به گزارش ایسنا، فداکاری و مقابله با ظلم یکی از مولفه‌های سبک زندگی اسلامی است که جبهه مقاومت آن را سر لوحه کار خود قرار داده است، اما رژیم صهیونیستی با ابزارهای گوناگون و ایجاد رعب و وحشت به مقابله با آن پرداخته است.

اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس صیح امروز در تهران به شهادت رسیده است. برای واکاوی تروریسم دولتی رژیم صهیونیستی در مقابله با جبهه مقاومت با یعقوب توکلی عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و نویسنده کتاب «دو نظریه تروریسم و فداکاری در ایران» به گفتگو نشستیم که در ذیل می‌خوانید:

در آغاز گفت‌وگو لطف کنید تعریفی از ترور به خصوص تروریسم دولتی ارائه دهید؟

تروریسم، قتل بدون اطلاع است، ترور چاقوی دولبه است که گاهی اسباب تجاوز به شمار می‌آید و ستمکاران برای اهداف خود از آن بهره برده و در برخی مواقع ابزاری برای دفاع در مقابل متجاوزان است.

بیشترین ترورها توسط دولت‌هایی صورت گرفته است که به روش ظالمانه و بسیار وحشیانه مبادرت به اعمال قتل می‌کردند و این قتل‌ها را صورت قانونی نیز جلوه می‌دادند در حالی که قانونی نبود و این گونه ترورها در همه عالم از غرب تا شرق ادامه داشته است نسبت دادن اینگونه اقدام به گروه یا افراد خاصی مشخصا تعریف درستی نیست.

تروریسم دولتی، تروریسمی است که دولت از طریق ابزارهای حکومتی با هدف ایجاد رعب، وحشت و حذف مخالفان دست به ارتکاب آن می‌‏زند، تا از این طریق، مخالفان را سرکوب و شهروندان را به فرمان‌برداری از خود مجاب کند. در این مدل از عملیات تروریستی، دولت با استفاده از فرصت‌های امنیتی، قضایی، مالی و تبلیغاتی زمینه از بین بردن مخالفان را فراهم می‏‌سازد و در صورتی که بتواند دست به چنین اقدامی بزند با استفاده از همان ابزار، در پوشش اقدامات خود، آن‌ها را پنهان می‏‌کند.

این درست که سازمان‌های سیاسی در مسیر رسیدن به اهداف خود ترجیح می‏‌دهند، که با اعلام و اقدام به ترور و پذیرش مسئولیت آن، مسیر را برای رسیدن به اغراض خود هموار سازند، اما دولت‌ها ترجیح می‌‏دهند که نقش آن‌ها در عملیات‌های تروریستی که انجام می‌‏دهند پنهان بماند؛ خواه این عملیات در داخل حوزه نفوذ قدرت آن‌ها باشد، خواه خارج از آن و در عرصه بین‏‌المللی اتفاق افتد؛ زیرا در عرف سیاسی اقدام دولت‌ها به ترور و رفتار غیر قانونی فاقد مشروعیت قانونی و پذیرش اجتماعی و بین‌المللی است، به همین دلیل، همیشه ترورهای دولتی در هاله‌‏ای از ابهام گذاشته می‏‌شود.

در مواردی خاص دولت‌ها ترجیح می‏‌دهند ترورها را اعلام کنند تا، از این طریق، هم رعب و وحشت در میان مخالفان خود ایجاد نمایند و هم اعلام نمایند که هیچ قید قانونی و حقوقی مانع آن‌ها در راه رسیدن به اهدافشان نیست. در این میان تروریسم دولتی رژیم صهیونیستی، تروریسم آشکار و علنی است که این دولت با اعلام اهداف و گزینه‌‏های تروریستی خود عملاً از این روش استفاده می‌کند و در اعلام آن تردید نمی‌‏ورزد.

قتل شهید اسماعیل هنیه، حجه‏‌الاسلام سید عباس موسوی همراه همسر و فرزندانش، ترور دکتر محمدابراهیم فتحی شقاقی، شیخ راغب حرب، شیخ احمد یاسین، دکتر عبدالعزیز رنتیسی، اقدام به ترور خالد مشعل و هزاران مورد ترور و آدم‏ ربایی و گروگان‏گیری کاملاً آشکار که گستردگی و وقاحت در انجام آن، در تاریخ معاصر و جامعه جهانی بی‏‌نظیر است. رژیم صهیونیستی به صورتی کاملاً آشکار و علنی مسئولیت انجام آن را می‌پذیرد و آن را اقدامی در مسیر مبارزه با تروریسم اعلام می‌نماید.

با وجود این، قدرت‌های برتر جهانی، که اهدافی را در نقاط مختلف جهان پی گرفته‏‌اند، به طور گسترده، از ابزار مختلف تروریسم استفاده کرده و می‏‌کنند. بررسی تاریخ دولت‌های انگلستان، فرانسه، آمریکا و شوروی در مناطق تحت نفوذ اشغال حکایت از آن دارد که این دولت‌ها به نحو گسترده از عنصر اتهام تروریسم علیه مخالفان و جنبش‌های آزادی‏‌بخش استفاده می‌کنند و خود در موارد متعدد دست به اقدامات تروریستی زده‌‏اند. نکته جالب توجه در بهره‌مندی این دولت‏‌ها از تروریسم آن است که تلاش می‏‌کنند از عناصر بومی و نیروهای دست چندم بهره بگیرند.

سازمان‌دهی کمیته مجازات در دوره مشروطه و «شبکه بدامن» در نهضت ملی شدن صنعت نفت و ترورهای سیاسی مختلف در ایران توسط انگلستان و حمایت از تروریسم رضاخان و محمدرضا پهلوی، پیوند یافتن ایالات متحده امریکا با گروه فرقان، حمایت گسترده از سازمان مجاهدین خلق در ایران و سپس در اروپا و عراق، سازمان تحت حمایت شاپور بختیار و بهرام آریانا، حمایت گسترده اتحاد شوروی از حزب توده و اقدامات تروریستی آن، حمایت دولت فرانسه از سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت به رهبری ابوالحسن بنی‏ صدر و مسعود رجوی، از موارد محدود و البته قابل بررسی گسترده‌‏تر پیوند یافتن تروریسم دولتی و تروریسم سازمان‌یافته سازمانی است که نماد عینی تروریسم بین‌‏المللی نیز است.

انتهای پیام