آروم آروم صداي قدم‌هاي سال نو شمسي بگوش مي‌رسه. درخت‌ها دارند شکوفه مي‌زنند و گل‌ها سر از خاک برآوردند. آره داره بهار مي‌آيد و طبيعت تر و تازه مي‌شه. ولي راستش را بخواهيد اينجا (هلند) خيلي خبري از شور و نشاط سال نو نيست. بچه هاي ايراني اونطور که بايد و شايد ذوق و شوق بهار را ندارند. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) بلاگر http://bakhateratam.persianblog.com/ نوشته است: اگه يادتون باشه چند وقت پيش از سنت‌هاي هلندي‌ها در سال نو ميلادي نوشتم. گفتم که در هلند، از دو سه ماه مانده به ابتداي سال جديد برنامه‌هاي ويژه‌اي برگزار مي‌شود. فکر و ذکر بچه‌ها فرارسيدن سال نو، گرفتن هديه از سينتر کلاس ( چيزي شبيه بابا نوئل ) است. گمان کنم در سايه سال نو ميلادي، و تدارک گسترده براي اون ،سال نو شمسي براي بچه‌هاي ايراني تا حدودي رنگ باخته است. داشتم فکر مي‌کردم که بچه‌هاي ايراني در غربت دچار يک دوگانگي فرهنگي مي‌شوند. از يک طرف، به طور مثال، با سال نو ميلادي مواجه مي‌شوند و از طرف ديگر دم دم‌هاي سال نو شمسي تازه يادشون مي‌آورند که کشورخودشون هم يه سال نويي داره. آخه توي خانواده‌هاي ايراني که غريب‌اند، فرزندشون شور و شوق گرفتن عيدي از کي را بايد داشته باشه؟ انتظار رفتن به خونه کدام فاميل را بايد بکشه؟ راستي که فضاي غربت فضاي سنگين و کسل کننده‌ايه. شايد اين وظيفه پدر ومادرهاي ايراني خارج از کشور باشه تا سنت‌هاي ايراني را براي بچه‌هاشون زنده نگه دارند. بايد به بچه‌هاي در غربت فهموند که ما هم خودمون سال نو داريم. ما هم عمو فيروز داريم که خيلي مهربونه و با برنامه هاي جالبش بچه‌ها را خوشحال مي‌کنه. ما هم سال نو لباس نو مي‌خريم، به بچه‌هامون عيدي مي‌دهيم،‌ به ديد و بازديد اقوام ميرويم. اصلا ما سيزده بدر داريم که توي اون روز همه به دامان طبيعت پناه مي‌برند. ما ده‌ها سنت قشنگي از اين دست داريم که اثري از اونها توي سال نو ميلادي نيست. ما سال نو را ميون زمستون جشن نمي‌گيريم. ما ايراني‌ها سال نو را با شروع مجدد حيات طبيعت آغاز مي‌کنيم. ما ايراني‌ها نيازي نداريم که توي سرما و برف زمستون ،يه درخت کاج را از توي جنگل بکنيم و اون را براي سال نو به داخل منزل بياريم. نه ما وقتي سال را نو مي‌کنيم که طبيعت هم نو مي شه. اونوقت بجاي بريدن يه درخت و جدا کردنش از طبيعت، ما خودمون بدامان طبيعت پناه مي‌بريم. اون زمان ما هم مثل طبيعت نو مي‌شيم. پدر و مادر‌هاي ايراني بچه‌ها تون را از ياد نبريد. آري بايد بچه‌هاي غريب در غربت را دريافت، تا فضاي غربت آنها از ريشه‌هاي خودشون جدا نکنه. .. انتهاي پيام