به گزارش ایسنا، شیما شریفی، پژوهشگر گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، درباره واژه مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی به جای «واکر»، گفت: وسیله‌ای که در انگلیسی به آن «واکر» اطلاق می‌شود، یکی از وسایل مهم برای کمک به راه‌رفتن و ایستادن است که به خاطر داشتن پایه از عصا پایدارتر است. افرادی که از این وسیله کمک می‌گیرند معمولا یا سالمندان هستند و یا افرادی که در سنین مختلف به خاطر ابتلا به برخی از بیماری‌های مزمن یا سکته مغزی قدرت عضلات تحتانی آن‌ها کاهش پیدا کرده است یا شاید درد مفاصل و ناپایداری مفصلی دارند و یا به هردلیلی دچار اختلال در تعادل هستند. با توجه به کابرد این وسیله، ابزاری که به حفظ تعادل افراد معلول یا سالمند و یا کودکان در هنگام راه رفتن از آن استفاده می‌شود، فرهنگستان معادل «گام‌یار» را تصویب کرده که در حقیقت یاری‌کننده در گام برداشتن است. 

او سپس درباره ساخت‌واژه «گام‌یار»، بیان کرد: «گام» و «یار»، هر دو به لحاظ دستوری اسم هستند و طی فرایند واژه‌سازی ترکیب در کنار هم قرار گرفته‌اند. بهتر است کاربرد واژه بیگانه «واکر» در زبان فارسی را که کنار بگذاریم و به این وسیله «گام‌یار» بگوییم. «گام‌یار»ها در انواع مختلف چرخ‌دار، بدون‌چرخ و تاشو در بازار عرضه می‌شوند.

این پژوهشگر فرهنگستان زبان و ادب فارسی سپس درباره «رانک» مصوبه دیگر فرهنگستان، گفت: سِگ‌وی (segway) نوعی وسیله نقلیه فردی است که دارای دو چرخ، یک اهرم و یک سامانه حفظ تعادل است که با نیروی الکتریسیته عمل می‌کند و «رانک» معادل فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر این واژه است که از ستاک حال(بن مضارع) «ران» به معنای راندن و پسوند «ک» ساخته شده است. برای ساختن این واژه از فرایند واژه‌سازی اشتقاق استفاده شده است.

 انتهای پیام