توجه به ظواهر و ماديات سبب شده است ادبيات كودك ما كه در گذشته با فلسفه و عرفان ارتباط تنگاتنگي داشت، امروز به سمت نوعي سبكي پيش رود و به نسبت گذشته، خالي از محتوا شود. فائزه اميرخاني ـ نويسده كودكان و نوجوانان ـ در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين مطلب گفت: توجه به تجملات و لذت بردن به جاي رشد كردن و تعالي بخشيدن، سبب شده است كه دنيا و لذات آن محور برنامه‌هاي نويسندگان كودك قرار گيرد. اين نويسنده با تاكيد بر لزوم پرداختن به مباحث عرفاني در ادبيات كودك، تصريح كرد: در زمانهاي گذشته‌ي كشورمان ”بچه‌ها” كاملا جدي تلقي مي‌شدند و مباحث پيشرفته‌اي به آنان آموزش داده مي‌شد؛ ولي در شرايط فعلي متاسفانه بچه‌ها لوس شده‌اند و سعي مي‌شود آنها را به مدد آب و رنگ به كتاب و كتابخواني علاقه‌مند كرد. در حال حاضر به نظر مي‌رسد اول لذت بردن و بعد جنبه آموزشي مطالب مورد نظر است. وي گفت: ادبيات كودك كهن ما به مسائل جدي‌تري مي‌پرداخته؛ اما متاسفانه با ورود رنگ و تصوير به كتابها، آنها به سمت نوعي نازپرور بودن پيش رفتند. اميرخاني با الهام از جمله‌ي اوريانو فالاچي مبني بر اينكه ”دنيا جنگ است و ديگر هيچ نيست” گفت: ما با كتابهايي مالامال از رنگ و تصوير و زيبايي بچه‌هايمان را براي هيچ جنگي مهيا نكرده و نمي‌كنيم. آنان نمي‌دانند كه چگونه بايد روي پاي خود بياستند و زندگي كنند. اين نويسنده تصريح كرد: كتابها اعم از كودك و بزرگسال، از نظر محتوايي، بسيار ضعيف شده است. چرا كه نويسندگان آنها نيز آدمهاي قدرتمند و دانشمندي نيستند. اغلب ما دامنه وسيعي براي لغات خود نداريم. فائزه اميرخاني تاكيد كرد: ادبيات گذشته كه بچه‌ها را جدي‌تر مي‌گرفت و آنها را در اين حد مي‌دانست كه حتا آموزش مطالب عرفاني به آنان را ممكن مي‌دانست، موفق‌تر از ادبيات فعلي است. چراكه ادبيات فعلي نه تنها بچه‌ها را لوس مي‌كند، بلكه از نظر اطلاعات عمومي نيز آنها را ضعيف بار مي‌آورد. انتهاي پيام