اسفندیار زرافشانی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره انتقادها از وضعیت کشتی کرمانشاه اظهار کرد: استان‌های کشتی‌خیز همچون کرمانشاه از نیم‌قرن پیش همواره قهرمانان بزرگی را در میادین مختلف آسیایی و جهانی به کشتی ایران معرفی کرده‌اند و کرمانشاه در کنار استان‌هایی همچون مازندران و تهران و برخی دیگر از استان‌ها از قدرت‌های کشتی ایران محسوب می‌شد. کشتی‌گیران کرمانشاهی خوبی از سبک‌وزن به بالا در میادین حضور داشتند اما پشت چهره‌هایی همچون فلاح، طلایی و دیگران می‌ماندند. در گذشته هم مثلا اگر ترکان و سیدعباسی به عنوان نفرات اول انتخاب می‌شدند، دیگر نفرات دوم شانسی برای حضور در مسابقات بین‌المللی نداشتند.

رقیب مستقیم محسن‌ فره‌وشی با بیان اینکه در دو تورنمنت گرجستان و لهستان در سال‌های دور برای کشتی ایران به میدان رفته است، گفت: در لهستان به عنوان ستاره مسابقات معرفی شده و توانستم نفر سوم جهان از آلمان را که برنده فره‌وشی بود شکست دهم اما متاسفانه بعد از این مسابقات به دلیل آسیب‌دیدگی کتف نتوانستم به کشتی ادامه بدهم. در ایران هم رقبایی مثل رسول حسینی، ابوطالبی، عبدالباقر، فره‌وشی، پورکریمی و نوایی داشتم و با همه آنها کشتی گرفتم.

عضو سابق شورای شهر کرمانشاه خاطرنشان کرد: در کاپ آریامهر که حکم انتخابی تیم ملی برای مسابقات جهانی لوزان سوییس را داشت همه رقبایم را شکست دادم و جعفرزاده که برنده فره‌وشی بود را نیز از پیش رو برداشتم اما برای فینال کتفم آسیب‌ دید. پس از آن برای عمل جراحی به آلمان رفتم اما حدود شش‌ماه بعد در اولین دوره جام تختی در مازندران دوباره کتفم بیرون زد و دیگر نتوانستم به کشتی بازگردم.

زرافشانی با اشاره به صحبت‌های علیرضا دبیر درباره حسن یزدانی پس از عمل جراحی، مبنی بر اینکه هیچ کشتی‌گیری نبوده که پس از جراحی کتف به میادین بازگردد، گفت: حرف علیرضا دبیر واقعا درست بود. آسیب کتف یکی از بدترین آسیب‌دیدگی‌هاست. کشتی‌گیری که کتفش را جراحی کند دیگر نمی‌تواند مثل گذشته با رقیب اصلی خود مبارزه کند. شاید بتوان رقبای درجه دو یا سه را برد اما محال است کتف عمل کنی و باز هم مثل گذشته باشی. مگر آنکه یک اسطوره باشی و بتوانی مثل قبل کشتی بگیری. البته امیدوارم یزدانی به میادین بازگردد و مثل قبل کشتی بگیرد.

رییس سابق هیات کشتی کرمانشاه، با انتقاد از افت کشتی در این استان اظهار کرد: همیشه رفیق‌بازی در کشور ما باعث هدررفتن سرمایه پولی و انسانی شده و هر کجا که افراد غیر کاردان کار را در دست گرفته‌اند و جوانان با انگیزه و با دانش وارد نشده‌اند، به بن‌بست رسیده است. اگر در هر استانی بزرگان کشتی آن استان خانه‌نشین شوند، مطمئن باشید کشتی افت می‌کند. مثلا اگر در تهران به امثال برزگر توجه نشود، مطمئن باشید کشتی تهران به جایی نمی‌رسد. متاسفانه لیگ ما هم فرمایشی شده و نقشی در پشتوانه‌سازی ندارد. فقط عده‌ای از کشتی‌گیران می‌آیند و پولی می‌گیرند و لیگ با چند مسابقه تمام می‌شود. پس از میدان‌دادن به نوجوانان و جوانان چه می‌شود و آنها کی ساخته می‌شوند؟

او افزود: باید مدیرانی توانا و اندیشمند در کشتی و ورزش کرمانشاه به کار گرفته شوند. حامیان مالی خوب به میدان بیایند و دلسوزان کشتی دور هم جمع شوند و با همدلی کشتی کرمانشاه به روزهای خوبش بازگردد. باید افرادی مدیر شوند که بتوانند برنامه‌ریزی کنند و بزرگان کشتی را پای کار بیاورند نه اینکه هر کدام به دلایلی کنار گذاشته شوند. نباید بزرگان کشتی کرمانشاه خانه‌نشین باشند. الان چیزی از کشتی کرمانشاه نمانده در حالی که ما همیشه چهره‌های نامدار و بزرگی را داشتیم. هیچ آدم فهیم و با دانشی قبول نمی‌کند که این جایگاه شایسته کشتی کرمانشاه است. واقعا از دیدن اینکه مازندران آنقدر عالی کار می‌کند لذت می‌برم. در کرمانشاه هم باید علاوه بر هیات کشتی، مسئولان هم حمایت کنند. وضعیت اداره کل ورزش کرمانشاه واقعا خوب نیست و باید افراد کارآمد و قهرمانان تحصیلکرده بیایند و کار را در دست بگیرند نه اینکه همه چیز طبق سفارش باشد.

پیشکسوت کشتی کرمانشاه، خاطرنشان کرد: زمانی بعد از دوران قهرمانی یک مغازه فروش وسایل ورزشی در کرمانشاه داشتم. یک روز استاندار آن زمان که آقای محمودیان بود به مغازه من آمد و گفت آمده‌ام دست شما را ببوسم تا قبول کنید که به کمک کشتی کرمانشاه بیایید. من هم از این بزرگواری او مغازه را کلا تعطیل کردم و ۱۰ سال برای کشتی کرمانشاه کار کردم.

زرافشانی با گلایه از ادبیات محبی مبنی بر اینکه کرمانشاه قهرمانان بزرگی غیر از او و برادرش نداشته است، گفت: او با این ادبیات و صحبت‌ها، زحمات گذشته خودش را هم زیر سوال می‌برد. اینکه فقط ما بودیم و فرد دیگری نبود یعنی چه؟ هر کس غرور داشته باشد پشیزی نمی‌ارزد و همه باید نوکر مردم باشیم و افتادگی داشته باشیم. اینطور نیست که می‌گویند به غیر از ما کسی در کشتی کرمانشاه نبوده است. من دشمن کسی نیستم و اگر حرفی می‌زنم دلم می‌سوزد و دوست دارم کشتی کرمانشاه به روزهای خوبش بازگردد.

مدرس سابق فدراسیون کشتی، درباره راهکارهایش برای بهبود وضعیت کشتی کرمانشاه گفت: از برادران محبی خواهش می‌کنم خودشان شرایط را به شکلی فراهم کنند که جوانان باانگیزه و پرانرژی بیایند و کار را در دست بگیرند. من و حسن محبی ۷۰ سالمان شده و جوانان امروز دیگر مطابق نگرش ما کار نمی‌کنند. آنها بهتر است نظارت کنند و کار را به دست جوان‌های تحصیلکرده و با انگیزه بدهند. مملکت برای جوانان است و اگر هر کسی مدعی دلسوزی است باید فضا را برای جوانان فراهم کند.

انتهای پیام