گيوه بافي يكي از صنايع دستي استان كرمانشاه است كه از قدمتي برابر پاپوش در مناطق كوهستاني استان برخوردار است . به گزارش خبرنگار بخش «صنايع دستي ايسنا» گيوه را به اصطلاح محلي كلاش هم مي‌گويند. مناطق كوهستاني كرمانشاه و گذرهاي صعب العبور و سنگلاخي استفاده از گيوه به عنوان پاپوش نرم، سبك، راحت و مقاوم رواج دارد. مراكز ساخت گيوه پاوه، هرسين و كرمانشاه مي‌باشد . گيوه از دو قسمت كفي و رويي تشكيل مي‌شود. كفي معمولا از لاستيك و چرم است ولي رويي از نخ مي باشد. تا قبل از پيدايش صنعت لاستيك‌سازي، گيوه كش‌ها در كرمانشاه زير كلاش‌ها را از پوست گاوميش تهيه مي كردند و رويه آن را از نخ يا ابريشم مي‌بافتند كه اكثر اعيان از آن استفاده مي كردند. با پيدايش صنعت لاستيك براي كارگران و كشاورزان زير لاستيك به كار مي‌بردند . نوع دوم كلاش معروف به كلاش اورامي است كه گيوه باف‌هاي آن منطقه كه به « دوم » شهرت دارند در نهايت استادي زير گيوه را از كهنه پارچه كه كوبيده مي‌شود و با روده خشك حيوانات كه تيره مي‌گويند به هم وصل مي‌كنند كه از لحاظ فرم و طرح با گيوه‌هاي كرمانشاه و هرسين كاملا متفاوت است . مهمترين انواع گيوه ها شامل دم پايي، پاشنه بلند، گيوه عاج دار، پشت بسته، كفشي، حوله اي، منجوقي، قيصري، جاوي، توري و ملكي است . به اعتقاد بسياري از كارشناسان گيوه تنها كفش طبي دست ساز است و تنها نوعي از كفش در جهان محسوب مي شود كه تا به تا (لنگه به لنگه )نمي‌شود. انتهاي پيام