چهارمين يا به اصرار برگزاركنندگان، نهمين دوره دوسالانه عكس ايران يا تهران، كه پس از توقف پنج‌ساله از سرگرفته شده است، فردا با معرفي برگزيدگان در موزه هنرهاي معاصر تهران آغاز و در گالري خيال فرهنگستان هنر گشايش مي‌يابد. به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، فرشيد مثقالي - گرافيست-، سيف‌الله صمديان - عكاس و مستند ساز -، مهران مهاجر- گرافيست و عكاس ـ و كاووس صادقلو - عكاس خبري -، از ميان 710 شركت‌كننده ـ 472 نفر مرد و 238 نفر زن ـ و 1719 تك‌اثر و 322 مجموعه عكس، 116 تك‌عكس و 29 مجموعه عكس از 171 نفر را براي شركت در نمايشگاه دوسالانه انتخاب كرده و آثار انتخاب شده توسط احمد عالي، فرشيد مثقالي، مهران مهاجر، محمود كلاري، محمد اسلامي‌راد، اسماعيل عباسي و محمد ستاري، داوري شده است. دوسالانه با دبيري بهمن جلالي و مديريت اجرايي رضا نامي قرار است به برگزيدگان اول تا سوم، از يك تا سه‌ماه بورس مطالعاتي فرانسه همراه با تنديس دوسالانه اعطا ‌كند. راه‌يافتگان به مرحله‌ي نهايي چهارمين دوسالانه عكس ايران، در آخرين روزهاي سال 82، مشخص شده‌اند و قرار بود زمان برپايي نخستين دوسالانه 83، دوم ارديبهشت‌ماه باشد؛ اما از آنجا كه مركز هنرهاي تجسمي حساب تعطيلي 25 روزه چاپخانه‌ها را در ايام نوروز نكرده بود و بيش از 200 عكس انتخاب شده بايد در كتاب نمايشگاه چاپ مي‌شد و براي اين كار هم به در اختيار داشتن CD عكس‌هاي رسيده نياز بود، مجبور به تأخير در برپايي دوسالانه شدند. از طرفي، تأخير 30-20 روزه براي آماده كردن كتاب نمايشگاه به‌خاطر همزماني با نمايشگاه هنر جديد امكان‌پذير نبود. برگزاركنندگان اصرار داشتند چاپ كتاب همزمان با گشايش نمايشگاه باشد. آنان از چاپ نشدن كتاب دور گذشته نمايشگاه هنر مفهومي درس عبرت گرفته، نگران بودند كه نمايشگاه تمام شده و كتاب چاپ نشود. اما انتخاب و داوري‌ها حرف حديث حاشيه‌هاي فراواني داشت. احمد عالي يكي از اعضا هيات انتخاب بر اين اعتقاد است كه انتخاب عكس‌هاي چهارمين دوسالانه عكس ايران از اتفاقات نادري است كه صورت گرفته و با يقين و جرات مي‌گويد تا حدي گوياي توان عكاسي ايران در نمايشگاه چهارمين دوسالانه است. اما اسماعيل عباسي - عضو هيات داوران اين دوسالانه - كه نقدهايي نيز به نحوه انتخاب داشت و يكبار هم رسما كناره‌گيري كرد و باز به جمع داوران بازگشت، مي‌گويد: انتخاب كرديم؛ اما ما كه كل عكس‌ها را نديديم، انتخاب‌ها و قضاوت ما نسبي بوده است. كاووس صادقلو كه به گفته‌ي سياست‌گذاران برگزاري دوسالانه، به‌خاطر سفر محسن راستاني به جمع هيات انتخاب پيوسته است، تنها عكاس خبري اين تركيب است. اما گويا خود اين ادعا را رد مي‌كند. برگزاركنندگان اين دور از دوسالانه، بر هنري، خلاق و غيركاربردي ‌بودن ژانر حاكم بر انتخاب‌ها و نمايشگاه تاكيد دارند. اما عكاسان خبري و مطبوعاتي همچنان گله‌مندان ميدان‌اند. دبير نمايشگاه تصريح دارد: عكس‌هاي خبري كه به صرف اطلاع‌رساني تهيه شده‌اند، جايي در بينال ندارند؛ مگر آنكه چيز خاصي داشته باشند؛ البته عكس‌هايي كه بسيار جنبه‌ي خلاقه و هنرمندانه از يك واقعه‌ي خبري داشته، پذيرفته شده‌اند. شايد عنوان دوسالانه عنواني فرمايشي براي نمايشگاهي باشد كه گاهي سالانه و گاهي پنج‌سال يكبار در ايران برپا مي‌شود. اما مسلم آن است كه نه دوره نمايشگاه سراسري عكس كه بعضا نيز بين‌المللي بوده، در تهران برپا شد، تا زعما تصميم گرفتند در شكلي رسمي‌تر آن‌را به دوسالانه عكس ايران تبديل كنند. بنابراين از سال 1373 يعني نمايشگاه سالانه‌ي پنجم، نخستين دوسالانه‌ي عكس تهران به صورت بين‌المللي هم شد و دو سال بعد همزمان با نمايشگاه هفتم دومين دوسالانه داخلي برپا شد. نمايشگاه دوسالانه به دور سوم و برپايي نمايشگاه هشتم هم رسيد؛ اما همانجا متوقف ماند. مجتبي آقايي ـ دبير سه دوره برگزاري دوسالانه‌ها در تهران ـ از توقف برپايي دوسالانه‌هاي عكس ايران كه با تغيير مديريت موزه هنرهاي معاصر تهران متوقف مانده بود، گله دارد. او با اشاره به حضور 59 كشور در دوسالانه دوم و دريافت گواهينامه بين‌المللي به خبرنگار ايسنا اظهار مي‌كند: وقتي تقويم برپايي نمايشگاه به هم خورد به لحاظ بين‌المللي هم لطمه مي‌خورد. وعده داده‌اند نمايشگاه اين دوسالانه پس از پايان چهل‌روزه برپايي در تهران، به شهرستان‌هايي كه امكان برپايي دارند، با تبادلي كه موزه‌ي هنرهاي معاصر تهران با موزه‌ي شهرستان‌ها خواهد داشت، برده ‌شود. انتهاي پيام