌ي گنج‌نامه.
6- ميل و رغبت فزاينده سرمايه‌گذاري بخش خصوصي در اين صنعت.
7- معرفي بيشتر كتيبه‌هاي گنج‌نامه، سامان‌دهي، حفظ و احياي محوطه‌ي تاريخي گنج‌نامه از آسيب‌هاي احتمالي
8- ايجاد و افزايش فرصت‌هاي شغلي».
در ادامه‌ي اين نامه هم‌چنين آمده است: اولا در زمان ورود بخش خصوصي به اين پروژه، تمام مجوزهاي مربوطه كه اشاره شد، دريافت و حتا تجهيزات نيز خريداري و وارد كشور شده بود و با توجه به سياست‌هاي دولت مبني بر جذب سرمايه‌گذاران بخش خصوصي براي مشاركت در طرح‌ها از سرمايه‌گذاران بخش خصوصي در اين طرح دعوت شد و لذا سرمايه‌گذار بخش خصوصي اين بخش با اعتماد به بخش دولتي و پس از اطمينان از وجود مجوزهاي مربوطه و حتا پس از واردات تجهيزات، مشاركت كرده است.
درباره‌ي عمر مفيد اين تجهيزات نيز بايد اشاره كرد كه بيشتر قطعه‌هاي اين سيستم از فولاد صنعتي ساخته شده و كابين‌ها، قفل‌ها و كابل‌هاي فولادي سيستم‌هاي بالابر بعد از سال‌ها استفاده، قابل تعويض و جايگزيني هستند و نبايد تصور كرد كه بعد از گذشت اين زمان، تمام امكانات و قطعات اين سيستم‌ها بلااستفاده خواهد شد.
ثانيا در موقعيت فعلي با نگاهي گذرا به دره‌ي گنج‌نامه مي‌توان ساخت و سازهاي بي‌رويه‌اي را كه آرام و خزنده رو به پيشرفت است، مشاهده كرد؛ روندي كه با تناسب رشد جمعيت شهري هم‌چنان ادامه خواهد داشت و با احداث يا عدم احداث تله‌كابين، اين معضل‌ها برطرف نخواهد شد. گسترش دكه‌هاي زشت و بي‌تركيب در حريم كتيبه‌ها، تعداد زياد دست‌فروشان بدون نظارت بر نحوه و چگونگي فروش اقلام، خصوصا غذاي غير بهداشتي، ساخت و سازهاي بي‌رويه با معماري سليقه‌يي و مهم‌تر از همه نبود طرح مديريتي مناسب براي حفاظت از كتيبه‌ها، استفاده كنترل‌نشده و بدون برنامه‌ريزي از طبيعت به‌طور قطع، اثرات تخريبي وسيع‌تري را دربر خواهد داشت تا احداث يك مجتمع با مديريتي واحد و بر اساس اصول كارشناسي‌شده فرهنگي و اجتماعي منطقه.
درباره‌ي هيدرولوژي و خاك‌شناسي منطقه، كارشناسان مربوطه و متخصص در اين زمينه مطالعات زيادي انجام داده و با احداث سازه‌هاي مربوطه نسبت به برخي احتمال‌ها پيش‌گيري كرده‌اند و اين‌كه مطالعات لرزه‌خيزي اين ناحيه طبق آيين‌نامه‌هاي نظام مهندسي لحاظ شد و ضريب زلزله در منطقه‌ي گنج‌نامه در حداكثر اندازه‌ي آن، توسط گروه مهندسي مشاور پيش‌بيني شده است و به همين دليل، طراحي مسير، ارتفاع پايه‌ها و ظرفيت كابين‌ها نيز طبق استاندارد و دستورالعمل اتحاديه‌ي جهاني سيستم‌هاي بالابر كه در اروپا صادر شده، انتخاب شده است.
هم‌چنين با تكيه بر آمار و اطلاعات كارشناسي موجود، بايد خاطرنشان كرد كه بيش از 95 درصد تله كابين‌هاي موجود در منطقه‌هاي كوهستاني و صعب‌العبور احداث شده‌اند كه شيب بسياري از آنها بيش از شيب منطقه‌ي احداث تله‌كابين گنج‌نامه است و اين مساله از نظر علم مكانيك كاملا طبيعي و بلامانع است. در ضمن محاسبات دقيق انجام شده درباره‌ي بار ديناميكي، بار استاتيكي، شوك، شتاب و شتاب در بدترين شرايط جوي براي مسير و پايه‌ها كه توسط گروه مهندسين مشاور در ابتداي طرح محاسبه شده در اسناد شركت موجود است».
اين توضيح‌نامه در ادامه مي‌افزايد: اولا بيان اين مطلب كه احداث تله‌كابين افزايش تعداد گردشگران را سبب مي‌شود كه امري بديهي است؛ اما نمي‌دانيم كجاي اين موضوع برخلاف سياست‌هاي دولت و رونق بخش گردشگري است؟! در عين حال كه كشورهاي ديگر براي جلب گردشگر و رونق اين صنعت از تمامي راه‌كارها استفاده مي‌كنند كه بيان نمونه‌هاي آن در اين مقال نمي‌گنجد و مطمئنا كارشناسان و آگاهان امر واقف به اين موضوع‌اند.
ثانيا احداث و اجراي يك پروژه يا طرح به تاسيسات اجباري نياز دارد؛ به‌عنوان مثال، خانواده‌ها و گردشگراني كه در اين منطقه، به هر دليلي كه حضور يافته‌اند با كدامين استدلال منطقي مي‌توان آنها را در كوهستان لم‌يزرع به حال خودشان رها كرد؟ آيا مشكل تشنگي و گرسنگي، استراحت و ديگر نيازهاي طبيعي اين افراد به خودشان مربوط مي‌شود؟ در حالي كه براي احداث يك آپارتمان تجاري يا مسكوني قوانين تاكيد مي‌كند كه حداقل امكانات رفاهي از قبيل پاركينگ، دستشويي و حداقل تراكم براي فضاي باز درنظر گرفته شود».
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات