مباني فلسفه در نقد ادبي هرگز رعايت نشده است. كاميار عابدي - منتقد ادبي - با بيان اين مطلب به خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران، در ادامه درباره ارتباط فلسفه و نقد ادبي اظهار داشت: نقد ادبي در 50 يا 60 سال اخير بيشتر جنبه تجربي داشته و هنوز در حال ياد گرفتن و آموختن است. هنوز مباني فلسفي درستي پيدا نكرده است و به همين دليل صحبت كردن از اين مساله در حالي كه اصلا وجود خارجي ندارد، بي‌معناست. وي ادامه داد: نقد ادبي در غرب از مباني فلسفي برخوردار است؛ به همين دليل از لحاظ عملي و نظري، نقد در آنجا گسترش يافته؛ ولي در كشور ما چون پيشينه نقد ادبي نداريم، اين مساله گسترش نيافته و مباني فلسفي در نقد ادبي هرگز رعايت نشده است؛ زيرا نقد ادبي به آن معنا كه امروزه ما نقد ادبي مي‌شناسيم، در كشورمان وجود نداشته است. در اين 50 سالي كه با غرب آشنا شديم خواستيم كارهايي بكنيم؛ ولي اين كارها بيشتر جنبه تجربي دارد و جنبه سليقه‌يي آن بر جنبه علمي‌اش مي‌چربد. عابدي در مورد سير انديشه در نوشتن گفت: يك متفكر روسي مي‌گويد: زندگي به من انديشيدن را ياد داده است؛ ولي انديشيدن به من ياد نداده است كه چگونه زندگي كنم. انتهاي پيام