مجید فولادیان در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به تاکیدات رئیس‌جمهور بر استفاده از نظرات کارشناسان و متخصصین هر حوزه‌ علمی، معتقد است: یکی از چالش‌های کشور در دولت و مجلس این است که ما هیچ سازوکار کارشناسی جدی برای اداره علمی امور در نظر نگرفته‌ایم. به عنوان مثال مهم‌ترین سازوکار کارشناسی در بدنه دولت، وجود کارمندان با تجربه‌ برای مشورت‌دهی به رئیس‌جمهور و وزرا است.

وی اضافه کرد: بهترین کار این است که به جای ایجاد حلقه‌هایی که فقط برای این دوره ریاست‌جمهوری موثر باشند، یک ساختار مشورتی برای اخذ تصمیمات مهم و استراتژیکی که روی زندگی مردم تاثیر جدی دارد، شکل بگیرد تا بتوانیم در دوره‌های بعدی ریاست‌جمهوری نیز از آن‌ها بهره لازم را ببریم. البته در خصوص انتخاب و چیدمان این افراد چندان نمی‌توان معیارهای خاصی در نظر گرفت، زیرا هر مسئله‌ای ویژگی‌ها و ابعاد خودش را دارد و نیازمند کارشناسان و متخصصین همان حوزه است. لزومی هم ندارد تمام این افراد دانشگاهی باشند، کسی که در حوزه‌ای تخصص دارد، لزوما دانشگاهی نیست. اتفاقا دانشگاهیان خیلی تئوریک به مسائل می‌نگرند و ممکن است چندان با کف میدان آشنا نباشند. پس نیازمند افرادی هستیم که خودشان از کف میدان باشند، با ساختار و مقررات آشنا و تجربه‌های اجرایی داشته باشند. 

این تحلیلگر مسائل اجتماعی بر لزوم طراحی اتاق‌های فکر و نهادینه کردن آن‌ها تاکید کرد و ادامه داد: دانشگاهیان و نخبگان غیردانشگاهی در کنار هم ترکیب خوبی را تشکیل می‌دهند و از تضاد آرا آنان است که بهترین ورودی و خروجی‌ها حاصل می‌شود. در این راستا طراحی اتاق‌های فکر و نهادینه کردن آن‌ها مسئله مهمی است که لازم است حتما در این دوره برای رئیس‌جمهور، وزرا، مجلس و سایر نهادها انجام شود، به طوریکه همه بدانند اگر تصمیمی گرفته می‌شود، تصمیم یک فرد نیست، بلکه تصمیم افراد متعددی است که تمامی ابعاد مسئله را سنجیده‌ و تلاش کرده‌اند برای کشور و نظام بهترین تصمیم را بگیرند تا کمترین خطر نظام و مردم را تهدید کند.

عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی در خصوص اهمیت استفاده از ظرفیت اندیشکده‌ها در فرایند مذکور، عنوان کرد: ما اندیشکده‌های سیاسی زیادی در ایران داریم، اما اندیشکده‌هایی که واقعا تخصصی و علمی کار کنند، بسیار انگشت‌شمار هستند. دولت باید در حوزه مسائل تخصصی این اندیشکده‌ها به آنان رجوع کند. برای مثال اگر اندیشکده‌ای روی موضوع مهاجرت کار می‌کند، قطعا حاکمیت در رابطه با کارهایی که قصد دارد در این حوزه انجام دهد، باید با آن مشورت کند. قطعا هرچه به ایجاد اندیشکده‌ها پر و بال داده شود و نهادمند شوند، دولت‌های مختلف بعدی هم مجبور خواهند شد برای تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها از آن‌ها استفاده کنند.

فولادیان با اشاره به اظهارات رئیس‌جمهور مبنی بر فراجناحی بودن دولت چهاردهم، افزود: وقتی رئیس‌جمهوری از جناح خاصی پیروز می‌شود، علی‌القاعده اعضا دولتش را هم از همان جناح انتخاب خواهد کرد. در این راستا اندیشکده‌ها فرصت مناسبی هستند تا نظرات گروه‌های متفاوت و متعارض شنیده شود. اگر این نظرات شنیده نشوند، در فرآیند سیاست‌گذاری اشتباهاتی رخ خواهد داد، زیرا اگر رئیس‌جمهور و اطرافیانش ندانند مخالفین‌شان چطور فکر می‌کنند و چه دغدغه‌هایی دارند، احتمال خطا بالا می‌رود. به علاوه همان طور که در اندیشکده‌ها و چینش وزرا لازم است به سلایق مختلف توجه داشت، هر دولتی اعم از اصلاح‌طلب و اصولگرا باید در حلقه مشاورینش از افراد طیف مقابل نیز استفاده کند تا از دغدغه‌های آنان با خبر شود و بداند که چه تصمیم و سیاستی ممکن است مورد نقد جناح مقابل قرار گیرد. شنیدن صدای مخالفین و تا حد ممکن مدنظر قرار دادن دغدغه‌های آنان در فرایند سیاست‌گذاری راهگشای بسیاری از مسائل مملکتی ماست.

انتهای پیام