به گزارش ایسنا، در این نشست افزون بر چند اجرای ساز و آواز توسط هنرمندان بومی یک مبحث فنی نیز ارائه شد. جاوید عباسی‌فلاح و علی شیرازی که هر دو آوازخوان و آوازپژوه هستند با موضوع «علل تاثیرگذار نبودن آوازهای امرو» به گفت‌وشنود پرداختند.

در این مبحث فنی تخصصی، ابتدا علی شیرازی به برخی ریشه‌های افول هنر آواز از حدود چهار دهه قبل پرداخت و گفت: وقتی به سبب آن گسست بزرگ سیاسی _ اجتماعی _ فرهنگی ارتباط آواز ایرانی با پیشینه خودش قطع شد و بزرگان این هنر به کنار رانده شدند به تدریج مقوله آموزش آواز ایرانی خودش را به عنوان بزرگترین معضل دست به گریبان با این هنر به رخ کشید. به شکلی که امروز نیز همچنان آموزش آواز در ایران بزرگترین نقطه ضعف این هنر است و جدای از محدودیت‌هایی که نگاه رسمی در نظر و عمل پیش روی آواز و موسیقی ایرانی قرار داده، مقوله آموزش نیز به افول روزافزون هنر آواز و موسیقی کمک کرده است. 

در ادامه این مبحث جاوید عباسی‌فلاح گفت: آواز ایرانی پایه و اساس موسیقی ایرانی است؛ بدون یادگیری دستگاه‌ها و آوازهای ایرانی و ردیف‌های آوازی و عبور از آنها، تداوم موسیقی ایرانی و خلق آثار فاخر و ناب بسیار دشوار و در واقع می‌توان گفت که آواز ایرانی در حکم حروف الفبا برای نوشتن و خواندن است. در حال حاضر، پویندگان آواز ایرانی باید این نکته را مد نظر قرار بدهند که رشد و توسعه و حفظ موسیقی ایرانی بدون یادگیری پایه و اساس آن امکان‌پذیر نیست. در دوره‌های قبل که شاهد آثار ناب و فاخر هستیم به این دلیل است که آهنگسازان، نوازندگان و خوانندگان تسلط کامل به ردیف‌های آوازی و سازی داشتند و هزاران تصنیف به این دلیل تولید و ماندگار شده‌اند بنابراین باید به این امر مهم توجه شود که برای حفظ و اشاعه آواز ایرانی همه باید دست به کار شوند؛ چرا که بدون توجه به دستگاه‌ها و آوازهای ایرانی و ردیف‌های آوازی و سازی امکان تولید آثار ناب وجود نداشته و همین امر باعث فاصله گرفتن مردم از موسیقی ایرانی و گرایش به سمت موسیقی های بیگانه، مصرفی و هیجان‌انگیز شده است.

او ادامه داد: در حال حاضر که کسی به جز خودش به فکر دیگران نیست تنها کسی که توانست با برگزاری ۴۷ برنامه آیین آواز، آواز ایرانی را به مردم بشناساند و با بررسی ۴۷ موضوع مختلف و اجرای ساز و آوز، آوازخوانان گمنام را به جامعه معرفی کند، بنیانگذار شب آواز و آیین آواز ایرانی، هنرمند گرامی، آقای علی شیرازی بود که بدون کمترین چشم‌داشت و عایدی،  این کار بسیار بزرگ و ارزشمند را انجام داد و امیدوارم که هنرمندان در هر جایگاهی که هستند قدر زحمات این هنرمند ارجمند و تلاشگر را بدانند ودر واقع جامعه و فرهنگ ایرانی نیازمند چنین هنرمندان زحمتکش و بزرگ است تا بتواند رشد کند.

میثم علی‌گو (خواننده و مدرس آواز) که اهل زنجان است نیز در بخش دیگری از این نشست گفت: از عواملی که باعث شده تاثیرگذاری آوازها نسبت به گذشته کمتر باشد می‌توان به عوامل بیرونی (اقتصاد، فرهنگ، رسانه‌ها و تنزل سلیقه مخاطب، حمایت ارگان‌های حاکمیتی از هنرهای اصیل و.....) و عوامل درونی ( آموزش غیر اصولی، تقلید صرف از آثار گذشتگان، عدم شناخت درست ادبیات، پیچیدگی‌های غیر ضروری در ارائه جملات آوازی و پرداختن به مقوله خودسازی قبل از ارائه آثار هنری ) اشاره کرد. البته می‌توان در خصوص هر کدام از عناوین طرح شده مفصلا صحبت کرد. 

