به گزار ایسنا، سیف الرضا شهابی در سرمقاله ابتکار نوشت:

در بعد جنگ‌ دوم جهانی و  عصر دوران جنگ‌ سرد دکتر ارنستو چه گوارا پزشک آرژانتینی ، در آمد ناشی از طبابت را رها کرد به جایش ،  مبارزات ضد امپریالیستی را از کوبا شروع کرد در بولیوی ادامه داد تا این که در نهم اکتبر سال ۱۹۶۷ میلادی  در این کشور به شهادت رسید و به این ترتیب ، سمبل عدالت طلبی و مبارزه با ظلم نظام حاکم بر  جهان شد ؛  بعد از گذشت چند دهه از شهادتش ،  عکس هایش در بعضی از کشورها بر روی دیوارها نصب است و بر روی تی شرت ها بر تن بسیاری از اشخاص خصوصا جوانان نقش بسته و از شخصیت مبارز وی که حاضر شد بعد از پیروزی انقلاب کوبا  به نبرد با آمریکا ادامه دهد و جان عزیزش را در جبهه نبرد  فدا کند  با افتخار نام برده می شود . چه گوارا در ژوئن ۱۹۵۹ زمانی که هنوز سنوار متولد نشده بود بعد از دیدار با مرحوم جمال عبدالناصر در قاهره در هجدهمین روز همین ماه  از غزه که در آن زمان در اختیار مصر بود و اردوگاه فلسطینی " البریج "  بازدید کرد تا حمایت خودش را از فلسطینی های آواره توسط رژیم صهیونیستی نشان دهد . از این تاریخ به  بعد ، یحیی سنوار در ردیف چه گوارا قرار خواهد گرفت سنوار هم در همان ماهی شهید شد که چه گوارا به شهادت رسید  با این تفاوت که چه گوارا از قاره زجر کشیده آمریکای لاتین بر خاست تا جهان را از یوغ امپریالیسم  نجات دهد و سنوار در خاورمیانه بر علیه صهیونیسم سگ زنجیری و هار  امپریالیسم بلند شد تا مانع از تغییر نقشه خاورمیانه به دست نتانیاهو و کابینه راست افراطی وی شود . فیلمی که از زمان شهادت سنوار توسط اسراییل  پخش شد وی را به اسطوره ای تبدیل کرد که نشان می دهد همچون چه گوارا  تا آخرین لحظه زندگی ، دست از مبارزه  بر نداشت و فرماندهی بود که به جای فرمان دادن از اتاق جنگ ،  خودش مستقیم در جبهه نبرد حاضر  بود  با دشمن جنگید و همواره این شعر را معتقد بود مرگ اگر مرد است کو نزد من آر تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ قران می فرماید : " آنانی که مرگ سرخ را در زندگی در راه خدا  بر می گزینند نباید هر گز مرده پنداشت بلکه زنده هستند و شما بر این حقیقت واقف نیستید . ولا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیا ولکن لا تشعرون

انتهای پیام