به گزارش ایسنا، از ابتدای پیدایش قوم بنی‌اسرائیل، افرادی از ژن کشتار و جنایت بهره‌مند شدند. به مرور با پیدایش و توسعه علم، صهیونیست‌ها روش کشتار و ترور را به روزرسانی‌ کردند. آنها در مواردی از هلیکوپتر و در برخی از موقعیت‌ها از پهپاد برای ترور شخصیت‌های مدنظرشان استفاده می‌کنند. همچنین با توجه به شرایط کشورمان که دوران تحول در صنعت هسته‌ای را پشت سر می گذاشت، این رژیم جنایت کار که خوی درندگی و کشتار در آنها از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود، آدم کشی‌های خود را به طور علنی با به شهادت رساندن شهید مسعود علیمحمدی در دی ماه سال ۱۳۸۸ آغاز کردند. این شهید از دانشمندان هسته‌ای کشورمان بود.

پس از این تاریخ، ترورهای رژیم صهیونیستی وارد فاز جدیدی شد؛ چراکه مجید شهریاری از دیگر دانشمندان کشورمان در زمستان سال ۱۳۸۹ مورد هدف قرار گرفت و به شهادت رسید. به عبارتی این فاز از عملیات‌های رژیم صهیوینستی در کشورمان را می‌توان به فاز حذف دانشمندان  و مبارزه با علم هسته‌ای قلمداد کرد.

در جریان این سری از عملیات‌های تروریستی، دانشمندانی همچون داریوش رضایی‌نژاد (مرداد ماه ۱۳۹۰)، حسن طهرانی مقدم (آبان‌ماه ۱۳۹۰)، مصطفی احمدی‌روشن (دی ماه ۱۳۹۰) و  محسن فخری زاده (اذرماه ۱۳۹۹) با روش‌های تقریبا مشابه به یکدیگر مانند بمب مغناطیسی، خرابکاری در تاسیسات نظامی و سلاح خودکار به شهادت رسیدند.

موج دوم ترورها و مدافعان حرم

موج دوم فعالیت‌های جنایت‌کارانه ژن‌های قاتل رژیم صهیونیستی علیه مردم ایران، زمانی آغاز شد که داعش در سوریه و عراق اعلام موجودیت کرد و چند سال پس از آن هم مردم غزه عملیات طوفان‌القصی را آغاز کردند. پس از این دوره نیروهای رژیم صهیونیستی به طور آشکار با به شهادت رساندن شهید محمدعلی الله‌دادی در دی ماه ۱۳۹۳ در منطقه قنیطره سوریه آغاز شد.

پس از آن هواپیماهای رژیم اشغالگر قدس در برخی مواقع مقر نیروهای مستاشر ایرانی را که با داعش می جنگیدند مورد هدف قرار داد.رژیم صهیونیستی روز ۲۰ فروردین ۱۳۹۷ اقدام به بمباران پایگاه T۴ در سوریه کرد. در این حمله ۷ نفر از نیروهای ایران به شهادت رسیدند. «اکبر زوار جنتی»، «مهدی لطفی نیاسر»، «سید عمار موسوی»، «مرتضی بصیری پور»، «مهدی دهقان»، «حامد رضایی» و  «حجت‌الله نو چمنی» اسامی شهدای حاضر در  «پایگاه T۴ »‌ بودند. 

پس از این عملیات در اسفند ماه  ۱۴۰۰ سرهنگ «احسان کربلایی پور» و سرهنگ «مرتضی سعیدنژاد» توسط جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند. در ادامه آذرماه ۱۴۰۱ «داوود جعفری» و یازدهم فروردین ماه ۱۴۰۲ نیز «مقداد مهقانی جعفر آبادی» و «میلاد حیدری» در حمله رژیم صهیونیستی به حومه دمشق به شهادت رسیدند. 

روز ۱۵ تیر ۱۴۰۲ اطلاع داده شد که «مهدی اکبرپور» به دلیل جراحات ناشی از جانبازی به شهادت رسید. همچنین «صادق امیدزاده» معروف به حاج صادق از فرماندهان نیروی قدس  در دی ماه ۱۴۰۲سردار سیدرضی موسوی و محمدرضا زاهدی به شیوه مشابه در دمشق به شهادت رسیدند.

با توجه به زمان شهادت برخی از دانشمندان و پاسداران گویا دی ماه و فروردین ماه برای رژیم صهیونیستی ماهیت خاصی دارد چراکه خوی درندگی و وحشی‌گری در ژن قاتل آنها به جوشش درمی‌آید و خواهان انجام عملیات‌های تروریستی به سبک خودشان می‌شوند.

همچنین باید از شهید «سید علی حسینی» سرباز گمنام امام زمان (عج)، فرزند شهید «سید ابوالقاسم حسینی» شهید دوران جنگ تحمیلی است هم یادی کنیم.

او متولد یکم بهمن ماه ۱۳۴۱ و از سربازان گمنام امام زمان (عج) بود که پس از نفوذ به لایه‌های حساس در سرویس جاسوسی اسرائیل شناسایی و توسط موساد سر بریده شد. وی در تاریخ بیست و سوم دی ماه ۱۳۹۲ به شهادت رسید و مزار او در قطعه ۲۶ بهشت زهرا(س) تهران است.

انتهای پیام