به گزارش ایسنا، اگر از طرفداران موسیقی کلاسیک هستید، احتمالا اسم ریچارد واگنر را شنیده‌اید. او یکی از بزرگترین آهنگسازان آلمانی بود که برخی از مشهورترین اپراهای تاریخ را نوشت، از جمله «سوار والکری‌ها»، «کر عروس» و «Tristan and Isolde».

برای آثارش موسیقی و اشعار اپرا نوشت

ریچارد واگنر در نوشتن موسیقی خود پیشگام بود. او برخلاف بسیاری از آهنگسازان زمان خود، که ملودی را می‌نوشتند و سپس برای نوشتن اشعار از فرد دیگری کمک می‌گرفتند، هم موسیقی و هم لیبرتو (متن آوازها و گفتارهایی است که در یک نمایش اپرا بکار می‌رود) را برای اپراهای خود می‌نوشت.

این امر به او کنترل بیشتری بر آثارش داد و دید هنری یکپارچه‌تری برایش ایجاد کرد. اگرچه این رویکرد در آن زمان غیرمعمول بود، اما پس از واگنر متداول‌تر شد که البته می‌توان تأثیر او را در بسیاری از آهنگسازان مدرن مشاهده کرد.

او یک آلمانی ناسیونالیست بود

واگنر نه تنها یک آهنگساز انقلابی بود، بلکه دیدگاه‌های رادیکالیسم سیاسی هم داشت. درحقیقت واگنر مدافع ناسیونالیسم آلمانی و یهودستیزی بود. این دیدگاه‌ها باعث شد که او سال‌ها از آلمان تبعید شود.

یکی از مشهورترین آثار واگنر، اپرای «The Ring of the Nibelung»، غرق در اساطیر آلمانی است که از بسیاری از آرمان‌های ناسیونالیستی او حمایت می‌کند.

این اپرا، همراه با دیگر آثار واگنر، تأثیر بسزایی در توسعه ایدئولوژی نازی داشت.

او همچنین مقاله‌ای به نام «یهودیت در موسیقی» نوشت که به شدت از آهنگسازان یهودی انتقاد کرد. این مقاله جنجال زیادی برانگیخت و بیش از پیش از محبوبیت واگنر در جریان اصلی موسیقی کاست.

با این حال، موسیقی او آنقدر محبوب بود که در نهایت توانست به وطن خود بازگردد و آهنگسازی را ادامه دهد.

اپراهایش بسیار طولانی هستند

اپراهای ریچارد واگنر به واسطه مدت زمان طولانی خود شهرت دارند.

بسیاری از آثار او بیش از چهار ساعت طول می‌کشند و برخی مانند «Ring Cycle» اگر قرار باشد که به طور کامل اجرا شوند تا ۱۵ ساعت زمان خواهند برد.

واگنر معتقد بود که موسیقی باید به گونه‌ای باشد که شنونده را به سفر می‌برد. او همچنین معتقد بود که اپرا باید تماما یک «اثر هنری» و شامل کلیه جنبه‌های هنر، از موسیقی گرفته تا درام و طراحی صحنه باشد.

اپراهای او اغلب پیچیده و چند لایه هستند و برای درک کامل نیاز به زمان و توجه زیادی دارند.

آثار طولانی واگنر اغلب با انتقاد مواجه می‌شد، اما به دلیل عظمت و گستردگی خود نیز مورد تحسین قرار می‌گرفت.

استایل منحصربه‌فردی در آهنگسازی داشت

یکی از چیزهایی که موسیقی واگنر را بسیار منحصر به فرد می‌کند، استفاده او از لایت‌موتیف‌ها (یک تِم یا موتیف تکرارشونده که برای تجسم یک شخصیت یا ذهنیت به کار می‌رود) است.

درحقیقت رواج تکنیک لایت‌موتیف را به او نسبت می‌دهند. این یک وسیله موسیقی است که در آن یک ملودی کوتاه با یک شخصیت، شی یا ایده خاص مرتبط است. واگنر از امر استفاده کرد تا تأثیر بالایی به جای بگذارد و بدین ترتیب موتیف‌های موسیقی پیچیده‌ای را خلق کرد که به توسعه طرح‌ها و شخصیت‌های اپراهای او کمک کرد.

این امر به او اجازه داد تا کنترل بیشتری بر صدادهی ارکستر خود داشته باشد و به ایجاد صدای یکپارچه‌تری کمک کند.

تکنیک لایت‌موتیف توسط بسیاری از آهنگسازان دیگر مورد استفاده قرار گرفت که یکی از ماندگارترین کمک‌های واگنر به دنیای موسیقی است.

