در دهه ۱۸۷۰، زمانی که الکساندر گراهام بل برای توسعه «تلگراف هارمونیک» خود به پول نیاز داشت، بسیاری از آن پول را از پدر ثروتمند یکی از شاگردانش، میبل هوبارد ۱۶ ساله دریافت کرد. بل و هوبارد در نهایت ازدواج کردند. بل که در آن زمان استاد فیزیولوژی آواز و فن بیان در دانشکده خطابه دانشگاه بوستون بود، حتی از دستیار مشهور خود، توماس واتسون، پول قرض گرفته بود اگر تحصیلات او در دانشگاه پیزا نبود، دانشگاهی که توسط پاپ کلمنت ششم تاسیس شده بود، حتی امروز به‌عنوان حامی فداکار هنر و یادگیری از کلمنت یاد می‌شد.

چهار قرن پس از کلمنت، دانشگاه‌های آلمان این ایده را پذیرفتند که مسئولیت دانشگاه، ارتقاء درک علم است. اعتقادی که ما امروز آن را بدیهی می‌دانیم، همچنین فکر می‌کنیم که دولت باید هزینه تحقیقات دانشگاهی را بپردازد و هزینه اکثریت قریب به اتفاق آن را نیز پرداخت می‌کند، اما از آنجایی که بودجه دولت چندین سال پیش کاهش یافت، دانشمندان دانشگاه بوستون و دانشگاه‌های سراسر کشور نه تنها در مورد تحقیقات خود، بلکه در مورد آینده علم در آمریکا بسیار نگران هستند.

تحقیقات دانشگاهی، قطعه سازنده حیاتی تحقیق و توسعه در هر کشور است. در حالی که دانشگاه‌های ایالات‌متحده فقط۱۳ درصد از کل تحقیق و توسعه ملی را شامل می‌شوند، ۳۱ درصد از کل تحقیقات پایه و کاربردی این کشور و ۵۶ درصد از تحقیقات پایه را انجام می‌دهند.

از آنجا که اجماع گسترده‌ای وجود دارد که تحقیقات دانشگاهی، سرمایه‌گذاری ملی بلندمدت در آینده است، دولت فدرال حدود ۶۰ درصد از تحقیقات انجام شده در دانشگاه‌ها را پشتیبانی می‌کند. در سال ۲۰۰۹، دولت فدرال حدود ۳۳ میلیارد دلار از کل هزینه تحقیق و توسعه سالانه ۵۵ میلیارد دلاری دانشگاه‌ها را تامین کرد.

دانشگاه‌های ایالات‌متحده در کنار ایجاد دانش جدید و پایه‌ای برای محصولات و فرآیندهای جدید، از فعالیت‌های تحقیقاتی خود برای آموزش دانشجویانی استفاده می‌کنند که دانشمندان و مهندسان، معلمان و رهبران دولت و صنعت نسل بعدی خواهند شد.

روندهای تاریخی در بودجه تحقیق و توسعه ایالات‌متحده

ایالات‌متحده در قرن بیستم به رهبر جهانی در تحقیق و توسعه تبدیل شد و ۶۹ درصد از تحقیق و توسعه جهانی سالانه را در دوره پس از جنگ جهانی دوم تأمین مالی کرد. تحقیق و توسعه ایالات‌متحده در سال ۲۰۲۰، ۸۳ برابر بیشتر از سال ۱۹۵۶ به دلار فعلی و بیش از ۱۱ برابر بیشتر از دلار ثابت بود.  تحقیق و توسعه با بودجه کسب و کار بیشترین رشد را در این دوره داشته است، با این حال، رشد سریع‌تر در کل هزینه‌های تحقیق و توسعه سایر کشورها، سهم ایالات‌متحده از تحقیق و توسعه جهانی را به حدود ۳۰.۷ درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش داد.

صد و هفدهمین کنگره ایالات متحده به علاقه خود به تحقیق و توسعه ایالات‌متحده و ارزیابی بودجه برای فعالیت‌های تحقیق و توسعه فدرال ادامه می‌دهد. دولت فدرال نقش مهمی در حمایت از تلاش‌های تحقیق و توسعه ایفا کرده که منجر به پیشرفت‌های علمی و فناوری‌های جدید، از هواپیماهای جت و اینترنت گرفته تا ماهواره‌های ارتباطی و دفاع در برابر بیماری‌ها شده است. در سال‌های اخیر، سقف بودجه فدرال، تصمیمات قوه مجریه و مقننه را در مورد اولویت‌بندی تحقیق و توسعه، هم در زمینه کل بودجه فدرال و هم در میان نیازهای رقابتی در سهم تحقیق و توسعه فدرال، هدایت کرده است.

