به گزارش ایسنا، دومین هم‌اندیشی «یک نشست یک اثر» با محوریت نقاشی ـ تئاتر با حضور عرفان ناظر ـ مدرس، نویسنده و پژوهشگرـ برگزار و به‌ نقد و بررسی این اثر از گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران پرداخته شد.

عرفان ناظر به تأثیرپذیری سائورا در آثارش از فرانسیسکو گویا و دیگو ولاسکوئز اشاره کرد و گفت: نوع ضربات قلم‌موی سائورا به طور مستقیم واکنش احساسی به مرگ و ویرانی زمان جنگ دارد.

بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته تحولات سیاسی مداوم در دهه ۱۹۶۰ باعث شد تا سائورا با هنرش رابطه متضادی پیدا کند. او در سال ۱۹۶۵ و بار دیگر در سال ۱۹۶۷ صدها اثر نقاشی خود را از بین برد. خشونت، مرگ، ویرانی، گسست، شکافتن، افراط‌کردن، از میان‌ بردن و منهدم کردن در تجربه زیستی سائورا و متعاقباً در آثارش وجود دارد.

این پژوهشگر گفت: در رویکرد سائورا با وجه نمادشکنانه روبه‌رو می‌شویم؛ از فیگورهای تاریخی نمادزدایی می‌شود و به‌نوعی سعی می‌کند تجربه حقیقی دیگری ایجاد کند.

انتهای پیام