سیدجواد موسوی شامگاه ۶ اسفندماه، در همایش راهنمایان گردشگری که در محل اتاق بازرگانی مشهد برگزار شد، با اشاره به وجود ۲ هزار اثر تاریخی ملموس و ناملموس و داستان‌های ناگفته در مشهد اظهار کرد: بیان این داستان‌ها و استفاده از ظرفیت‌های گردشگری زمینی و طبیعت‌گردی بسیار اهمیت داشته و مورد تاکید است.

وی با انتقاد از حضور افراد غیرمتخصص به عنوان لیدر فرهنگی، خواستار حضور متخصصان و دلسوزان واقعی در این عرصه شد و اضافه کرد: مشهد ظرفیت‌ بالایی در جذب گردشگران خارجی دارد، اما متاسفانه ما نتوانسته‌ایم از این فرصت بهره ببریم.

موسوی ادامه داد: با توجه به اینکه مشهد به دلیل حضور بارگاه منور رضوی بعد از تهران دومین قطب گردشگری کشور است، نیاز داریم که از مشهد به عنوان شهر حامی گردشگران بیشتر حمایت شود.

وی ضمن انتقاد از عدم پرسش درباره پشتوانه فکری آثار تاریخی ارائه شده، بر اهمیت داستان‌های مشهد به لحاظ «مشهد بودن» تاکید کرد و گفت: امروز مشهد و گوشه‌های آن پر از داستان‌های ناگفته است و ما فقط بخشی از ۳۰ میلیون زائر و مسافری که به مشهد می‌آیند را منعکس می‌کنیم.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی همچنین به لزوم اجرای قوانین و آیین‌نامه‌ها و مقابله با فعالیت‌های غیرمجاز در حوزه گردشگری اشاره کرد و خواستار ورود دستگاه‌های مرتبط به این موضوع شد.

موسوی با اشاره به انگیزه خود و تشکیلات اداری در این زمینه، بر استفاده از راهنمایان مجاز و تلاش برای دیجیتالی شدن مشهد و ثبت حوادث انقلاب و اتفاقات رخ داده در این شهر تاکید کرد و افزود: ما نیز باید همچون ترکیه در جذب گردشگر به موفقیت برسیم و بیشتر برای جذب مسافران و گردشگران در مشهد تلاش کنیم.

گردشگری فرهنگی- تاریخی ۳۷ درصد از کل گردشگران را به خود اختصاص می‌دهد

در ادامه رجبعلی لباف خانیکی، باستان‌شناس و فعال حوزه گردشگری ادامه داد: حدود ۳۰ سال است که به طور مستقیم و غیرمستقیم در حوزه گردشگری فعالیت دارم. چند سالی که مسئولیت میراث ‌فرهنگی را بر عهده داشتم دغدغه‌ام موضوع گردشگری بوده است .

وی افزود: تمام تلاش خود را برای ارتقای گردشگری مشهد به کار می‌گیرم. ما با برگزاری سفرهای حرم‌گردی  گروه‌های ۴۰ نفره را به حرم می‌بریم، آنجا را به آن‌ها معرفی می‌کنیم و در قالب «ارتش‌های فرهنگی» جاذبه‌های گردشگری مشهد را به بازدیدکنندگان نشان می‌دهیم.

خانیکی گفت: ۳ مناسبت مهم پشت سر هم قرار دارند؛ روز جهانی راهنمایان گردشگری، روز سپندارمذگان یا روز عشق و روز مهندس. هر ۳ این مناسبت‌ها به نوعی با میراث فرهنگی مرتبط هستند که شامل میراث مذهبی، میراث ملموس و میراث ناملموس می‌شود.

وی افزود: همه می‌دانیم و من می‌خواهم تاکید کنم که گردشگری انواع مختلفی دارد و بیش از ۲۰ حوزه یا نوع گردشگری وجود دارد که از شمردن آن‌ها خودداری می‌کنم. اما اگر بخواهیم گردشگری را طبقه‌بندی کنیم، می‌توانیم آن را به ۲ بخش تقسیم کنیم؛ یکی بر اساس هدف گردشگری، یعنی اهدافی که از گردش کردن دنبال می‌کنیم که شامل گردشگری فرهنگی، تفریحی، بازرگانی، درمانی، اجتماعی، مذهبی و غیره می‌شود. این نوع گردشگری‌ها اهداف مشخصی را دنبال می‌کنند.

خانیکی اضافه کرد: دسته دوم طبقه‌بندی بر اساس مکان‌های مورد علاقه گردشگران است که شامل گردشگری طبیعت، شهری، روستایی، عشایری و قومی، ساحلی و دریایی، کوهستانی و گردشگری هوا و فضا می‌شود. این‌ها مکان‌هایی هستند که گردشگران را جذب می‌کنند.

وی گفت: آنچه مسلم است هر راهنمای گردشگری در هر یک از این موضوعات و مکان‌ها باید چند گام از گردشگر جلوتر باشد. همانطور که یک استاد دانشگاه باید از دانشجو و یک معلم باید از دانش‌آموز خود جلوتر باشد، وگرنه اعتبار خود را از دست می‌دهد. زیرا گردشگری در بطن خود آموزش دارد و به نوعی آموزش گردشگری است. بنابراین لیدر باید از گردشگر جلوتر باشد. البته ممکن است برخی از شاخه‌های گردشگری به راهنما نیاز نداشته باشند، مانند گردشگری بازرگانی که دلال‌ها نقش لیدر را ایفا می‌کنند، یا گردشگری مذهبی که معمولا روحانیون یا افراد متخصص در این زمینه انتخاب می‌شوند. در گردشگری درمانی هم لیدر فقط می‌تواند گردشگر را به بیمارستان معرفی کند.

وی افزود: اما در برخی از شاخه‌ها، راهنمایان گردشگری به ویژه در گردشگری فرهنگی-تاریخی نقش مهمی را ایفا می‌کنند؛ راهنمای گردشگری فرهنگی-تاریخی باید بسیار قوی و اهل مطالعه باشد. ضمنا طبق آمار سازمان جهانی گردشگری، گردشگری فرهنگی-تاریخی ۳۷ درصد از کل گردشگران را به خود اختصاص می‌دهد که بیشترین سهم را در میان انواع گردشگری دارد.

انتهای پیام