او ادامه داد: از آنجایی که مسائل اقتصادی و غم نان همواره باعث شده ارائه آثار هنری با کیفیت که در سایه موانست و مراودات هنری هنرمندان موسیقی (آهنگساز، شاعر ، خواننده ....) ایجاد می‌شود با توجه به شرایط اقتصادی و سرعت بالای زندگی کم شده مسائل اقتصادی موجود در جامعه تاثیر بسزایی در تولید آثار با کیفیت خواهد گذاشت. از طرفی ارائه آثار هنری با استانداردهای بالا از طریق رسانه‌هایی که تعداد مخاطب بالا و از تمام طبقات اجتماعی را شامل می‌شود، می‌تواند در معرفی آواز و موسیقی درست نقش بسزایی داشته باشد. 

این هنرمند همچنین گفت: حمایت ارگان‌های حاکمیتی از فرهنگ و هنر ملی می‌تواند نقش بسزایی در پاسداری از میراث فرهنگی و هنری این مرز و بوم داشته باشد. در خصوص مسائل درونی مربوط به اثرگذاری آواز ابتدا باید هنرمند آوازه خوان به پالایش درونی خود بپردازد تا آثار ارائه شده صمیمیت و بی‌آلایشی را به همراه داشته باشد. مشکلات آموزشی که در کلاس.های آموزش آوازها شاهد آن هستیم مسئله بعدی است و طبیعتا کلاس‌های آموزش آواز ردیف.محور نمی‌تواند هنرمند آوازه‌خوان تربیت کند.

علی‌گو معتقد است: ردیف بخش کوچکی از مواردی است که یک هنرجو باید در راه تبدیل شدن به هنرمند آوازه خوان بپیماید. مواردی چون شناخت درست ادبیات ، اشراف کافی به ادبیات جهت مقوله مناسب‌خوانی، آموزش صحیح تکنیک‌های آوازی و تنفسی ( نوانس ، ویبره ، تحریر ....)، اتخاذ تندای مناسب جهت ارائه آواز، اجرای جمله‌بندی مناسب با توجه به جملات ردیفی و پرهیز از اجرای نعل به نعل ردیف، پرهیز از تقلید صدای خواننده‌های متقدم و اصطلاحا عدم تقلید دهان خواننده‌های پیشین و نهایتا رسیدن به مرحله آفرینش هنری قبل از تولید آثار هنری ( بیان شخصی فرد) از این دست هستند.

پس از ارائه مبحث فنی تخصصی، جاوید عباسی‌فلاح به عنوان کارشناس‌مجری و مدیر برنامه از حاضران در فرهنگسرا خواست تا یک به یک به صورت داوطلبانه روی صحنه بیایند و به خوانندگی بپردازند. 

در ادامه جاوید عباسی‌فلاح و میثم علی‌گو در دو نوبت مجزا با گروه نوازندگان شامل کمال خسروی (سه‌تار)، مجید ستاری (سه‌تار) و ایمان لطفی (تمبک) به اجرای ساز و آواز و تصنیف و ضربی‌خوانی پرداختند. اجرای مشتر تصنیف جاودانه هزاردستان توسط این دو خواننده پایان‌بخش این برنامه بود.

آیین آواز عنوان سلسله نشست‌های تخصصی‌آموزشی درباره هنر آواز است که از حدود یک دهه پیش در تهران و چند شهرستان به راه افتاده و هدف از آن رونق‌بخشی دوباره به این هنر ملی است. 

معرفی چهره‌های ناشناخته یا کمترشناخته‌شده به همراه ارائه مباحث فنی‌تخصصی و در نهایت تجلیل از پیشکسوتان و آوازخوانان برتر سه هدف عمده است که آیین آواز آن را دنبال می‌کند.

انتهای پیام