به گزارش ایسنا، بنابر اعلام سایت وبدا، در پیام نوروزی دکتر محمدرضا ظفرقندی آمده است: 

«فصل فاخر سال را آغاز می‌کنیم و قلم بر می‌گیریم؛ نی برای نوشتن که برای همنوایی با طبیعت و الهام از سماعش.

پرده اول را به سیطره نظم آفرینش می‌شنویم که ذی وجودی از آن جدا نیست و نشانه ای از یک کل است که اجزاء، نقش خود را ایفا می کنند و زندگی را همواره در حرکت رو به جلو نگاه می دارند.

پرده دوم را از دماوند و سهند و سبلان تا الوند و دنا و بینالود به تفتان و شیر کوه و اورامانات نظاره می‌نشینیم.

به قللی می‌نگریم که جامه سپید بر تن پوشیده و نقره فامِ آسمان را به سینه می‌فشارند و پیک حیات را بر دامن خود روان می‌دارند تا جویها در جریان و مرغان در طیران آورند. قللی که نه تنها نمایانگر زیبایی طبیعت اند، بلکه نماد استقامت و پایندگی ای هستند که تاریخ، فرهنگ و هویت این سرزمین را شکل داده اند.

با تصویر پرده سوم دل آرام کنیم آنگاه که سپیدجامگان، سفره هفت رنگ خود را در کنار بیمار به چشمداشت فروغ چشمان خسته اش حول حالنا می‌خوانند و به سین سلامت می آرایندش. خانواده سلامت می‌دانست این رسالت، سنگین و این راه صعوبت دارد. اما عهد بست که تمام همّ را برای آرامش هموطنان بگذارد و تمام غم را برای خود بردارد. بدون نگاه به آنچه گرفته شد و شرایطی که در آن بود دست همکاری به سوی مردم دراز کرد و اراده خلایق را با گلایه از شرایط جایگزین نمود. رسیدن به مراتب بهتر ممکن نیست مگر با اهتمام مجموعه همکاران محترم این رود هرچند سینه به سنگ بکوبد و پیچ و خم و ناملایمات ببیند، باید به دریا برسد.

خادمین در عرصه سلامت نیازمند درک عشق خود، به شما هستند. آنان که در دوره همه گیری برای چندمین بار ثابت کردند که تا وقتی چشم بیمار بیدار نشود خواب بر چشمان خود روا نمی دارند. تقدیر از این انسان های بزرگ کاری است سترگ خاصه آن که جان دادند تا جان رسانند. با تمام وجود و به وسع خود قدردان تک تک همکارانم هستم و خواهان علو درجات آنان که ملکوتی شدند و بوسه بر گوشه جامه سپیدشان می­زنم.

با الگو قرار دادن سیره واضع دین که صداقتِ «حریص علیکم» در عملش یکی از رموز لطافت و دلنشینی کلامش بود و با توجه به مسئولیت وزارت بهداشت و درمان در امر سلامت و اعتقاد قلبی به این که هر یک از شما هم میهنان گرامی در هر نسل، سرمایه تجدید ناپذیر و محور رشد و توسعه کشور هستید، پیشنهاد سال بدون تصادف برای صیانت از این سرمایه را به هیات دولت ارائه نمودیم تا به یاری خدا بتوانیم در این مهم پیشرفت های قابل توجه داشته باشیم. 

لذا از فرد فرد هموطنان تقاضا داریم با نگاه به صدمات و آثار عدم حضور یک فرد، همت دست اندکاران را با رعایت دستورالعمل­هایی که ارائه خواهد شد، با همکاری خود به عمل بنشانید تا ناظر نعمت حضور پدر، مادر و فرزند در کنار یکدیگر برای سال های سال باشیم.

 کلام آخر اینکه؛ هستیم تا فرازهای ایران زمینمان هست، هستیم تا خاک و دریایمان هست، هستیم تا بهار به لطافت بنوازد و بذر نوشکوفایی را در آغوشش بپرورد. کدامین خاک، این فصل را آغاز تکرار نوای آفرینش انتخاب کرد، الا تربتی که کلمات پارسی را بر گل خویش بنوشت.

رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید

وظیفه گر برسد، مصرفش گُل است و نبید 

مَکُن ز غُصّه شکایت که در طریقِ طلب

به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب

که رفت موسم و حافظ هنوز مِی نچشید»

انتهای پیام