دولت ایالات‌متحده از طیف وسیعی از تحقیقات و توسعه علمی و مهندسی حمایت می‌کند. اهداف آن شامل پرداختن به دفاع ملی، بهداشت، ایمنی، محیط زیست و امنیت انرژی و به‌طور کلی پیشرفت دانش؛ توسعه نیروی کار علمی و مهندسی ایالات متحده، تقویت ظرفیت مؤسسات و شرکت‌های ایالات متحده برای انجام تحقیقات علمی پیشرفته و توسعه فناوری‌های نوآورانه؛ و افزایش رقابت‌پذیری ایالات متحده در اقتصاد جهانی است.

حمایت از ماموریت‌های منحصر به‌فرد سازمان‌های تامین مالی انفرادی

 بیشتر تحقیق و توسعه که توسط دولت فدرال تامین می‌شود در حمایت از ماموریت‌های منحصر به‌فرد سازمان‌های تامین مالی انفرادی است.

بودجه تحقیق و توسعه فدرال مجموعه‌ای از فعالیت‌های تحقیق و توسعه این سازمان‌هاست. هیچ منبع واحد و متمرکزی برای بودجه تحقیق و توسعه وجود ندارد. بودجه تحقیق و توسعه سازمان‌ به‌عنوان بخشی از فرآیند کلی توسعه بودجه هر سازمان‌ به‌صورت داخلی توسعه می‌یابد. بودجه تحقیق و توسعه ممکن است در حساب‌هایی که به‌طور کامل به تحقیق و توسعه اختصاص داده شده‌اند یا در حساب‌هایی که شامل بودجه برای فعالیت‌های غیر از تحقیق و توسعه نیز می‌شوند، لحاظ شود. بودجه سازمان‌ توسط دفتر مدیریت و بودجه مورد بررسی، بازنگری و تصویب قرار می‌گیرد و بخشی از بودجه سالانه رئیس جمهور به کنگره واگذار می‌شود. سپس بودجه تحقیق و توسعه فدرال با تجمیع فعالیت‌های تحقیق و توسعه هر سازمان‌ فدرال محاسبه می‌شود.

کنگره نقش اصلی را در تعریف اولویت‌های تحقیق و توسعه کشور ایفا می‌کند زیرا در مورد سطح و تخصیص بودجه تحقیق و توسعه به‌طور کلی، درون سازمان‌ها و برای برنامه‌های خاص تصمیم می‌گیرد.

دریافت بودجه فدرال برای طرح‌های تحقیقاتی دانشگاه

بیشتر طرح‌های تحقیقاتی دانشگاهی به‌عنوان طرح‌های پیشنهادی با تامین بودجه شروع می‌شوند که توسط یک یا چند محقق دانشگاه یا اعضای هیأت علمی جمع‌آوری می‌شود. فرد دانشمندی که طرح‌ را هدایت می‌کند، محقق اصلی است. اگرچه وی مدیریت روزانه طرح‌ را بر عهده دارد، پیشنهاد بودجه به‌طور رسمی توسط دانشگاه ارائه می‌شود.

پیشنهادهای ارائه شده توسط کالج‌ها و دانشگاه‌ها ممکن است شامل درخواست‌های مالی برای حمایت از دستیاران پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی برای کمک به انجام طرح‌‍‌های پیشنهادی باشد. در واقع، حدود ۷۰ درصد از دانشجویان فارغ‌التحصیل علوم و مهندسی که اغلب توسط دولت فدرال تأمین مالی می‌شوند، از طریق کمک‌های مالی تحقیقاتی دانشگاهی حمایت می‌شوند. دانشجویان فارغ التحصیل همچنین ممکن است از طریق دوره‌های کارآموزی و کمک هزینه تحصیلی فردی کمک مالی دریافت کنند.

پیشنهادات مالی ممکن است در هر زمانی از سال به سازمان‌های فدرال ارسال شود. به اینها «پیشنهادهای ناخواسته» می‌گویند. سازمان‌ها به‌طور معمول چنین پیشنهادهایی را در یک چرخه منظم بررسی می‌کنند. برای حوزه‌های جدید تحقیق یا حوزه‌های مورد تأکید جدید، سازمان‌ فدرال ممکن است یک اعلامیه برنامه صادر کند. برای یک برنامه هدفمندتر، سازمان‌ ممکن است یک درخواست برای پیشنهادها یا درخواست برای برنامه‌های کاربردی صادر کند که محققان باید در یک مهلت خاص به آن پاسخ دهند.

پیشنهاد ناخواسته، درخواستی کتبی برای یک ایده جدید یا نوآورانه است که به ابتکار پیشنهاددهنده به یک سازمان‌ به منظور اخذ قرارداد با دولت ارسال می‌شود.

منابع

https://sgp.fas.org

https://files.eric.ed.gov

https://www.bu.edu/

https://www.gsa.gov

https://crsreports.congress.gov

انتهای پیام