سهیلا قلیزاده، متخصص بیماریهای داخلی، در گفتوگو با ایسنا، درباره سردردهای ناشی از روزهداری توضیحاتی ارائه کرد و گفت: سردرد یکی از علائم شایعی است که ممکن است در افراد روزهدار مشاهده شود، اما برخی از انواع سردردها نیاز به بررسی و پیگیری جدی دارند.
وی ادامه داد: سردردهایی که برای اولین بار تجربه میشوند، بهویژه اگر شدید و همراه با حالت انفجاری باشند، یا اگر فرد بدترین سردرد عمر خود را احساس کند، باید جدی گرفته شوند؛ همچنین سردردهایی که حتی در خواب نیز ادامه مییابند، یا با علائمی مانند استفراغهای جهنده، تاری دید، دوبینی، سرگیجه شدید و اختلالات حسی-حرکتی همراه هستند، نیاز به بررسی فوری دارند.
قلیزاده به سردردهای پوزیشنال نیز اشاره کرد و توضیح داد: برخی افراد هنگام خم شدن یا برخاستن دچار سردرد میشوند که این نوع سردرد نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
این متخصص بیماریهای داخلی، کمآبی بدن و افت قند خون را دو علت اصلی سردرد در زمان روزهداری عنوان کرد و گفت: برای پیشگیری از سردرد، روزهداران باید در فاصله افطار تا سحر مایعات کافی مصرف کنند. بهترین مایع برای تأمین آب بدن، آب است و نوشیدنیهایی مانند نوشابههای گازدار، چای و آبمیوه نمیتوانند کمبود آب بدن را جبران کنند.
وی افزود: در وعده افطار بهتر است از غذاهای غنی از پروتئین استفاده شود، اما در وعده سحری بهتر است از غذاهای کمپروتئین مصرف شود، زیرا هضم پروتئین به آب بیشتری نیاز دارد و ممکن است باعث کمآبی و سردرد شود.
قلیزاده بر اهمیت استراحت کافی و فعالیت معقول در طول روزهداری تأکید کرد و گفت: روزهداران باید از فعالیتهای سنگین در گرما خودداری کنند و به بدن خود استراحت کافی بدهند.
وی همچنین به افراد مبتلا به دیابت و فشار خون بالا هشدار داد: این بیماران باید علائم خود را بهدقت کنترل کنند، زیرا ممکن است در معرض خطر افت یا افزایش ناگهانی قند خون قرار بگیرند.
این متخصص داخلی تصریح کرد: مصرف کافئین و قهوه بههیچوجه راهحل مناسبی برای درمان سردردهای ناشی از روزهداری نیست، زیرا علت اصلی این سردردها معمولاً افت قند خون و کمآبی بدن است.
وی ادامه داد: فعالیت بدنی سبک در زمان روزهداری مشکلی ندارد، اما بهتر است کنترلشده باشد، زیرا بدن در این شرایط نمیتواند بهسرعت کمبود آب و انرژی ناشی از تعریق و کالری سوزاندهشده را جبران کند.
قلیزاده در پایان بیان کرد: پیشگیری بهترین راه برای مقابله با سردردهای ناشی از روزهداری است، زیرا در این دوره امکان تجویز دارو و درمانهای دیگر محدود است.
انتهای پیام
نظرات