این بازیگر و کارگردان تئاتر همچنین با اشاره به مطالب مطرح شده در نشست خبری جشنواره تئاتر فجر مبنی بر هزینه‌های غیر ضروری و ریخت و پاش‌هایی که در دوره گذشته این جشنواره صورت گرفته است، افزود: اگر واقعا سال گذشته، هزینه‌ای غیرمعمول به جشنواره تحمیل شده، چرا سازمان بازرسی کل کشور ورود نمی‌کند و اگر چنین نیست، با آبروی مردم بازی نکنیم.  

عطایی که در کنار بازیگری، گاهی هم دست به کارگردانی می‌زند، در گفتگو با ایسنا توضیحاتی درباره مشکلات اقتصادی نمایشش ارایه و ابراز تاسف کرد که این روزها فعالان تئاتر برای فروش نمایش‌هایشان به بلاگر و رَپِر روی می‌آورند.

او گفت: ما دو نوع بودجه در تئاتر داریم؛ بودجه‌ای که صرف برگزاری جشنواره‌ها می‌شود و بودجه‌ای که جنبه حمایت از گروه‌های نمایشی را دارد. مسئولان تئاتر در سال‌های گذشته عنوان می‌کردند به دلیل کمبود بودجه، امکان برگزاری جشنواره‌های استانی و منطقه‌ای را نداریم اما جالب است امسال که واقعا از نظر بودجه تحت فشار هستیم، جشنواره‌های منطقه‌ای و استانی برگزار شده است.

عطایی ادامه داد: متاسفانه از اول سال تا به حال کمک هزینه گروه‌های نمایشی پرداخت نشده و پرسش ما این است که مرکز هنرهای نمایشی، این پول را صرف چه کاری می‌کند. همین که کمک‌هزینه‌ خود را مطالبه می‌کنیم، مسئولان تئاتر می‌گویند هنوز بابت هزینه‌های جشنواره سال گذشته و بریز و بپاش‌های آن، مساله داریم و پرسش من این است که اگر جشنواره فجر پارسال تا این حد هزینه غیرمعمول داشته، چرا سازمان بازرسی کل کشور ورود نمی‌کند و اگر چنین نیست، چرا با آبروی افراد بازی می‌کنیم. در هر صورت هر بار به بهانه بدهی جشنواره فجر، پرداخت حق و حقوق گروه‌های نمایشی را به تاخیر می‌اندازند.

عطایی با ابراز تاسف از وضعیت اقتصادی هنرمندان تئاتر افزود: آیا بچه‌های تئاتری، فرزندان این سرزمین نیستند که ریالی از آنان حمایت نمی‌شود. اگر برای پرداخت کمک هزینه پولی نیست، پس چرا ۲۰ درصد فروش گیشه گروه‌ها را  حتی در سالن‌های دولتی، دریافت می‌کنید. دست‌کم این ۲۰ درصد را در سالن‌های دولتی از گروه‌ها کم نکنید.

او ادامه داد: دو سال به دلیل کرونا مشکلات داشتیم و اتفاق‌های سال گذشته هم دوباره باعث تعطیلی و رکود تئاتر شد. هر اتفاقی که رخ بدهد، حتما تئاتر را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در این وضعیت سخت، گروه‌هایی که مشغول به کار هستند، مورد کوچکترین حمایتی قرار نمی‌گیرند.

این بازیگر با اشاره به دیدگاه برخی از فعالان تئاتر درباره تحریم این هنر افزود: همکاران عزیز ما که تئاتر را تحریم کرده‌اند، آیا در نظر نمی‌گیرند که گروه‌های نمایشی، به مرکز هنرهای نمایشی وابستگی مالی ندارند بلکه تنها حامیان آنها، مردمی هستند که بلیت نمایش‌هایشان را خریداری می‌کنند.

عطایی با بیان اینکه گیشه یک نمایش کفاف هزینه‌های تولید و دستمزد عوامل کار را نمی‌دهد، ادامه داد: آنچه از گیشه ما مانده، ۷۰ میلیون تومان است و من به عنوان کارگردان، این پول را چگونه بین ۹ تن اعضای گروه تقسیم کنم.

این بازیگر اضافه کرد: برای اجرای این نمایش، دستمزدی را که از سریال گرفته‌ام، صرف تامین هزینه‌های کار و بخش کوچکی از دستمزد اعضای گروه کردم تا بیشتر از این شرمنده آنان نباشم. اما متاسفانه مدیر تئاتر ما همه جا به راحتی می‌گوید پول نداریم. مدیر، کسی نیست که پولی به او بدهند تا آن را بین عده‌ای تقسیم کند بلکه کسی است که بتواند آن پول را ارتقا بدهد. اگر قرار است شورای حمایت از آثار، از هیچ گروه و نمایشی حمایتی نکند، پس فلسفه وجودی آن چیست. چرا باید این همه کارمندی داشته باشد که کاری برای انجام دادن ندارند.

او با اشاره اتفاقی که چندی پیش برای  برخی از گروه‌های نمایشی رخ داد و گیشه نمایش‌هایشان با تاخیر به حساب آنان واریز می‌شد، افزود: اگر گیشه یک گروه را برای دریافت سود نگه ‌داریم، آیا به این فکر نمی‌کنیم که این پول حرام است.

عطایی از وضعیت فعلی تئاتر و اضافه شدن برخی عناصر به آن ابراز تاسف کرد و افزود: روزگاری، گروه‌های تئاتری برای پرفروش شدن نمایش‌هایشان به بازیگران سینما و تلویزیون روی می‌آوردند، متاسفانه امروز باید به بلاگر و رَپِر و ... متوسل بشویم. این که دیگر تئاتر نیست و سیرک است و متاسفانه همه اینها بعد از زمانی شروع شد که دولت حمایت خود را از تئاتر قطع و همه چیز را به گیشه واگذار کرد.

عطایی که متقاضی اجرای نمایشش در جشنواره تئاتر فجر بوده، با بیان اینکه این نمایش در جشنواره پذیرفته نشده، اضافه کرد: هیچ دلیلی برای رد کردن نمایش ما ارایه ندادند. واقعیت این است که در سال‌های گذشته چندین جایزه از جشنواره گرفته‌ام و دیگر شوق چندانی برای حضور در آن ندارم ولی امیدوار بودم با کمک هزینه جشنواره بتوانم بخش کوچکی از زحمات گروهم را جبران کنم.

او با ابراز تاسف از افت کیفی جشنواره‌های تئاتری در چند سال گذشته ادامه داد: جشنواره، ویترین فرهنگ و هنر ماست و باید به اسم هنرمندان شناخته‌شده خود افتخار کند ولی کاری کرده‌اند که دیگر کمتر کسی برای حضور در آن رغبت دارد. از طرف دیگر هر سال شاهد افت کیفی کارهای بخش بین‌الملل هستیم. چرا پول این بخش را صرف گروه‌های داخلی نمی‌کنند. اینها نکاتی است که اگر فکری برای آن نکنیم، مشکلات جدی‌تر برایمان ایجاد می‌کند.

انتهای پیام