به نقل از ویفروم، مد سریع آنچه را مصرف‌کنندگان می‌خواهند به مقدار زیادی تولید و تکرار می‌کند. این نوع مد، قیمت‌های پایینی را برای مصرف‌کنندگان به ارمغان می‌آورد اما قیمت اجتماعی و زیست‌محیطی آن بالا و باعث انتشار کربن، کوه‌هایی از زباله‌های آلوده و طیف وسیعی از موارد نقض حقوق بشر شده است.

این مدل هرگز پایدار نبوده است اما فناوری تغییر چشم‌انداز مواد بازیافتی می‌تواند این معادله را برای بهتر شدن تغییر دهد. در واقع، استفاده از نسبت بالایی از مواد بازیافتی می‌تواند به مقیاس‌سازی شیوه‌های پایدار یا حداقل به رفع بسیاری از مشکلات پایداری این بخش کمک کند. به نظر می‌رسد بدون تغییر مدل کسب‌وکار فست مد یا مدسریع، استفاده زیاد از مواد بازیافتی تنها راه جلوگیری از این مشکل محیطی باشد.

مزایای مواد بازیافتی واضح است. استفاده از مواد بازیافتی در لباس می‌تواند دی‌اکسیدکرین را تا ۸۰ درصد کاهش دهد همچنین کاهش زیادی در مصرف مواد شیمیایی و آب ایجاد کند که به نوبه خود کیفیت خاک را بهبود می‌بخشد و انحراف آب از منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی را متوقف می‌کند.

تنها حدود یک درصد از کل لباس‌ها بازیافت می‌شوند. با توجه به اینکه نزدیک به ۹۰ درصد از لباس‌های فروخته شده در برخی از بازارها از پنبه یا پلی‌استر تهیه می‌شود، بازاری که این مواد را برای استفاده جدید آماده می‌کند، انگیزه مالی برای جمع‌آوری منسوجات ناخواسته ایجاد خواهد کرد و پیشرفت‌های کلیدی در فناوری می‌تواند مقیاس مواد بازیافتی را ممکن کند.

در گذشته برندها و طراحان، تمایلی به استفاده از نخ بازیافتی به دلیل هزینه آن نداشتند زیرا نخ بازیافتی از نخ اولیه گران‌تر بوده است. به عنوان مثال، پلی استر بازیافتی از دهه ۱۹۹۰ در دسترس بوده است اما این صنعت به دلیل هزینه‌های اولیه بالاتر، کند پیشرفت کرده است. با این حال، امروزه پلی استر بازیافتی اغلب مشابه قیمت‌ همتایان اصلی خود است. در زمینه بازیافت پنبه، به کمک نوآوری‌های فنی جدید، نخ‌های بازیافتی خاصی که از ترکیبی از ضایعات قبل و بعد از مصرف ساخته شده‌اند، در واقع می‌توانند ارزان‌تر از نخ‌های بکر با همان کیفیت باشند.

نخ‌های بازیافتی در گذشته کیفیت پایین‌تری نسبت به نخ‌های بکر داشتند و تنها برای پرکردن از آنها استفاده می‌شد اما امروزه پارچه‌های باکیفیت را می‌توان به صورت ترکیبی از مواد بازیافتی و بکر و یا در برخی موارد به‌صورت ۱۰۰ درصد پنبه بازیافتی ساخت. گاهی اوقات ترکیب بازیافت شده با مواد بکر می‌تواند پایداری مواد و طول عمر لباس را افزایش دهد.

تا همین اواخر، پارچه‌های ساخته شده ترکیبی از مواد (مانند پلی استر و پنبه) به هیچ وجه قابل بازیافت نبودند با این حال، فناوری‌های الیاف‌سازی و ریسندگی جدید مخلوط‌های پلی استر و پنبه را  با هم بازیافت می‌کند.

برخی از خرده‌فروشان و استارت‌آپ‌های فست مد با موسسات تحقیقاتی همکاری کرده‌اند تا فناوری را توسعه دهند که بازیافت تجاری مواد ترکیبی را بدون افت کیفیت ممکن می‌سازد. این فناوری در حال حاضر قابل دوام است. کلید فعال‌سازی این مدل، ایجاد جریان‌هایی از ورودی‌های یکسان است که به آسانی می‌توان با جمع‌آوری اقلامی از مشاغل مانند لباس کار یا ملحفه‌های بیمارستانی که همگی از نظر جنس، رنگ و طرح کاملاً یکسان هستند، این کار را انجام داد.

مواد بازیافتی می‌توانند به سرعت مد را تغییر دهند. دنیایی که در آن مد سریع تنها توسط پارچه‌های بازیافتی عرضه شود، می‌تواند بازی را تغییر دهد. جدیدترین مدها نه به محل‌های دفن زباله در دور دنیا می‌روند بلکه منبع ارزشمندی هستند که برای کارخانه های بازیافت جدید ارسال می‌شوند. برخی از برندها حتی شروع به ارائه مشوق‌هایی مانند تخفیف و جوایز برای خریداران کرده‌اند تا لباس‌هایشان را پس بدهند و اطمینان حاصل کنند که این فیبرهای حیاتی در سیستم خود باقی می‌مانند.

در نهایت، ۲ درصد از زمین‌های زراعی جهان که برای پنبه استفاده می‌شود، می‌تواند تا حدی برای رشد مواد غذایی جمعیت‌های محلی تغییر کاربری داده شوند و صرفه‌جویی در نفت خام ناشی از کاهش تولید پلی استر می‌تواند برای اهداف دیگر استفاده شود.

استفاده مواد بازیافتی یک شبه اتفاق نمی‌افتد اما این تنها راهی است که برندها می‌توانند برای مد سریع خود را ارائه کنند و در عین حال اثرات زیست محیطی خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهند و راه‌حل پایدارتری ایجاد کنند که برای تجارت و زمین مفید باشد.

انتهای پیام