گزارش ایسنا، ماه رمضان ماه نزول قرآن است و همه ما باید تلاش کنیم در این ماه هر روز یک جز قرآن تلاوت کنیم و در کنار تلاوت، تدبر در قرآن و آوردن قرآن به متن زندگی نیز ضروری است.

پرداختن به تفسیر آیات باعث تقویت ایمان و امید در جامعه می شود. بر همین اساس در این ۳۰ روز ماه مبارک رمضان هر روز یک آیه از آیات «زندگی با آیه‌ها» که مربوط به توحید، نبوت و ایمان است انتخاب شده که راحت‌تر مفاهیم قرآنی در جامعه تبیین شود.  

پانزدهمین آیه‌ای که به آن پرداخته شده، آیه ۲۶ سوره اسراء درخصوص‌ کمک به نیازمندان است. خداوند در این آیه می‌فرماید: « وَمَاتِ ذَا الْقُرْبَی حَقَّهُ، وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا / حق قوم و خویش و فقیر و در راه مانده را ادا کن و در زندگی ابدا ریخت و پاش نکن».

هوایشان را داری؟

در تفسیر این آیه برای زندگی امروزمان می‌توان گفت: مثلا یک پیمانه به برنج شام امشبت اضافه کن و بی‌بهانه بفرستش دم خانه عموجان. مثلا بی سر و صدا مدارک مامان جون را بردار و بدون این که به خودش بگویی آن کار اداری پرزحمتش را انجام بده. مثلا صبح جمعه توی غلغله نانوایی، یک بربری اضافه هم برای همسایه‌ات بخر تا لذت صبحانه روز تعطیل را از دست ندهد. دهه شصتی‌ها احتمالا بهتر یادشان است: آن قدیم‌ترها اسم این جور کارها «مهربانی نبود وظیفه بود. عمو و دایی و عمه و خاله به گردن آدم حق داشتند، درست مثل همکلاسی و همشهری. با آن مراقبت‌ها و محبت کردن‌ها دنیا جای بهتری برای زندگی بود. نبود؟

خداوند در این آیه از ما خواسته است

«حقوق خویشاوندان نیازمندان و در راه ماندگان را ادا و از اسراف پرهیز کنیم».

برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم:

* کمک به خویشاوندان یا نیازمندان را حق آنان بدانیم نه لطف خودمان.

* به جای خریدهای غیرضروری یا مصرف گرایی بخشی از هزینه هایمان را برای کمک به افراد نیازمند صرف کنیم.

* وقتی سفر می‌رویم همیشه آماده کمک به کسانی باشیم که ممکن است در راه دچار مشکل شده باشند.

روایت شهدا: مانع ریخت و پاش

در شرح حال زندگی شهید حسن شاطری آمده است:

نسبت به اسراف بسیار حساس بود. یک بار همراه او و یکی از اهالی بقاع برای شناسایی رفته بودیم. وقت ناهار آن شخص به خاطر ارادتی که به شهید داشت برای ۳ نفرمان ۶ غذا گرفت. این کار شهید شاطری را ناراحت کرد اما کار از کار گذشته بود. بعد از غذا ظرف‌ها را جمع کرد تا غذاهای اضافی را ببریم در مسیر ضاحیه، پیرمردی جلو آمد و کمک خواست. شهید پرسید: «پول را برای چه میخواهی؟» گفت: «گرسنه‌ام.» غذاها را به او داد.

انتهای پیام