با احياي توريسم جاني تازه در احياي چاروق دميده شده است
استان خراسان شمالي مهد فرهنگ و تمدن ديرينه، داراي ميراث گران‌بها و صنايع دستي با ارزشي است. براي نمونه مي‌توان به كفش چرمي زيبا و بادوام چاروق اشاره كرد. چاروق كه قدمت آن با توجه به مثنوي مولوي در داستان موسي و شبان به زمان‌هاي دور برمي‌گردد، در گذشته توسط مردمان اين منطقه مورد استفاده قرار مي‌گرفت.
به گزارش خبرنگار بخش صنايع دستي ايسنا، اكنون صنعت چاروق با پيدايش ماشين رونق و اعتبار خود را از دست داده و به فراموشي سپرده شده است. ولي با احياي صنعت توريسم گويي روحي تازه به اين صنعت دميده شد و گرچه اين عمر دوامي بيش از دو دهه نداشته و از رونق و ارزش داخلي آن كاسته شده، اما خوشبختانه اين هنر در خارج از كشور هنوز مشتاقان فراواني دارد.
وقتي در پاي سخن تنها استاد چاروق‌دوز كه هنوز بر اين يادگار ديرينه سوزن مي‌زند و نقد عمر را صرف اين هنر مي‌كند نشستيم تا از اين صنعت بيشتر با ما سخن بگويد، گفت: در گذشته، كفش مردانه را چاروق و كفش زنانه را گرجي مي‌خوانده و براي افراد مختلف رنگ‌آميزي آن متنوع بوده، به طور مثال رنگ كفش مورد استفاده‌ي عروس سبز و براي ساير افراد رنگ قرمز متداول بوده است.
حسينعلي محمدزاده در مورد روش تهيه‌ي اين كفش‌ها اظهار داشت: براي تهيه‌ي اين كفش‌ها كه از چرم گاو ساخت مي‌شوند، ابتدا چرم را در آب خيسانده و بعد از نرم شدن نقشه را روي چرم ترسيم و چرم را برش زده و سپس دور چاروق را را درفش سوراخ كرده و تسمه‌ي چرمي را از سوراخها عبور داده و آن را محكم مي‌كشند تا اضافه‌ي چرم دور پا چين خورده و قسمت علامتگذاري شده را به هم مي‌دوزند و روي پنجه‌ي پا به شكل خميده به سمت بيرون برمي‌گردانند و سپس هنرمند با قلم‌هاي مختلف روي چاروق طراحي و با درفش محل آن را سوراخ و نخ ابرايشم را از لابلاي سوراخها عبور داده و نقش‌هاي ستاره يا هفت و هشت و بخيه را مي‌دوزند و روي درز را شيرازه‌بندي مي‌كنند. سپس روي درز را با الياف الوان، دندان موش زده و نوك كفش را با منگوله و گل ميخ تزئين مي‌كنند.
وي در خصوص نحوه‌ي استفاده از چاروق‌ها گفت: چاروق داراي بندهاي بلند و يك تكه كه پشت پا به سمت جلو روي ساق پا به شكل ضربدر چند بار پيچيده و در نهايت گره مي‌خورد.
اين صنعتگر بجنوردي افزود: صاحبان گذشته‌ي اين فن در منطقه شكر‌الله پديداران، رضاقلي خاكي و علي قنادزاده بودند ولي امروز ديگر شخصي به اين حرفه مشغول نيست.
استاد محمدزاده با اشاره به اينكه در حال حاضر چاروق در ايران بازار خريدي نداشته و بيشتر جنبه‌ي صادراتي پيدا كرده است، تصريح كرد: امروز در ايران فقط گروه‌هاي رقص محلي اين كفش‌ها را استفاده مي‌كنند.
وي كه در نمايشگاههاي مختلف داخلي حضور فعال داشته، خواستار حمايت همه جانبه‌ي دولت از صنعتگران و عدم كفايت به برپايي نمايشگاه‌ها شد.
چاروق‌دوز بجنوردي با اشاره به عدم رونق صنايع و هنرهاي دستي و درآمد محدود اين بخش براي هنرمندان خاطرنشان كرد: از جمله راهكارهاي دولت در اين زمينه بايد بازاريابي داخلي و خارجي اين صنايع بوده و از نابودي و فراموشي اين هنرهاي ارزشمند كه مايه‌ي افتخار ايران جلوگيري كند.
حسينعلي محمدزاده با توجه به اينكه اين حرفه فقط در بجنورد و توسط ايشان و فرزندش صورت مي‌گيرد، يكي از اقدامات مثبت در حال پيگيري از سوي سازمان صنايع دستي مبني بر ايجاد كلاسهاي آموزش چاروق‌دوزي دانست و افزود: اميدوارم اين برنامه‌ها به مرحله‌ي اجرا برسد.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات