به گزارش ایسنا، قیمتگذاری کالاها و خدمات در بازارهای رقابتی به طور معمول بر اساس میزان عرضه و تقاضا تعیین میشود. اما بازار خدمات سلامت به دلیل ویژگیهای خاص خود، از جمله ناهمگونی خدمات و مراقبتهای سلامت و عدم اطمینان بالینی، از این قواعد مستثنی است. در این بازار، تقاضا برای خدمات سلامت کمتر قابل پیشبینی است و بیماران به ویژه در مورد خدمات حیاتی، حساسیت کمتری به قیمتها نشان میدهند.
علاوه بر این، اطلاعات ناهمگون بین مشتریان و ارائهدهندگان خدمات سلامت و نیز محدودیتهای بیمهای، باعث میشود که قانون عرضه و تقاضا به تنهایی قادر به تعیین قیمتهای تعادلی در این بازار نباشد. این امر ضرورت دخالت دولت در تعیین قیمت و تعرفه خدمات سلامت را افزایش میدهد. تعرفهگذاری صحیح میتواند نقش مهمی در افزایش دسترسی به خدمات سلامت، بهبود کیفیت خدمات، کنترل هزینهها و افزایش کارایی سازمانهای بهداشتی ایفا کند.
در این راستا، فرشته کریمی از مرکز ملی تحقیقات بیمه سلامت با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، تحقیقی را برای بررسی روشهای مختلف قیمتگذاری و تعرفهگذاری خدمات سلامت انجام دادهاند. این پژوهش به بررسی انواع روشهای تعرفهگذاری خدمات سلامت پرداخته و نقاط قوت و ضعف هر یک را مورد تحلیل قرار داده است.
این مطالعه با استفاده از روش مروری در سال ۱۴۰۲ انجام شده است. محققان برای این پژوهش از پایگاههای اطلاعاتی معتبر انگلیسی و فارسی مانند PubMed، Web Of Science، Scopus، Embase و ProQuest استفاده کردهاند.
نتایج این پژوهش نشان داد که ۲۰ روش مختلف برای قیمتگذاری و تعرفهگذاری خدمات سلامت وجود دارد. برخی از این روشها شامل روشهای سرانه، روزانه، کارانه، بودجه گلوبال، توافقی، مبتنی بر هزینه و مبتنی بر ارزش هستند. هر یک از این روشها دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. اما به طور کلی، روشهای آیندهنگر و ثابت در تعرفهگذاری خدمات سلامت منجر به کنترل هزینههای سلامت و افزایش کارایی سازمانهای بهداشتی میشوند.
در ادامه، پژوهشگران پیشنهاد کرده اند که استفاده از روشهای سرانه به همراه روشهای متغیر مبتنی بر ارزش و عملکرد برای تعرفهگذاری خدمات سرپایی و روشهای گروههای تشخیصی مرتبط و بستهای برای تعرفهگذاری خدمات بستری در ایران موثر خواهد بود. این روشها میتوانند انگیزه ارائهدهندگان خدمات سلامت را افزایش داده و دسترسی مردم به خدمات بهداشتی را بهبود بخشند.
اطلاعات تکمیلی حاصل از این پژوهش نشان میدهند که استفاده از روشهای صحیح محاسبه هزینه خدمات سلامت، منجر به افزایش شفافیت در تعرفهگذاری، تسهیل کنترل هزینهها و افزایش کارایی سازمانهای بهداشتی و درمانی خواهد شد. به این منظور، نظام هزینهیابی مناسب و سیستم متمرکز حسابداری هزینههای خدمات سلامت باید در نظام سلامت کشور بهکار گرفته شود.
یافتههای این پژوهش که در دوماهنامه «پایش» وابسته به پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی منتشر شده اند، میتوانند به سیاستگذاران و مدیران نظام سلامت در تصمیمگیریهای بهتر و موثرتر در زمینه تعرفهگذاری خدمات سلامت کمک کنند و بهبودهای قابل توجهی در سیستم بهداشتی کشور ایجاد نمایند. این امر، رسیدن به اهداف اصلی نظام سلامت، یعنی تامین، حفظ و ارتقای سلامت مردم جامعه را آسان تر می سازد.
انتهای پیام
نظرات