مسجد جامع ساوه واقع در خيابان سلمان ساوجي كه در جنوب شهر ساوه قرار دارد، تك مناره اين مسجد بيرون از محوطه مسجد و در گوشه شمال شرقي مسجد جامع قرار دارد. بنابر تاريخ ثبت شده روي مناره اين بنا در سال 504 ه.ق به دستور شجاع محمدبن ملكشاه ساخته شده است. به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران، اين مناره آجري تا ارتفاع چهار متر توپر ساخته شده؛ اما از اين ارتفاع به بالا تو خالي بوده و داراي يك راه‌پله پيچدار است كه به انتهاي مناره ختم مي‌گردد. ارتفاع اين مناره به 15/30 متر مي‌رسد. عمده‌ترين تزئينات آجري مجموعه مسجد جامع را مي‌توان در بدنه مناره آجري آن يافت كه تزئينات آن از فاصله 2/5 متري از سطح زمين شروع شده و در لابه‌لاي كتيبه‌هاي مناره تا انتهاي آن ادامه دارد. گره‌چيني آجري كه فواصل آن به صورت زنجيره‌يي در سه رديف از هم مجزا تزئين شده نمونه‌اي از تزئينات زيباي آجري دوره سلجوقي را به نمايش گذاشته است. بر روي حاشيه دوم مناره كتيبه‌اي به خط كوفي و با آجر كار شده كه مضمون آن شامل نام باني مناره و سال ساخت آن مي‌باشد. روي حاشيه سوم مناره نام خليفه وقت عباسي حكت شده و در قسمت پايين مناره جمله لانبي بعد محمد سه بار به خط كوفي بنايي با آجر كار شده است. در زير حاشيه دو كتيبه وجود داشته كه به خط ثلث بوده و با توجه به كلمه باقي مانده از آن احتمالا نام سازنده منار بر آن نوشته شده است. نوع مصالح به كار رفته در اين مناره به طور كلي از آجر مي‌باشد. اين بنا در تاريخ 1310/10/5 و به شماره 157 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. انتهاي پيام