شهرداري فيروزآباد، شن و ماسه‌ي يكي از تاسيسات توليد آسفالت خود را در كنار پايه‌هاي پل ساساني شهر گور انبار مي‌كند. به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، پايه‌هاي پل شهر گور فيروزآباد در سال 1365 به‌ دنبال سيلي كه در استان فارس جاري شد، از زير رسوبات بيرون ‌آمد. اين اثر تاريخي كه در نزديكي دروازه‌ي بهرام شهر گور قرار دارد، پلي با پنج دهانه بوده كه طولي نزديك به 100 متر داشته و اكنون، تنها پايه‌هاي پل باقي مانده است. اين پل كه در دوره‌ي ساسانيان، تنها راه ارتباطي شهر گور با سمت ديگر رودخانه بوده است، چند سال پس از پيدا شدن، در فهرست آثار ملي ثبت شد. محدوده‌اي كه اين اثر در آنجا نمايان شد، از سال‌ها قبل، در تملك شهرداري فيروزآباد بوده است و شهرداري تاسيسات توليد آسفالت، شن و ماسه‌ي خود را در آن محدوده مستقر كرده بود؛ اما اين تاسيسات، پس از پيدا شدن بنايي ساساني به مكان ديگري انتقال نيافتند و در حال حاضر، مصالح توليدي اين تاسيسات در كنار پايه‌هاي 2/5 متري پل انباشته و سبب مدفون شدن اين اثر تاريخي مي‌شود. به‌ علاوه، عبور و مرور ماشين‌هاي سنگين شهرداري در اين محوطه‌ي تاريخي، لرزه‌هايي را در بناي پل ايجاد كرده كه در صورت ادامه داشتن اين وضعيت، بنا آسيب‌هاي جبران‌ناپذيري خواهد ديد. برخي از كارشناسان معتقدند كه اگر بي‌توجهي‌هاي مسؤولان شهري و سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان فارس نسبت به آثار تاريخي شهر گور، به‌خصوص بقاياي اين پل ادامه يابد، نابودي آثار اين بخش، حتمي است؛ همان‌طور كه اكنون جريان آب رودخانه، بخش‌هايي از پايه‌هاي پل را دچار فرسايش كرده است و اين اثر به مرمت و حفاظت جدي نياز دارد. پل ساساني شهر گور، پنج دهانه به فاصله‌ي تقريبي پنج متر از يكديگر دارد و سنگ‌ها حجاري شده در اطراف پايه‌ها ديده مي‌شود كه به‌وسيله‌ي بست‌هاي دم‌چلچله‌اي به يكديگر وصل شده‌اند. همچنين داخل بخش‌هاي مختلف اين بنا با لاشه سنگ و ملات ساروج پر شده است. انتهاي پيام