حجتالاسلاموالمسلمین ناصر رفیعی شامگاه گذشته در دومین شب قدر حرم مطهر رضوی در جمع عزاداران علوی اظهار کرد: شب قدر شب سلامت، برکت، نزول قرآن، رحمت، مغفرت، نزول فرشتگان و شبی که زمینه برای آشتی با خدا و جبران گذشته فراهم شده است.
وی افزود: ۳ شاخص زمان و مکان و افراد فراهم است. زمان، شب قدر است که بالاتر از هزار ماه است و مکان حرم امام رضا(ع) که محل آمد و شد فرشتگان الهی است و در بین این سیل جمعیتی که در این صحن حضور دارند افراد دل سوخته و اهل دلی هم که خدا به آنان توجه ویژه دارد پیدا میشود و سه قابلیت مکانی، زمانی و اشخاص وجود دارد؛ لذا با وجود این قابلیتها امشب باید دعا کرد آن را مغتنم شمرد.
رفیعی ضمن دعا برای آزادی مردم غزه اظهار کرد: فرصت بسیار خوبی برای دعا فراهم است. دعا کنیم تا در رکاب حضرت مهدی(عج) باشیم. دعا کنیم یاور مظلوم و دشمن ظالم باشیم و برای شفای بیماران، برای دینداری، عاقبت به خیری جوانان و برای همه باید دعا کنیم.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به نامه ۴۵ نهجالبلاغه افزود: امیرالمومنین(ع) در این نامه به ما نشان میدهند که چگونه ایشان را یاری کنیم. در این نامه به عثمان بن حنیف که استاندار بصره و انسان خوبی است نامهای مینویسد و اشتباه وی را متذکر میشود.
رفیعی ادامه داد: وی در یک میهمانی پر زرق و برق شرکت کرده که ۳ مشکل داشت؛ یکی اینکه میهمانی اشراف و اغنیاء بود که هیچ فقیری در آن شرکت نداشت؛ دوم در آن میهمانی بسیار اسراف شده و سوم لقمه آن مشتبه بود.
وی خاطرنشان کرد: باید اشتباهات مسئولین را متذکر شد، چراکه اشتباهات کوچک یک مسئول میتواند موجی عظیم در جامعه ایجاد کند و میتواند افرادی را از دین زده کند؛ لذا خوب است همان زمان که کوچک است جلوگیری به عمل آید. امام در این نامه به استاندار بصره در خصوص ساده زیستی تاکید میکنند.
برای یاری امیرالمومنین چه کنیم؟
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: برای یاری امیرالمومنین(ع) ابتدا باید ورع داشت. ورع به معنی خویشتنداری است. در حقیقت در لغزشها باید مراقب بود و توقف کرد. البته لغزش در هر انسانی متفاوت است؛ یکی در قدرت لغزش دارد، یکی لغزش زبانی دارد و یکی در عمل دچار لغزش میشود.
وی با اشاره به اینکه خداوند در شب معراج در خصوص ورع به پیامبر عظیم الشان تأکید فرموده است، بیان کرد: ورع راس دین است. اول و آخر دین ورع است. ورع بهترین صیانت و عامل نگه داشتن انسان در برابر لغزشها است.
رفیعی اظهار کرد: هر چند ورع تفاوتهایی با تقوا دارد، اما من آن را همان تقوا معنی میکنم. ورع یعنی توجه به دینداری و حس پرهیز و این حس باید در زندگی انسان وجود داشته باشد.
خطیب حرم مطهر رضوی ابراز کرد: ما نباید دینداری را به افراد، اشخاص، مسائل خاص و مشکلات اقتصادی گره بزنیم. اگر مسئولی خطایی کرد و یک قاضی قضاوت نادرستی کرد، ما نباید دین خود را به عملکرد اشتباه آنان گره بزنیم.
کوچک شمردن گناه از بدترین کارهاست
وی با اشاره به روایت وارده در خصوص اینکه عمل کم و با تقوا بهتر از عمل زیاد بدون تقوا است، اظهار کرد: اگر انسان در لغزشگاهها خود را نگاه دارد، در واقع یک نمونه از داشتن ورع است. داشتن ایمان با اعتقاد بدون عمل نمیشود. اینکه بگوییم دل پاک است اما عمل نکند ایمان نیست. یکی از بدترین کارها کوچک شمردن گناه است .
وی گفت: امیرالمومنین فرمود «الْعَمَلَ الْعَمَلَ، ثُمَّ النِّهَایَةَ النِّهَایَةَ، وَ الِاسْتِقَامَةَ الِاسْتِقَامَةَ، ثُمَّ الصَّبْرَ الصَّبْرَ، وَ الْوَرَعَ الْوَرَعَ» این مراحل پنج گانه که امام(ع) در این گفتار کوتاه بیان فرموده است، در حقیقت عصاره برنامه سیر و سلوک الی الله و تکامل انسان مطرح شده است.
رفیعی بیان کرد: نخست انسان باید به سراغ برنامههای عملی برود، سپس آنها را نیمه کاره نگذارد و به انتها برساند؛ در ضمن باید مراقب باشد که از راه راست منحرف نشود و بعد از آن در برابر هوای نفس و وسوسههای شیطان صبر و شکیبایی به خرج دهد و از این مرحله نیز فراتر برود؛ ورع و پارسایی در برابر شبهات را نیز به کار بندد و به این ترتیب به سرمنزل مقصود برسد.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه چه باید کرد تا بتوانیم علی(ع) را یاری کنیم، افزود: برای یاری حضرت باید اول ورع داشته باشیم، دوم کوشش کنیم و سوم عفت داشته باشیم. استقامت و دوام در عمل خیر داشته باشیم و کار را به نهایت برسانیم.
وی گفت: مرحوم آیت الله سید محمدباقر مجتهد سیستانی، پدر آیت الله سید علی سیستانی تصمیم میگیرد برای تشرّف به محضر امام زمان(عج) ۴۰ جمعه در مساجد مشهد زیارت عاشورا بخواند. در یکی از جمعههای آخر، نوری را از خانه ای نزدیک به مسجد مشاهده می کند. به سوی خانه می رود می بیند حضرت ولی عصر امام زمان (عج) در یکی از اتاق های آن خانه تشریف دارند و در میان اتاق جنازهای قرار دارد که پارچهای سفید روی آن کشیده شده است.
وی اضافه کرد: ایشان میگوید هنگامی که وارد شدم اشک میریختم، سلام کردم و حضرت به من فرمود «چرا اینگونه به دنبال من میگردی و این رنجها را متحمّل می شوی؟! مثل این باشید -اشاره به آن جنازه کردند- تا من به دنبال شما بیایم. بعد فرمود این بانویی است که در دوره کشف حجاب در زمان رضا خان پهلوی ۷ سال از خانه بیرون نیامد تا چشم نامحرم به او نیفتد».
این استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد: دشمن امروز به دنبال آبرو بردن اشخاص است، لذا تا از چیزی اطمینان حاصل نشده نباید آن را منتشر کرد. یک نکته بسیار حائز اهمیت است و آن اینکه به قیمت جلوگیری از منکرات نباید منکر دیگری را مرتکب شد.
انتهای پیام
نظرات