امروزه از لایت‌موتیف‌ها در انواع مختلف موسیقی، از موسیقی فیلم گرفته تا بازی‌های ویدئویی استفاده می‌شود.

اولین نمایشنامه خود را در ۱۵ سالگی نوشت

واگنر از سنین بسیار پایین نوشتن نمایشنامه را آغاز کرد و اولین نمایشنامه خود را در ۱۵ سالگی نوشت. نخستین اثر واگنر استعداد او را در داستان‌سرایی و خلق شخصیت‌های پیچیده به نمایش گذاشت. این اثر همچنین نشان از تأثیر الگویش؛ لودویگ ون بتهوون داشت.

واگنر طی فعالیت هنری خود نمایشنامه‌ها و اپراهای بسیاری را خلق کرده است.

نخستین اپرای او در زمان حیاتش اجرا نشد

اولین اپرای واگنر به نام «Die Feen» تا زمانی که او زنده بود اجرا نشد. ۲۰ سال از ساخت این اثر نگذشته بود که سرانجام به نمایش درآمد.

Die Feen اثری پیچیده و بلندپروازانه است، همچنین واضح است که واگنر همچنان در حال یافتن مسیر خود به عنوان آهنگساز بود.

دوبار ازدواج کرد

همسر اول او، مینا پلنر، خواننده و بازیگری بود که در اوایل فعالیت واگنر با او کار می‌کرد. با این حال، این دو رابطه‌ای ناسازگار داشتند و در نهایت جدا شدند.

همسر دوم واگنر، کوزیما لیست، دختر فرانتس لیست (آهنگساز دوره رمانتیک، نوازنده پیانو، تنظیم‌کننده، معلم موسیقی، و نویسنده مجار) بود. این دو رابطه بسیار خوبی داشتند و ازدواج آنها تا زمان مرگ واگنر ادامه پیدا کرد.

همسر دومش آهنگساز بود

کازمینا همچنین به تنهایی یک آهنگساز زن موفق بود. او آثار زیادی برای پیانو و ارکستر نوشت؛ آثاری از جمله یک اپرا بر اساس زندگی ژان آو آرک (قدیسه). 

او همچنین به واگنر کمک کرد تا به استایل خود در ساخت اپرا برسد و به عنوان همکار موسیقی او عمل کرد. این دو روی بسیاری از مشهورترین آثار واگنر از جمله «چرخه حلقه» کار کردند.

او همچنین پس از مرگ واگنر رهبری جشنواره «بایروث» را بر عهده گرفت و به زنده نگه داشتن میراث او کمک کرد.

جشنواره «بایروث» هنوز به صورت سالانه برگزار می‌شود و یکی از مهمترین جشنواره‌های اپرا در جهان به شمار می‌رود.

رهبر ارکستر و پیانیستی عالی بود

واگنر نه تنها آهنگساز بزرگی بود، بلکه پیانیست ماهری هم بود. او کنسرت‌های سولوی زیادی اجرا کرد و حتی چند قطعه برای پیانو نوشت.

مهارت‌های او به‌عنوان یک نوازنده به او کمک کرد تا موسیقی‌ای را که می‌نویسد بهتر درک کند، همچنین به او بینش‌هایی درباره نحوه تفسیر آثارش داد.

مهارت‌های او به عنوان نوازنده پیانو بسیار مورد ستایش منتقدان قرار گرفت و کمک کرد تا به عنوان یک چهره اصلی در دنیای موسیقی شناخته شود.

او همچنین یک رهبر ارکستر ماهر بود و حتی شرکت اپرا خود را تأسیس کرد.

واگنر به دلیل رویکردهای نوآورانه‌اش در رهبری و توانایی‌اش در برانگیختن احساسات مخاطبان شناخته شده بود.

اپراهای او امروز هم اجرا می‌شوند

اپراهای واگنر علیرغم اینکه بیش از یک قرن پیش نوشته شده‌اند، هنوز در سراسر جهان اجرا می‌شوند.

اپراهای او برخی از جاه‌طلبانه‌ترین اپراهایی هستند که تاکنون نوشته شده است و با سبک‌ها و تنظیمات جدید اقتباس شده‌اند.

آنها همچنان برخی از محبوب‌ترین اپراهای جهان و الهام بخش نسل‌های جدید آهنگسازان و موسیقیدان‌ها هستند.

به علت سکته قلبی درگذشت

واگنر در سال ۱۸۸۳ در ۶۹ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت. میراث واگنر در تاریخ موسیقی کلاسیک جایگاه بالایی دارد. واگنر یکی از مهم‌ترین چهره‌هایی است که تا به حال در عرصه موسیقی درباره او نوشته شده است.

انتهای پیام